Το ΠΑΣΟΚ έχει τελειώσει στη συνείδηση των Ελλήνων

Το ΠΑΣΟΚ είναι ακόμα στην εξουσία. Γιατί; Διότι έτσι αποφάσισε ο λαός. Αλλά, ο επιθανάτιος ρόγχος του, ακούγεται σε όλη την Ευρώπη. Αιμορραγεί από στελέχη, ενώ το προχθές του είτε πολιτικά «πέθανε», είτε βρήκε καταφύγιο στον ΣΥΡΙΖΑ του εθνομηδενισμού και της ελευθεριότητας.

Και να και η προδιαγεγραμμένη διαγραφή του Ανδρέα Λοβέρδου, τον οποίο κάθε άνθρωπος ο οποίος παρακολουθεί...

τα κοινά, δεν έχει κανέναν απολύτως λόγο να εκτιμά πολιτικά. Κι όμως, αυτός ο τύπος, ο πρώην ακροαριστερός, δημιουργεί νέα πολιτική κίνηση, προσδοκώντας ποιος ξέρει τι και χωρίς να αναλογίζεται τι πραγματικά αισθάνεται η κοινωνία για όλους αυτούς που πλαισίωσαν τα υπουργικά συμβούλια-ολετήρες των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ.

Ο κόσμος δεν δίνει πλέον δεκάρα για τα τεκταινόμενα στο ΠΑΣΟΚ. Η διαγραφή του Ανδρέα Λοβέρδου από την ΚΟ του κόμματος με το οποίο ο ΓΑΠ γύρισε την Ελλάδα πολλές δεκαετίες πίσω, δεσμεύοντας το μέλλον της, αφήνει αδιάφορους τους πάντες. Για τους Έλληνες ψηφοφόρους, ΠΑΣΟΚ δεν υφίσταται πια.

Και είναι θέμα χρόνου, αν δεν υπάρξει κάποια διαδικασία ενσωμάτωσης των εναπομεινάντων στελεχών του στη ΔΗΜΑΡ, να πέσει κάτω από το όριο του 3%, μιας και οι δημοσκοπήσεις το δείχνουν να βρίσκεται κάπου στο 5%. Δεν θέλει πολύ, μιας και οι αποκαλύψεις για τα έργα και τις ημέρες των στελεχών του αλλά και η απόρριψη από το λαό της προπαγάνδας των τελευταίων δεκαετιών της «δημοκρατικής παράταξης», οδηγούν το ΠΑΣΟΚ στην πολιτική του εξαφάνιση.

Είναι φανερό, λένε με διαρροές τους από την Ιπποκράτους οι πολιτικά ξεδοντιασμένοι ΠΑΣΟΚοι, ότι ο Ανδρέας Λοβέρδος είναι δυσαρεστημένος από τη μη υπουργοποίησή του τον Ιούνιο. Τα όσα λέγονται, είναι πολύ πιθανό να είναι βάσιμα. Όμως δεν αφορούν όλα αυτά πια στους πολίτες.

Άλλαξαν πια τα πράγματα. Με λίγα λόγια, οι ψηφοφόροι δεν δίνουν δεκάρα για το ΠΑΣΟΚ και γιατί αποχώρησε ο Ανδρέας Λοβέρδος ή ο κάθε Λοβέρδος. Το θέμα, είναι η ανήκεστος βλάβη που υπέστη ο τόπος από πολιτικούς που ανήκαν σε στην ευρύτερη αυτή ομάδα «προοδευτικών» που πρωταγωνίστησε δια του ΠΑΣΟΚ στα πολιτικά δρώμενα στη χώρα, οδηγώντας την στο χείλος του γκρεμού.

Βίωσα ως μαθητής Γυμνασίου & Λυκείου την ΠΑΣΟΚική λαίλαπα. Βίωσα τη διαδικασία εξαχρείωσης της ελληνικής κοινωνίας, τη μετάλλαξη του αξιακού της κώδικα μέσω βρώμικων συναλλαγών, κυρίως διορισμών, με πολύ μεγάλο, ναι, πολύ μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας: ο λόγος για όλους αυτούς που «έκλεισαν» τα μάτια τους στο σκάνδαλο Κοσκωτά αλλά και στα αναρίθμητα σκάνδαλα που το ακολούθησαν.

Για όλους αυτούς που έκλεισαν τα μάτια στην αφιλότιμη αλλά και δωσιλογική παράδοση του Αμπντουλάχ Οτσαλάν στους δήμιούς του, όλους αυτούς που έκλεισαν τα μάτια στην προδοσία στα Ίμια (δίνοντας πολύ υψηλά ποσοστά στο ΠΑΣΟΚ στα Δωδεκάνησα λίγους μόλις μήνες μετά), για όλους αυτούς που συναίνεσαν να απολεσθεί μια τεράστια ευκαιρία για την ανάπτυξη και την γεωπολιτική & γεωοικονομική αναβάθμιση της χώρας μας, μέσω της κατασκευής του αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης.

Επίσης, βίωσα την αδιαφορία στα μάτια των ΠΑΣΟΚων αλλά και όλων των αριστερών καθηγητών μου, βίωσα την απόπειρα πλύσης του εγκεφάλου των μαθητών, βίωσα τις συνεχείς κινητοποιήσεις από τους «πράσινους» συνδικαλιστές στα σχολεία και στα μέσα μαζικής μεταφοράς (ποιος δεν ταλαιπωρήθηκε από τις απεργίες στα αστικά λεωφορεία ή στην Ολυμπιακή;), είδα τα ξεβρακώματα από τους Κολλάδες (που σήμερα βρήκαν καταφύγιο στον ΣΥΡΙΖΑ), άκουσα για το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου, που σηματοδότησε τη μεγαλύτερη ανακατανομή εισοδήματος από τους μη έχοντες στους έχοντες (σοσιαλισμός σου λένε μετά...), βίωσα την απίστευτη διαφθορά της αλήστου μνήμης εποχής του Κώστα Σημίτη, είδα την καλπονοθευτική μεθόδευση των εκλογών του 2000 με τις παράνομες ελληνοποιήσεις, είδα, άκουσα, βίωσα...

Είμαι υπερήφανος που ποτέ δεν ψήφισα ΠΑΣΟΚ, που ποτέ δεν ενίσχυσα τη λογική της ελάσσονος προσπάθειας, που προ της κάλπης δεν πρόταξα ποτέ το «εγώ» ή τον διορισμό μου στο υδροκέφαλο Δημόσιο ή τον διορισμό κάποιου μέλους της οικογένειάς μου.

Αισθάνθηκα πολλές, μα πάρα πολλές φορές, οργή για τα αίσχη του ΠΑΣΟΚ, για το ότι ένας οδηγός στις αστικές συγκοινωνίες, κέρδιζε τα τριπλά πολλές φορές, αν όχι παραπάνω, από τον σμηναγό μας που έδινε τη μάχη στους αιθέρες για την προάσπιση της εθνικής μας κυριαρχίας και ακεραιότητας. Αισθάνθηκα οργή για την καταβαράθρωση κάθε έννοιας αξιοκρατίας, για την εμπέδωση του κομματισμού, για την απόπειρα να μπολιαστεί η χώρα, στο όνομα ενός ψευδεπίγραφου «εκσυγχρονισμού» με το μικρόβιο του εθνομηδενισμού (τώρα, παρέλαβε τη σκυτάλη ο ΣΥΡΙΖΑ).

Ας μην τρέφει κανείς αυταπάτες. Τους homus pasokus, ήρθε να καλύψει οπορτουνιστικά ο ΣΥΡΙΖΑ, το νέο καταφύγιο των εξουσιαστών της «προόδου», που συνεχίζουν το διαβρωτικό τους έργο εις βάρος της ελληνικής κοινωνίας. Από όλους αυτούς τους πολιτικούς παράγοντες του κόμματος-ολετήρα της ελληνικής κοινωνίας, που σήμερα ασχολούνται με το πώς και το γιατί της «εξόδου» του Ανδρέα Λοβέρδου από το ΠΑΣΟΚ της σήψης, δεν γλιτώσαμε.

Να το θυμάστε αυτό. Αύριο, σε περίπτωση νίκης του ΣΥΡΙΖΑ στις κάλπες με τη συνδρομή των στομαχόφρονων του Δημοσίου, οι Κολλάδες και οι πρώην επιτελείς του Άκη Τσοχατζόπουλου, θα εμφανιστούν στην επιφάνεια, σαν να μην τρέχει τίποτα και θα κάτσουν και πάλι στο σβέρκο μας. Το αν μας αξίζουν αυτοί, θα το κρίνει το σύνολο του ελληνικού λαού. Και κάτι τελευταίο: δεν ενδιαφέρουν πια τα πολιτικά τερτίπια κανενός Λοβέρδου και κανενός άλλου ΠΑΣΟΚου, τον κόσμο. Και ο γράφων, είναι η τελευταία φορά που ασχολείται.

Νίκος Χιδίρογλου

www.elora.gr