Η γενιά της ταυτότητας κόντρα στην παγκοσμιοποίηση...

Στην Στοκχόλμη, η εξέγερση των μουσουλμάνων συνεχίζεται...  Μια ολόκληρη εβδομάδα οι αφρικανικής και ασιατικής καταγωγής μουσουλμάνοι των προαστίων καίνε και καταστρέφουν μια υπέροχη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα με πολιτισμό και ιστορία. Τα γεγονότα αυτά αποτελούν την καλύτερη επιβεβαίωση της αποτυχίας του πολυπολιτισμικού μοντέλου. Αποτελούν επιβεβαίωση της θεωρίας, ότι μπορείς να αγαπάς όλους τους ανθρώπους, αρκεί να τους συναντάς στο φυσικό τους περιβάλλον...

Υπήρχε κάποια επιταγή των ταγών της πολυπολιτισμικότητας που η ανεκτική σουηδική κοινωνία δεν είχε εφαρμόσει όλα αυτά τα χρόνια; Το κοινωνικό κράτος στην Σουηδία ήταν φημισμένο για την λειτουργικότητά του και για τα επιδόματά του παγκοσμίως. Οι ξένοι, είτε πρόσφυγες, είτε οικονομικοί μετανάστες, απολάμβαναν ομού με τους γηγενείς τα προνόμια του Σουηδικού μοντέλου... Οι απόγονοι των σκληροτράχηλων θαλασσοπόρων Βίκινγκς είχαν μετατραπεί σε φιλήσυχους πολίτες που υπάκουαν ευλαβικά στα κελεύσματα της Νεας Τάξης.

Η Μόνα Σάχλιν πρώην πρόεδρος του Σοσιαλιστικού Κόμματος έλεγε ''είναι η Λευκή πλειοψηφία που πρέπει να προσαρμοστεί (στις συνήθειες των ξένων εννοείται)'' και οι Σουηδοί την άκουγαν και έβλεπαν τις ξακουστές για την ομορφιά και την ελευθεριότητά τους Σουηδέζες να βιάζονται και να δολοφονούνται στους δρόμους της Στοκχόλμης χωρίς να αντιδρούν. Πίστευαν ότι το μοντέλο των παροχών και της ανεκτικότητας μπορεί να δουλέψει... Δεύτερη στον κόσμο, κατ’ αναλογία πληθυσμού, σε αριθμούς βιασμών, πίσω μόνο από την Νότιο Αφρική, η Σουηδία και το 99% αυτών να έχουν διαπραχθεί  από Μουσουλμάνους. Και όμως οι Σουηδοί πιστεύουν ακόμα ότι η ανοχή και η διαφορετικότητα μπορούν να δουλέψουν...

Να λοιπόν η επιτυχία του Μοντέλου της ανοχής και της διαφορετικότητας. Ορίστε, λοιπόν, ποια είναι η ανοιχτή κοινωνία και πού οδηγεί... Πρώτα το Παρίσι το 2005, ύστερα η Αθήνα το 2009, μετά το Λονδίνο το 2011 και τώρα η Στοκχόλμη. Ποιος θα’χει σειρά μετά και τι παραπάνω πρέπει να συμβεί για να αφυπνισθούμε; Τα κανάλια εκτελώντας τις εντολές των αφεντικών τους θα μιλήσουν για κοινωνικά προβλήματα, για ανεργία, για ακροδεξιούς ρατσιστές και θα προσπαθήσουν με κάθε τρόπο να κρύψουν την αλήθεια.

Η αλήθεια, όμως, δεν κρύβεται για πολύ και η αλήθεια είναι, ότι δεν ΓΙΝΕΤΑΙ άνθρωποι τόσο διαφορετικών πολιτισμών να συμβιώσουν μαζί ειρηνικά, χωρίς ο ένας να προσπαθήσει να επιβληθεί στον άλλον. Πουθενά στον κόσμο δεν έχει δουλέψει το μοντέλο της ανοιχτής πολυπολιτισμικής κοινωνίας. Ακόμα και οι ΗΠΑ, που συχνά επικαλούνται οι ταγοί της παγκοσμιοποίησης, είναι μια φυλετικά χωρισμένη κοινωνία όπου μόλις επέλθει η κατάρρευση της οικονομικής φούσκας τότε όλοι θα στραφούν εναντίον όλων...
Γιατί λοιπόν οι ταγοί της παγκοσμιοποίησης δεν μπορούν να καταλάβουν αυτή την απλή αλήθεια που μπορεί να την καταλάβει και ένα μικρό παιδί; Πολύ απλά, διότι, ο σκοπός τους είναι να διαλύσουν τα εθνικά κράτη και να επιβάλλουν την δικτατορία της Νέας Τάξης ...

Θέλουν να επιβάλλουν ένα καθεστώς οργουελικό όπου όποιος θα αντιστέκεται στα αντιφυσικά δόγματα της Νέας Τάξης θα φυλακίζεται και θα στερείται τα πολιτικά του δικαιώματα. Δικαίωμα λόγου θα έχουν μόνο όσοι αποδέχονται τα δόγματα της Νέας Τάξης. Οι λέξεις, ανοχή και πολυπολιτισμικότητα, θα πιπιλίζουν τα μυαλά των ανθρώπων μέχρι τα έθνη να θεσπίσουν αντιρατσιστικούς νόμους που θα προστατεύουν κάθε μορφής μειονότητα και κάθε μορφής διαστροφή.

Αρωγός σ’ αυτή την προσπάθεια είναι η πάντοτε προδοτική Αριστερά. Η Αριστερά δεν ενδιαφέρεται για την επιβίωση του Έθνους, δεν ενδιαφέρεται για το τι θα απογίνει η Λευκή χριστιανική Ευρώπη, ούτως ή άλλως, ούτε χριστιανική είναι η Αριστερά, ούτε Ευρωπαϊκή, άλλης προέλευσης είναι τα Μαρξιστικά δόγματα... Η Αριστερά δεν είναι απλά ένας σύμμαχος του συστήματος, αλλά είναι το ίδιο το σύστημα, γιατί οι ιδέες της έγιναν κυρίαρχη ιδεολογία ...

Οι Λαοί της Ευρώπης, από το 1945 και μετά, μοιάζουν με ζώα που τα ευνουχίζουν και τα εκτρέφουν... Από την μια ο καταναλωτικός ευδαιμονισμός της Δεξιάς και από την άλλη ο δικαιωματισμός της Αριστεράς. Το μεταπολεμικό παγκόσμιο σύστημα κατάφερε με συντονισμένα χτυπήματα και από τα δεξιά και από τα αριστερά να κάνει τον άλλοτε περήφανο Ευρωπαίο ευνουχισμένο καταναλωτή σκουπιδοπροιόντων, χωρίς ταυτότητα και χωρίς αντιστάσεις.

Ευτυχώς, όμως, υπάρχει μια γενιά που ξεκίνησε τώρα παντού στην Ευρώπη να αναζητά την ταυτότητά της.
Μια γενιά που αναζητά τις ρίζες της και αμφισβητεί όλο το μεταπολεμικό οικοδόμημα που οδήγησε στην ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ. Αυτή είναι η γενιά που διαδηλώνει στο Παρίσι εναντίον του Γάμου των ομοφυλόφιλων, αυτή είναι η γενιά που συγκροτεί πολιτοφυλακές στην Σουηδία για να επιβάλλει την τάξη, αυτή είναι η γενιά που θα αναδείξει Εθνικιστές στις κυβερνήσεις της Ευρώπης, αυτή είναι η γενιά που θα πολεμήσει την παγκοσμιοποίηση κόντρα στην τρομοκρατία της Αριστεράς...  Αυτή είναι η γενιά της ταυτότητας και είναι η ελπίδα της πατρίδας μας αλλά και ολόκληρης της Γηραιάς Ηπείρου για να ανακτήσουμε κάποτε την υπερηφάνεια μας και τις πόλεις μας...

Γιώργος Σταφυλάς

www.elora.gr