Μπίζνες αλά …Τουρκα

 Αλέξανδρος Μερκούριος
Κάποιο …ραντεβού με την ατυχία πρέπει να έχει κλείσει ο Σαμαράς, αφού όλες του οι διεθνείς συναντήσεις γίνονται στη χειρότερη δυνατή συγκυρία. Έτσι, και οι συναντήσεις που θα έχει με Γκιουλ και Ερντογάν στο πλαίσιο του Ανωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας-Τουρκίας, γίνονται σε μια αρκετά δύσκολη ώρα για τα ελληνοτουρκικά...

Μπορεί και οι δύο πλευρές να προσπαθούν να δείξουν καλές προθέσεις, αλλά πολιτικά, και κυρίως στρατιωτικοδιπλωματικά, το κλίμα έχει φορτιστεί από  τις ρηματικές διακοινώσεις των  δύο χωρών στον ΟΗΕ τις τελευταίες εβδομάδες με αφορμή την υφαλοκρηπίδα και τις έρευνες για υδρογονάνθρακες στο Αιγαίο.
Όσοι γνωρίζουν καλά τα διμερή, ξέρουν ότι για τους Τούρκους η πρόθεση της Αθήνας να προχωρήσει στην ανακήρυξη της ΑΟΖ και στην εκμετάλλευση των ενεργειακών κοιτασμάτων είναι απλά casus beli. Και βέβαια η Άγκυρα ποσώς ασχολείται με το ότι οι σχετικές διαδικασίες από την πλευρά της Ελλάδας είναι δικαίωμα της χώρας βάσει των κανόνων του διεθνούς δικαίου και του Δικαίου της Θάλασσας. Για να το καταστήσουν σαφές οι Τούρκοι ανακοίνωσαν έρευνες μέσα στην ελληνική υφαλοκρηπίδα και έβαλαν και τα πολεμικά τους πλοία να κόψουν και μερικές βόλτες στο Αιγαίο.  Και δυστυχώς η εξέλιξη πιάνει την ελληνική στρατιωτική μηχανή σε μια κατάσταση ίσως χειρότερη κι από αυτή των Ιμίων. Για να του πούμε με απλά λόγια και χωρίς διάθεση κινδυνολογίας, είμαστε σε μια φάση που …απλά δεν μας παίρνει.
Κι έτσι, η συνάντηση Νταβουτογλου – Αβραμόπουλου που προηγήθηκε χθες το βράδυ, μάλλον κινήθηκε σε μια προσπάθεια να κινηθούν τα πράγματα σε ένα περιβάλλον …κοσμιότητας.

Μπορεί λοιπόν, ο Σαμαράς να  πηγαίνει στην Πόλη με φρέσκιες τις δηλώσεις Ολάντ πως τα κοιτάσματα που ενδεχομένως βρεθούν στο Αιγαίο είναι ελληνικά και ευρωπαϊκά και οι διαφορές με την Τουρκία θα πρέπει να επιλυθούν επί τη βάση του διεθνούς δικαίου, όλοι όμως γνωρίζουν ότι η Τουρκία επιδιώκει να αξιοποιήσει την οικονομική κρίση στην Ελλάδα και να δημιουργήσει τετελεσμένα στην κατεύθυνση της συνεκμετάλλευσης στο Αιγαίο. Και αυτό ισχύει ότι κι αν λέει στην διπλωματική του γλώσσα ο Ερντογάν.

Μπροστά στις κάμερες λοιπόν θα παρακολουθήσουμε το τετ α τετ του πρωθυπουργού με τον Ταγίπ Ερντογάν, μια κοινή ανακοίνωση από τους δύο άνδρες, και τη συνεδρίαση του μικρού υπουργικού συμβουλίου όπου και θα υπογραφούν έντεκα διμερείς συμφωνίες.
Το ερώτημα βέβαια είναι πόσο θα προχωρήσει η υλοποίηση των συμφωνιών αυτών, μια και όπως ξέρουμε, από τα μνημόνια συνεργασιών στο 1ο Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας (με Παπανδρέου-Ερντογάν) το 2010 δεν υλοποιήθηκε σχεδόν κανένα.

Μέσα σε αυτό το κλίμα προκαλεί απορία και ποιος είναι ο λόγος για τον οποίο ο Σαμαράς κουβαλάει μαζί του ένα παρεάκι 90 επιχειρηματιών για δουλειές στην Τουρκία, ή από την Τουρκία. Άραγε ποιος να είναι ο ρόλος του Τουρκολιά, του Λεκάκου, του Βασιλάκη, του Λαβίδα και των υπολοίπων άλλων όταν τα τουρκικά F-16 θα βολτάρουν στο Αιγαίο;   
‘Άλλωστε οι Τούρκοι το έχουν πει από καιρό: Η Ελλάδα πωλείται και εμείς είμαστε έτοιμοι να αγοράσουμε…

topontiki.gr