ξεπερασμένο κι αν ακούγεται, ακριβώς αυτή η φράση περιγράφει τις παρασκηνιακές κινήσεις των μεγάλων δυνάμεων στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής, για τον επικείμενο «πόλεμο», με επίκεντρο τους «διαδρόμους» μεταφοράς ενεργειακών πρώτων υλών.
Η ηρεμία («ανακωχή», για όσους γνωρίζουν πολύ καλά πρόσωπα και καταστάσεις) των τελευταίων μηνών είναι προσωρινή και αποσκοπεί στην ανασύνταξη δυνάμεων, τον σχηματισμό των κατάλληλων συμμαχιών ή και την παρατήρηση των κινήσεων των αντιπάλων.
Όπως ανέφερε πριν από εβδομάδες το «Π», οι προετοιμασίες για τις μελλοντικές «μάχες» των αγωγών έχουν άμεση αλληλεπίδραση με μία σειρά εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή, όπως οι έρευνες για πετρέλαιο και φυσικό αέριο στην Ανατολική Μεσόγειο, οι ιδιωτικοποιήσεις ενεργειακών επιχειρήσεων στην Ελλάδα και άλλες χώρες και τα νέα «μπλοκ συμφερόντων» που δημιουργούνται και θα καθορίσουν όσα θα γίνουν στο μέλλον.
Όλοι ένα κουβάρι
Οι επαφές αξιωματούχων της ελληνικής κυβέρνησης με παράγοντες από ξένες χώρες έχουν αρχίσει να πληθαίνουν (τελευταίο παράδειγμα η συνάντηση του υφυπουργού ΠΕΚΑ, αρμόδιου για τα ενεργειακά, Μάκη Παπα-γεωργίου με τον πρεσβευτή του Ισραήλ στην Ελλάδα Άριε Μέκελ, τη Δευτέρα) είτε στο προσκήνιο είτε στο παρασκήνιο. Ταυτόχρονα, εκπρόσωποι των μεγάλων δυνάμεων με ενδιαφέρον ή συμφέροντα στην περιοχή συνεχίζουν τις παρασκηνιακές επαφές, ώστε να είναι στην καλύτερη δυνατή κατάσταση, από άποψη συμμαχιών, όταν έρθει η κρίσιμη ώρα.
Στο πλαίσιο αυτό, σύμφωνα με πληροφορίες του «Π», έχουμε τις εξής κινήσεις ενδιαφερόμενων παικτών:
1 Υψηλόβαθμα στελέχη του ρωσικού ενεργειακού τομέα, παράλληλα με τις... διακοπές τους στην Ελλάδα, το καλοκαίρι είχαν σειρά συναντήσεων με ανθρώπους ενήμερους για τις εξελίξεις στην ελληνική οικονομική και ενεργειακή ζωή. Οι επαφές είχαν κυρίως ενημερωτικό χαρακτήρα, καθώς, όπως λένε παράγοντες με γνώση τού τι συζητήθηκε, οι Ρώσοι ενδιαφέρθηκαν περισσότερο να μάθουν το πλαίσιο και το παρασκήνιο των διαγωνισμών για τις ιδιωτικοποιήσεις, αλλά και τις πολιτικές παραμέτρους των κυβερνητικών προθέσεων.
Αντιθέτως, αναφέρουν οι ίδιες πηγές, δεν έγινε κουβέντα για συνεργασίες, ενώ και οι ίδιοι οι Ρώσοι δεν άνοιξαν τα χαρτιά τους για το πώς θα χειριστούν τις εξελίξεις. Πάντως, πιστεύουν ότι έχουν πλεονέκτημα έναντι των υπολοίπων μνηστήρων, κυρίως στον διαγωνισμό για ΔΕΠΑ/ΔΕΣΦΑ, καθώς έχουν ένα ισχυρό χαρτί: είναι οι κύριοι προμηθευτές του ελληνικού συστήματος και το ισχύον συμβόλαιο λήγει σε τέσσερα χρόνια.
Άρα θα χρησιμοποιήσουν μέχρι τέλους τις διαπραγματεύσεις για την επέκταση της σύμβασης, ώστε να αποκτήσουν άμεση πρόσβαση στο ελληνικό σύστημα, που θα τους δώσει τη δυνατότητα από καλύτερες θέσεις να χειριστούν τις συμφωνίες με άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Τις επαφές με παράγοντες της ελληνικής κυβέρνησης και του ενεργειακού μας συστήματος συνεχίζουν και στελέχη άλλων μεγάλων δυνάμεων.
2 Στο Ισραήλ προετοιμάζονται για την τριεθνή συμφωνία (με Κύπρο και Ελλάδα), που θα περιλαμβάνει την αξιοποίηση του κοιτάσματος στο «Οικόπεδο 12» («Αφροδίτη») και θα δημιουργεί τις υποδομές για την προώθηση του φυσικού αερίου στις ευρωπαϊκές αγορές μέσω Ελλάδος.
Από αμερικανικής πλευράς εκτιμάται πως όλα βρίσκονται σε ελεγχόμενη τροχιά και μέχρι τις εκλογές του Νοεμβρίου δεν αναμένεται κάποια σοβαρή κίνηση. Το αντίθετο, άλλωστε, μπορούσε να πάρει πολιτικές διαστάσεις, κάτι που κανείς από τους υποψήφιους δεν θα επιθυμούσε, πολύ περισσότερο όταν δεν θα μπορούσε να γνωρίζει εκ των προτέρων ποια θα ήταν η επίδρασή του στο αποτέλεσμα της αμερικανικής κάλπης.
3 Οι Ευρωπαίοι φαίνεται πως έχουν στραμμένη την προσοχή τους στην εντεινόμενη οικονομική κρίση στην ευρωζώνη, αλλά πάντα γλυκοκοιτάζουν τις ελληνικές ενεργειακές επιχειρήσεις που θα βγουν στο σφυρί! Είναι γνωστό το φλερτ γερμανικών και γαλλικών επιχειρήσεων για τη ΔΕΗ (επί διοίκησης Αθανασόπουλου - σημερινού προέδρου του Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων - είχε εμφανιστεί η γερμανική RWE με πρόταση για κοινοπραξίες με την επιχείρηση ηλεκτρισμού) ή για ανάπτυξη συστημάτων ΑΠΕ.
Οι αγωγοί
Στον χώρο των αγωγών, πλεονέκτημα έχουν αποκτήσει οι Ελβετο-Νορβηγοί του TAP (Trans Adriatic Pipeline), καθώς η κοινοπραξία (συμμετέχουν η ελβετική EGL, η νορβηγική Statoil και η γερμανική Ε.ΟΝ Ruhrgas) έχει επιλεγεί από τους Αζέρους ως ο προτιμητέος «δρόμος» για τη μεταφορά φυσικού αερίου από τα πεδία του Σαχ Ντενίζ (στην Κασπία) στις δυτικοευρωπαϊκές αγορές.
Το έργο υποστηρίζουν ακόμη οι κυβερνήσεις Ελλάδας και Ιταλίας, ενώ επιδιώκεται να ενταχθεί στα ευρωπαϊκά έργα πρώτης προτεραιότητας, καθώς η σημασία του θα συνδεθεί με τον ασφαλή ενεργειακό εφοδιασμό της Ευρώπης. Άλλωστε, ο TAP αποτελεί τον μόνο αξιόπιστο εναλλακτικό «δρόμο» απέναντι στην παντοκρατορία των Ρώσων, που προωθούν τον δικό τους South Stream, ρίχνοντας μεγαλύτερο βάρος στον βόρειο κλάδο (προς Βουλγαρία, Σερβία, Κροατία και Ιταλία).
Οι κινήσεις στη σκακιέρα συνεχίζονται, αλλά η παρτίδα έχει ακόμη πολύ δρόμο. Άλλωστε, ούτε το αέριο από την Ανατολική Μεσόγειο ούτε οι ιδιωτικοποιήσεις στην Ελλάδα θα γίνουν πράξη σε... μια μέρα. Αντιθέτως, χρειάζεται αρκετός καιρός ακόμη μέχρι να δούμε πού θα κάτσει η μπίλια: στο μαύρο ή στο κόκκινο;
topontiki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου