2012: Ελεύθεροι Πολιορκημένοι

Συνήθως κάτι τέτοια τα θυμόμαστε απ’ έξω - απ’ έξω την 25η Μαρτίου. Όμως αυτόν τον καιρό έχουμε κατά έναν τρόπο κάθε μέρα εθνική επέτειο. Ακόμα κι όταν στην πεζή ροή των γεγονότων δεν χωράει η παραμικρή ηρωική ενθύμηση. Επειδή όμως ζούμε την ασφυκτική πολιορκία...
των ορατών τε και αοράτων Κιουταχήδων των αγορών, επειδή επίκειται Έξοδος με όρους διαφορετικούς από εκείνη του Μεσολογγίου, αλλά με την ίδια ένταση, είπαμε να βάλουμε λίγο χέρι στον εθνικό μας κόντε Διονύσιο.
Έτσι κι αλλιώς πολλοί βάζουν πλέον ελεύθερα χέρι στα ουσιαστικά που συνοδεύονται από το επίθετο «εθνικός». Κι αν την είχε γλιτώσει μέχρι σήμερα ο ποιητής, σίγουρα δεν συνέβη το ίδιο με την πεφιλημένη του λογοτεχνική θυγατέρα, την Ελευθερία. Ο Ύμνος που της σκάρωσε, κατάντησε κι αυτός μακροσκελές ανέκδοτο...
Άκρα του τάφου σιωπή στη Griechenland βασιλεύει, λαλεί Βουλή, παίρνει το πριμ κι η Νάνα ρουφιανεύει. Τα μάτια η πείνα εμαύρισε, μαζώχτηκαν τα χρέη στέκει ο πτυχιούχος ο καλός παράμερα και κλαίει: «Έρμο MBA, σκοτεινό, τι σ’ έχω εγώ στο χέρι, ότι μου έγινες βαρύ, ο ΟΑΕΔ το ξέρει. Όσες στη δεξιά παρειά ο Μπένι έχει τρίχες τόσες οι θέσεις που εκκρεμούν και οι καλές οι τύχες. Κι από τα σίριαλ της σεζόν πιο λίγες οι προσλήψεις κάλλιο με το μεταπτυχιακό τσιπούρες να τυλίξεις και πριν να φας μαμούκαλα, πριν μαγειρέψεις γλίτσα τύλιξε ένα σώβρακο κι ετοίμασε βαλίτσα». Θυμήθηκε την πείνα του, το σάλιο καταπίνει μα μετανιώνει και ευθύς σε κύπελλο το φτύνει τρίβει καλά το κύπελλο, το σάλιο να ζεστάνει για να μπορέσει αποβραδίς το μπάνιο του να κάνει. Μόνο όταν βρέχει του γρεκού η τύχη του ανοίγει γιατί είναι πάστρα η βροχή, την ψείρα του την πνίγει κι όταν μακραίνουν τα μαλλιά στον παπα-Δήμο πάει μήπως το demo απάνω του, κάνει του PSI... μα πλιότερο είναι πιθανό να πάθει μπέρι-μπέρι παρά να πέσει τούφα του στα πόδια του μπαρμπέρη. Γιατί ο κουρεύς που φέρανε κόβει τις καρωτίδες κι οι ψαλιδιές του είν’ άτακτες ωσάν χρεοκοπίδες...
Ακούρευτοι κι αβράκωτοι θα μείνουμε αιώνια
να κυνηγάμε τον δοσά, να τρώμε τα μνημόνια
κι άλλη πατέντα ανάκαμψης στο σινεμά δεν παίζει
παρά να γίνουμε Ινδοί εργάτες και Κινέζοι
και στις μετώπες να ’χουμε αντί για Καρυάτιδες
φτηνές π@τ@νες καθαρές με μάνες Κορεάτιδες
που μ’ ένα πάτημα κουμπιού θα κλαίν’ τον μακαρίτη
και μ’ άλλο πάτημα κουμπιού θα ξεπουλάν το σπίτι.
Έχει γραφτεί στο GPS των δύο Large κομμάτων
ότι θα πάρουμε όλοι μας νέο taxi πραγμάτων
κι απ’ των τζακιών και των σογιών τους πλαστικούς τους φίκους
θα γίνουμε όλοι δωρεά σε ανωνύμους Οίκους.
Άλλος θα γίνει μόσχευμα για ιερά μοσχάρια
κι άλλος θα γίνει εμφύτευμα στης Μέρκελ τα μαστάρια.
Άλλος θα βγάλει και κιμά για κρεατοσφαιρίδια
και άλλος τρίχες κατσαρές για του Όλι Ρεν τα φρύδια.
Γι’ αυτό οφείλει έκαστος να ’χει σωστό κουφάρι
και να προσμένει σιωπηρά τον Χάρο να τον πάρει
κι όταν θα έρθει η ώρα του, του Χάρου να του κάτσει
και να κρατάει στη χούφτα του τού Χάρου το χαράτσι.
Είναι μίας ανώτερης μορφής εθελουσία
η έξοδος προς το κενό και την Αχερουσία
γι’ αυτό κι όποιος δεν βούλεται χασίσι να φουμάρει
τηρεί και το δικαίωμα χαρμάνης να φουντάρει.
Κι αν κάποιου έρθει η όρεξη ελεύθερος να ζήσει
να πάρει δέκα βάλιουμ κι ήσυχος να ψοφήσει.
Αν του ’ρθει καποιανού αλλουνού το σχέδιο να χαλάσει
να επιτύχει μόνος του τού ατόμου του τη σχάση
κι όποιος γουστάρει τσαμπουκά κι είν’ αγανακτισμένος
πουφ να γενεί κι απάνω του Πάγκαλος καθισμένος.
Εδώ δεν είν’ Καλάβρυτα, δεν είναι Μεσολόγγι
κάνουν κουμάντο φλούφληδες δοσίλογοι και φιόγκοι
ο Πήλιο Γούσης ωχριά κι ο Εφιάλτης τρέμει
να σκίσει τα διπλώματα κάνανε τον Αρτέμη.
Τέτοια σαπίλα νεγκλιζέ και τέτοια μαλακία
δεν είχε το Βυζάντιο ούτ’ η Δαννιμαρκία
κι εμείς καθόμαστε εδώ να απάνω εις τ’ αυγά μας
και λέμε παρακαλετά, σφάξε μας, στον αγά μας...
Μαζεύονται τα έξοδα και Έξοδο δεν κάνουμε
κι ούτε να πούμε ένα γεια στον Καίσαρα δεν φτάνουμε
δεν τα γνωρίζαν όλα αυτά εκείνοι οι βουρλισμένοι
που λέγαν ότι η Griechenland ποτέ της δεν πεθαίνει...

tzenh2@lycos.com
topontiki.gr