Ακυβέρνητο καράβι η εξωτερική πολιτική της Ελλάδας

Είναι τόσο μεγάλο το ενδιαφέρον των πολιτικών μας για το επαγγελματικό τους μέλλον -το οποίο ούτως ή άλλως έχουν εξασφαλισμένο με τα αποθέματα- ώστε το καράβι με τα θέματα εξωτερικής πολιτικής πλέει ακυβέρνητο. Όπου πάει. Την αδυναμία, ή την αδιαφορία τους επιχειρούν να...
την καλύψουν με το έωλο επιχείρημα, ότι «έχουμε με το μέρος μας το διεθνές δίκαιο».
Πάγια αιτιολογία κάλυψης της ενοχής, καθ’ όλα τα μεταπολεμικά χρόνια, κατά τα οποία ουδέν θετικό έχουμε ως Πολιτεία να παρουσιάσουμε στις σχέσεις μας με τους γείτονες, παρά μόνον υποχωρήσεις (Ως και μετατόπιση των συνόρων προς όφελος των Αλβανών διαπράξαμε, επί υπουργίας του κ. Τσοχατζόπουλου στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, με την αναξιοπρεπή αιτιολογία, ότι το πράξαμε για… ευθυγράμμιση των συνόρων! Γιατί η ευθυγράμμιση έγινε προς την δική μας πλευρά, και βρέθηκαν ακόμη και κτίσματα Ελλήνων κτηνοτρόφων στο αλβανικό έδαφος;).

Φυσικά, την ελληνική αβελτηρία εκμεταλλεύονται οι Τούρκοι, οι οποίοι αφενός πολιτικώς -με την ολονέν και εντονότερη παρουσία και συμμετοχή στα πολιτικά δρώμενα της Θράκης, και όχι μόνον-, αφετέρου στον στρατιωτικό τομέα με τις συνεχείς διελεύσεις στα χωρικά μας ύδατα και τις υπερπτήσεις ελληνικών νησιών, δημιουργούν προηγούμενα. Οι Ένοπλοί μας βεβαίως και απαντούν, αλλ’ απαιτείται και ισχυρή πολιτική απάντηση, η οποία απουσιάζει.
Και όχι μόνον απουσιάζει, αλλά και με την αποδοχή του πάγιου αιτήματος της Τουρκίας -έως προ ολίγου καιρού απαράδεκτου- περί τετραμερούς διασκέψεως για το Κυπριακό, δώσαμε ένα ακόμη επιχείρημα στον αντίπαλο να επιβάλει τους όρους του.

Προ καιρού, ικανός αριθμός πρώην πρέσβεων, οι οποίοι αποτελούν πλέον ομάδα με την επωνυμία «Διπλωματικός Κύκλος», απέστειλαν επιστολή με αποδέκτες όλους όσοι εμπλέκονται στην χάραξη και εφαρμογή της εξωτερικής πολιτικής, αλλά φαίνεται πως ουδείς συγκινήθηκε.
Εξέφρασαν την ανησυχία τους, επειδή διευρύνονται οι επεκτατικές βλέψεις της Τουρκίας σε βάρος της χώρας μας, τις οποίες οξύνει και με το προωθούμενο νέο-οθωμανικό ιδεολόγημα της.
Υπό τη σκιά του casus belli, η Άγκυρα επιδιώκει ανατροπή της διεθνούς έννομης τάξης στο Αιγαίο, προβάλλοντας διμερώς και πολυμερώς ανυπόστατους ισχυρισμούς ως προς την κυριαρχία και το καθεστώς νήσων του Αρχιπελάγους, με τα αεροσκάφη της να παραβιάζουν συστηματικά τον ελληνικό εναέριο χώρο, την ίδια ώρα που πολεμικά σκάφη της υπό το μανδύα της «αβλαβούς διέλευσης» κάνουν επίδειξη σημαίας έξω από το Λαύριο.

Στη Θράκη, με πολιορκητικό κριό το Γενικό Προξενείο Κομοτηνής, με τη διάθεση τεράστιων κονδυλίων και δυστυχώς με τη σύμπραξη ορισμένων τοπικών παραγόντων αλλά και άλλων, η Τουρκία ασκεί ουσιαστικώς συνδιαχείριση υλοποιώντας την μακρόχρονη πολιτική της για τη προβολή ανύπαρκτης «τουρκικής» μειονότητας με απώτερο σκοπό την απόσπαση της ακριτικής αυτής περιοχής από τον εθνικό κορμό. Άλλωστε ανάλογο ανύπαρκτο μειονοτικό ζήτημα επιδιώκει να εγείρει στη Ρόδο και στην Κω.

Επί σειρά ετών η Ελλάδα προσπαθεί να αντιμετωπίσει την τουρκική επιθετικότητα μέσω του διαλόγου, με διάφορες μορφές: από την πληθώρα των Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης -που είναι πρόδηλο ότι ελάχιστα έχουν αποδώσει- στις «διερευνητικές συνομιλίες» που έχουν συμπληρώσει 55 γύρους και τείνουν επικινδύνως προς τη διαπραγμάτευση, έως τα Ανώτατα Συντονιστικά Συμβούλια που όχι μόνο αποδεικνύονται άκαρπα αλλά αποπροσανατολίζουν τους φίλους και εταίρους μας ως προς τις πραγματικές προθέσεις της Τουρκίας.
Οι πρέσβεις ζητούν κάτι απλό, αυτονόητο σε δημοκρατική χώρα. Να γνωρίσει ο ελληνικός λαός αφενός ποιες παραχωρήσεις έκανε ή θα κάνει η ελληνική πλευρά στα κυριαρχικά της δικαιώματα, αλλά και ποιες παραχωρήσεις των νομίμων δικών της κυριαρχικών δικαιωμάτων έκανε ή θα κάνει σε αντάλλαγμα η Τουρκία.

Μονομερείς παραχωρήσεις προφανώς και δεν συνιστούν επωφελή άσκηση καθηκόντων. Ταυτοχρόνως, η μη άσκηση κυριαρχικών δικών μας δικαιωμάτων, πέραν των νομικών συνεπειών, μπορεί να δώσει λαβή σε ποικίλες παρερμηνείες.
Εκτός από τα «ψηφουλάκια» υπάρχει κάτι άλλο που ενδιαφέρει τους «εθνοσωτήρες» μας;

Ο Μακεδών 

ksipnistere.blogspot.gr