Οι ιταλοί με τους κύπριους απειλούν. Οι έλληνες πέρδονται μέντες

Κάποτε οι έλληνες ανέτρεπαν τις καταστάσεις αλλάζοντας το ρου της ιστορίας μέσα από μάχες και αντίσταση.

του Στρατή Μαζίδη

Αυτό είχε οδηγήσει και τον πρωθυπουργό της Αγγλίας Ουίνστον Τσώρτσιλ στην περίφημη ρήση του πως οι ήρωες πολέμουν σαν έλληνες.

Σήμερα τα πράγματα άλλαξαν. Για παράδειγμα οι ιταλοί ανατρέπουν στις κάλπες και οι έλληνες στο facebook...

Φαίνεται πως οι γείτονες έχουν κόκκινες γράμμες και δεν επιθυμούν να γίνουν έλληνες ως προς τη δυστυχία. Αντιδρούν. Στέλνουν μήνυμα. Δεν πείθονται από ευρωδιλήμματα ενώ θυμούνται τι καλά που περνούσαν όταν διέθεταν στις τσέπες τους μερικά εκατομμύρια λιρέτες για να διαβιώσουν.

Μέχρι και η Κύπρος του υπέρμαχου του σχεδίου Ανάν Νίκου Αναστασιάδη πετάει στο τραπέζι το “επιστρέφω στη λίρα” έστω και ως απειλή για την περίπτωση του κουρέματος των καταθέσεων ενώ πλέον αρκετοί νοσταλγούν το παλιό εθνικό νόμισμα που είχε καταστήσει το νησί μια ευημερούσα οικονομία και πόλο έλξης κεφαλαίων – επενδυτών. Σήμερα, λίγα χρόνια μόλις μετά την είσοδο στον …ευρω-παράδεισο η Κύπρος κινδυνεύει με ολική καταστροφή.

Κι εμείς οι έλληνες; Τίποτε. Πήγαν μόνο κάποιοι στο Σύνταγμα πέρυσι, ξέδωσαν και μετά ψήφισαν Σαμαρά. Γνωρίζω μερικούς τέτοιους. Φτιάχνουμε και τίποτε pages ξεσηκωτικά με τα οποία κοροϊδεύουμε τον κόσμο καθώς μόλις μαζευτούν μερικές δεκάδες χιλιάδες, αλλάζουν όλες οι ρυθμίσεις και πλέον συγκεκριμένοι ιστότοποι κάνουν την εμφάνισή τους.

Θα μου πείτε, εσύ που τα γράφεις, πήγες στο Σύνταγμα; Όχι ΔΕΝ πήγα. Γιατί τελικά οι αγανακτισμένοι έκαναν πολύ μεγάλο κακό. Ξαλάφρωσαν την κοινωνία. Την άδειασαν ψυχολογικά. Σαν ένας οίκος ανοχής όπου ο καθένας ότι γουστάρει κάνει και όπως θέλει ξεδίδει, προσέφερε την εκτόνωση. Προτίμησα να κρατηθώ για τη στιγμή που θα ερχόταν η ώρα πραγματικά η πράξη μου να έχει νόημα. Να περιμένω τις εκλογές. Πήγα να ψηφίσω και τις δύο φορές με γνώμωνα την ανατροπή του υπάρχοντος πολιτικού σκηνικού. Κι έχω τη συνείδησή μου ήσυχη πως στη διαδικασία των πέναλτυ, και τις δύο φορές έστειλα τη μπάλα στα δίχτυα.

Οι “μακαρονάδες” ιταλοί σηκώνουν μπαϊράκι έστω με ένα κωμικό και έναν 100% αρσενικό που είναι ικανός να κάνει τον Αξονα να χάσει τον ύπνο του.

Οι “μικροί και ταπεινοί” κύπριοι άρχιζουν να το σκέπτονται φωναχτά.

Κι εμείς οι έλληνες των πολέμων, της αντίστασης, των απελευθερωτικών αγώνων, απλά περδόμεθα, κλάνουμε δηλαδή μέντες…

 freepen.gr