Ο ποιητής των δεινών, η χειροβομβίδα Παπανδρέου και οι επικίνδυνοι Έλληνες ψηφοφόροι

Οι πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις στην Ελλάδα πρωταγωνιστούν και στο κύριο θέμα του βρετανικού περιοδικού Economist, το οποίο τονίζει ότι δεν είναι μόνο οι αγορές που απειλούν την επιβίωση του ευρώ, αλλά και οι (Έλληνες) ψηφοφόροι, σε θέμα με τίτλο «Οι συμφορές της Ελλάδας», στο οποίο γίνεται σκληρή κριτική... στη λιτότητα που έχει επιβληθεί από την Ε.Ε. στη χώρα μας.

Το άρθρο του κορυφαίου οικονομικοπολιτικού περιοδικού τονίζει ότι η απόφαση της πρόσφατης Συνόδου Κορυφής δεν έφερε τα αναμενόμενα αποτελέσματα, αφού δεν οδήγησε σε ηρεμία, υπογραμμίζοντας ότι «με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, το ευρώ θα περάσει το "βάσανο" της λαϊκής ετυμηγορίας. Αν δεν συνέλθουν οι ηγέτες της Ευρωζώνης, η συνάντηση του ενιαίου νομίσματος με τη λαϊκή ετυμηγορία μπορεί να αποδειχθεί μοιραία για το ευρώ».   

Το δημοσίευμα κάνει εκτενή αναφορά στην απόφαση του Γιώργου Παπανδρέου για δημοψήφισμα, γράφοντας χαρακτηριστικά ότι «υπήρξε ο ίδιος ποιητής των δεινών του». Ο πρωθυπουργός «ενώ αναζητούσε τη στήριξη των πολιτών μέσω δημοψηφίσματος, αμέσως καταδικάστηκε από τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες ως ανόητος ή προδότης. Γιατί χάλασε την καλή δουλειά; Πώς τόλμησε να φέρει την καταστροφή στην Ευρωζώνη, όταν είχε εξασφαλίσει ένα πακέτο σωτηρίας για τη χώρα του-αυτόν τον αποδιοπομπαίο τράγο;» αναρωτιέται το περιοδικό.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, ο Παπανδρέου δεν ήταν ο «κακός» που χάλασε τη Σύνοδο της G20, αλλά ο άνθρωπος που απλά «μετέφερε» το κακό νέο, αφού δεν ευθύνεται για την αναποτελεσματικότητα των Καννών: Οι διαφορές μεταξύ της ιταλικής και γερμανικής κυβέρνησης για το χρέος ήταν ήδη τεράστιες πολύ πριν ο κ. Παπανδρέου ρίξει τη βόμβα. «Αν το ευρώ είχε θωρακιστεί σωστά έναντι των προβληματικών ιταλικών (και άλλων) ομολόγων, τότε η ελληνική χρεοκοπία δεν θα απειλούσε να μολύνει όλη την Ευρωζώνη» αναφέρει χαρακτηριστικά ο Economist.   

«Μέχρι ένα σημείο ο κ. Παπανδρέου δεν αξίζει να δέχεται κριτική που θέλησε δημοψήφισμα, αφού παρά το σημαντικό κούρεμα του χρέους που έφερε η απόφαση, οι Έλληνες πάλι θα βρίσκονταν αντιμέτωποι με χρέος στο 120% του ΑΕΠ το 2020 και ασφαλώς όλα αυτά τα χρόνια θα ζούσαν με πολιτικές λιτότητας. Εδώ λοιπόν είναι το βασικό μήνυμα του Παπανδρέου: μέχρι σήμερα η κρίση στην Ευρωζώνη είχε να κάνει με την πίεση των αγορών. Όμως τα δημοσιονομικά μιας χώρας δεν ορίζονται μόνο από τις αγορές, αλλά δοκιμάζονται και από τις αντοχές των πολιτών να δεχθούν αυξήσεις στους φόρους και περαιτέρω περικοπές. Μια κυβέρνηση χάνει το πολιτικό της κεφάλαιο πολύ πριν ξεμείνει από αγαθά να φορολογήσει. Στο τέλος της ημέρας η τάση του "δεν πληρώνω" είναι πολύ πιο σημαντική από αυτήν του "δεν έχω να πληρώσω"» επισημαίνεται.  

Όποια και να είναι τελικά η νέα κυβέρνηση στην Ελλάδα, συμπληρώνει το δημοσίευμα, δεν θα γλιτώσει τη δυσαρέσκεια των Ελλήνων για τους πολιτικούς, για να συμπληρώσει ότι θα ήταν καταστροφικό λάθος για την Ελλάδα να φύγει από την Ευρωζώνη.  

Tι πρέπει να γίνει;  

Το περιοδικό «συστήνει» στην ελληνική κυβέρνηση να ξοδέψει με σοφία όσο πολιτικό κεφάλαιο ακόμα διαθέτει, με γνώμονα την ανάπτυξη και τις διαρθρωτικές αλλαγές. Το δημοσίευμα προσθέτει ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου απέφυγε επιμελώς να θέσει ως προτεραιότητες τους στόχους αυτούς στρεφόμενος στην εύκολη λύση της φορολόγησης και της λιτότητας.  

Το άρθρο καταλήγει κατηγορώντας τους ηγέτες της Ευρωζώνης, ότι η επιμονή τους στη λιτότητα ήταν τελικά αυτή που επιδείνωσε την πολιτική αστάθεια που επικρατεί στην Ελλάδα, δείχνοντας ότι η αυστηρότητα απέναντι στους αδύναμους κρίκους μπορεί να γίνει καταστροφική.


B.B.

www.newpost.gr