Εργασία, ακόμα πιο βαριά και ανθυγιεινή

Ακόμα ένα «αντικοινωνικό» και «αντεργατικό» μέτρο, όπως το χαρακτήρισαν, οι περίπου 150.000 εργαζόμενοι που θίγονται άμεσα, και όχι μόνο, που αυξάνει την ανασφάλεια και δίνει τη χαριστική βολή σε μια χώρα με ποσοστό ανεργίας στο 15%, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Απριλίου του 2011 της Στατιστικής Υπηρεσίας της Ε.Ε. (Eurostat) - το 2ο υψηλότερο ποσοστό ανεργίας της ευρωζώνης (την πρωτιά κατέχει η Ισπανία με 21%). «Η απόφαση του υπουργού Εργασίας Γιώργου Κουτρουμάνη να αποχαρακτηριστούν κάποιες ειδικότητες και επαγγέλματα από τα ΒΑΕ ελήφθη με καθαρά οικονομικά κριτήρια, χωρίς να έχει...
προηγηθεί καμία επιστημονική τεκμηρίωση. Η τρόικα το επιβάλλει που ζητά να παραμείνει στα ΒΑΕ μόλις το 10% του συνόλου του εργατικού δυναμικού.
»Ο αποχαρακτηρισμός θα οδηγήσει σε έκρηξη της επιδείνωσης της υγείας των εργαζομένων. Είναι δυνατόν ένας μάγειρας, ένας σερβιτόρος ή ένας λαντζέρης, που εργάζεται καθημερινά σε ανθυγιεινές συνθήκες, να υποχρεούται να εργάζεται μέχρι τα 65 του χρόνια; Γιατί αποχαρακτηρισμός συνεπάγεται και αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης στα 65, από τα 55 που είναι τώρα για τις γυναίκες και τα 57 για τους άνδρες», λέει στην «Ε» ο πρόεδρος του Συνδικάτου Επισιτισμού Τουρισμού Ξενοδοχείων Αττικής Νίκος Παπαγεωργίου, που οι ειδικότητες - επαγγέλματα του κλάδου του αποχαρακτηρίζονται από τα ΒΑΕ.
Τόνισε μάλιστα ο κ. Παπαγεωργίου ότι «στη χώρα μας δεν υπάρχει, ούτε υπήρξε ποτέ, καμία κυβερνητική πολιτική για την ασφάλεια και υγεία των εργαζομένων στους χώρους εργασίας. Φανταστείτε μόνο ότι για όλη τη χώρα υπάρχουν μόλις 300 γιατροί εργασίας».
Και ο γραμματέας Υγιεινής και Ασφάλειας της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδος (ΓΣΕΕ) Ανδρέας Κολλάς λέει στην «Ε» ότι «στη χώρα μας δεν έχουν εκπονηθεί οι απαιτούμενες ειδικές μελέτες που να αναδεικνύουν τους κινδύνους στους χώρους εργασίας.
Ελλειψη στοιχείων
Γι' αυτό και δεν υπάρχουν καταγεγραμμένες επαγγελματικές ασθένειες, ούτε είμαστε σε θέση να κάνουμε εκτίμηση επαγγελματικού κινδύνου. Δεν μπορούμε, λοιπόν, χωρίς επίσημα στοιχεία, αξιόπιστα και με ακρίβεια να προσδιορίσουμε το μέγεθος και το βαθμό της επικινδυνότητας στους χώρους εργασίας. Με την ίδια λογική, δεν είμαστε σε θέση να αξιολογήσουμε και ποια επαγγέλματα πρέπει να αποχαρακτηριστούν από τα ΒΑΕ και ποια να παραμείνουν».
Γι' αυτό και ο κ. Κολλάς υποστηρίζει ότι «για να μπορέσουμε να χαράξουμε την οποιαδήποτε πολιτική που να στοχεύει στην ασφάλεια και την υγεία στους χώρους εργασίας, πρέπει οι ασφαλιστικοί φορείς, σε συνεργασία με το Ελληνικό Ινστιτούτο Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας (ΕΛ.ΙΝ.Υ.Α.Ε.), να εκπονήσουν τις απαιτούμενες μελέτες. Και φυσικά πρέπει να συμμετέχουν όλοι οι ασφαλιστικοί φορείς, το ΙΚΑ, ο Οργανισμός Γεωργικών Ασφαλίσεων (ΟΓΑ) και ο Οργανισμός Ασφάλισης Ελεύθερων Επαγγελματιών (ΟΑΕΕ)».
Βέβαια, η επικινδυνότητα στον εργασιακό χώρο παραμένει -τόσο σε παγκόσμιο όσο και σε επίπεδο Ε.Ε.- σοβαρότατο πρόβλημα. Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία της Eurostat, στην Ε.Ε. κάθε χρόνο πεθαίνουν 5.580 άνθρωποι σε εργατικά δυστυχήματα, ενώ η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (ΔΟΕ) εκτιμά ότι κάθε χρόνο στην Ε.Ε. 159.500 εργαζόμενοι πεθαίνουν από επαγγελματικές ασθένειες. Με άλλα λόγια, κάθε 3,5 λεπτά (!) ένας εργαζόμενος στην Ε.Ε. χάνει τη ζωή του από αίτια που σχετίζονται με την εργασία. Παγκοσμίως -σύμφωνα με στοιχεία της ΔΟΕ του 2011- τα εργατικά ατυχήματα αγγίζουν ετησίως τα 337 εκατ., εκ των οποίων τα 2,3 εκατ. είναι θανατηφόρα.
Οπως το 1990
Το άκρως ανησυχητικό είναι ότι στην Ευρώπη η επικινδυνότητα στο χώρο εργασίας δεν έχει μειωθεί την τελευταία 20ετία, όπως προκύπτει από την 5η Ευρωπαϊκή Ερευνα για τις Συνθήκες Εργασίας που πραγματοποιήθηκε από τον Ιανουάριο μέχρι και τον Ιούνιο του 2010 και συμμετείχαν 44.000 εργαζόμενοι Ευρωπαίοι πολίτες από τις 27 χώρες της Ε.Ε. αλλά και από τη Νορβηγία, την Κροατία τα Σκόπια, την Τουρκία, την Αλβανία, το Κόσοβο και το Μοντενέγκρο.
Την έρευνα πραγματοποιεί κάθε 5 χρόνια, από το 1990, το Ευρωπαϊκό Ιδρυμα για τη Βελτίωση των Συνθηκών Διαβίωσης και Εργασίας (Eurofound).
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την 5η έρευνα του Eurofound, οι εργαζόμενοι παραμένουν εκτεθειμένοι σε σωματικούς κινδύνους στα ίδια επίπεδα με το 1990! Ενδεικτικά, 33% των εργαζομένων μεταφέρει βαριά φορτία τουλάχιστον το 1/4 του συνολικού χρόνου εργασίας, ενώ το 23% είναι εκτεθειμένο σε δονήσεις, ποσοστό που παραμένει σταθερό από το 2000. Ακόμα, το 46% για το 1/4 του εργάσιμου χρόνου δουλεύει σε κοπιαστική και επίπονη εργασία.
Το 30% των εργαζομένων στις 27 χώρες της Ε.Ε. είναι εκτεθειμένο σε δυνατό θόρυβο για τουλάχιστον το 1/4 του χρόνου εργασίας, ποσοστό αμετάβλητο από το 2000, ενώ ποσοστό της τάξης του 15% αναπνέει καπνό, αναθυμιάσεις και σκόνη ή έρχεται σε επαφή με επικίνδυνα χημικά, ποσοστό που επίσης παραμένει σταθερό από το 2000.
Το ποσοστό δε των εργαζομένων που έρχεται σε επαφή με υλικά που μπορούν να προκαλέσουν μολύνσεις έχει αυξηθεί το 2010 στο 11% από 9% που ήταν το 2005. Το 2010, το 23% των εργαζομένων στις χώρες της Ε.Ε. των 15 είναι εκτεθειμένο σε χαμηλές θερμοκρασίες, ίδιο ποσοστό με το 1995. *

www.enet.gr