Οι «παπαγάλοι» της δραχμής - Ποιοι είναι εντός και εκτός της χώρας

Εκμεταλλευόμενοι τη σκληρή πραγματικότητα των δημόσιων οικονομικών που αναδεικνύουν τα επίσημα στοιχεία, αλλά και τις σκληρές διαπραγματεύσεις για λύση στο ελληνικό πρόβλημα στην επόμενη σύνοδο κορυφής στο τέλος Μαρτίου, οι κερδοσκόποι έχουν αποδυθεί σε μια... γκεμπελικού τύπου προπαγάνδα που τα περιλαμβάνει όλα.

Δημοσιεύσεις διεθνών εντύπων, αμφιλεγόμενες δηλώσεις...
οικονομολόγων και δημιουργία κλίματος χρεοκοπίας από πολυεθνικές που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας, οι οποίες δήθεν φυγαδεύουν τα καθημερινά τους έσοδα ακόμα και τη μισθοδοσία τους στο εξωτερικό, συντείνουν σε μια πρωτοφανή σύγχυση της αγοράς αλλά και των πολιτών.

Μάλιστα, «το κερασάκι στην τούρτα» ήταν οι ανώνυμες επιστολές δήθεν ανώτατων τραπεζικών στελεχών, που αναρ­­­τήθηκαν στο διαδίκτυο και αποκάλυπταν οργανωμένο τραπεζικό και κρατικό σχέδιο φυγής κεφαλαίων και στάσης πληρωμών, γεγονός που προκάλεσε την παρέμβαση του εισαγγελέα, ο οποίος διέταξε την Παρασκευή τη διενέργεια κατεπείγουσας προκαταρκτικής έρευνας, αλλά και της υπηρεσίας δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος. Το κεντρικό επιχείρημα των κερδοσκόπων είναι ότι ο βασικός λόγος για μια χώρα της ευρωπαϊκής περιφέρειας να εγκαταλείψει το ευρώ θα ήταν η ανάκτηση του ελέγχου της νομισματικής και συναλλαγματικής πολιτικής. Ωστόσο, μια ανάλυση των επιπτώσεων αυτής της επιλογής (αναγκαστικής ή μη) καταδεικνύει ότι τουλάχιστον οι βραχυπρόθεσμες συνέπειες θα ήταν εξαιρετικά δυσμενείς, υπερκεράζοντας οποιοδήποτε όφελος.
Kοστίζει ακριβά η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα

1. Η υποτίμηση θα φθάσει το 50%
Καταρχήν, η οικονομική δραστηριότητα στη χώρα από την αναπροσαρμογή των υποχρεώσεων στο νέο ασθενέστερο νόμισμα θα υφίσταται συντριπτικά πλήγματα, μεγαλύτερα και από οποιαδήποτε μέτρα λιτότητας. Και αυτό διότι, για να έχει ουσιαστικό αντίκτυπο στην ανταγωνιστικότητα της χώρας, η υποτίμηση της δραχμής θα έπρεπε να είναι τουλάχιστον 40-50%, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα οικονομικά των πολιτών αλλά και του κράτους.Επίπτωση, που θα αφαιρούσε και τις όποιες δυνατότητες ανάκαμψης στο μέλλον, θα ήταν το ακριβό κόστος των εισαγόμενων προϊόντων. Σε μια χώρα όπου ο βιομηχανικός τομέας βασίζεται αποκλειστικά στις εισαγωγές πρώτων υλών, και γενικότερα σε μια αγορά που κινείται σε μεγάλο βαθμό με εισαγόμενα προϊόντα η αγορά τους με ένα υποτιμημένο νόμισμα αντί του ισχυρού ευρώ, είναι φανερό ότι θα οδηγούσε σε πρωτοφανή συρρίκνωση την οικονομία και την ανάπτυξη.
2. O πληθωρισμός θα τρέχει με 30%
Ο πληθωρισμός με μια τέτοια υποτίμηση θα επέστρεφε στα επίπεδα της δεκαετίας του 1980 και ακόμη υψηλότερα, δηλαδή σε επίπεδα 25-30%, αφαιρώντας αντίστοιχο ποσοστό από το διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών. Επειδή όμως δεν θα δίνονταν αυξήσεις τύπου ΑΤΑ, όπως γινόταν στα χρόνια του υψηλού πληθωρισμού στην Ελλάδα, αλλά οι μισθοί θα παρέμεναν σταθεροί, οι πραγματικοί μισθοί να μειώνονταν σε ίσο ποσοστό.
3. Θα χρωστάμε δύο φορές το ΑΕΠ
το δημόσιο χρέος θα επιβαρυνόταν άμεσα από τη μετατροπή στο υποτιμημένο νόμισμα, με συνέπεια να εκτοξευτεί άμεσα μέσα σε μία νύχτα στο 200% του ΑΕΠ, καθιστώντας ως μοναδική λύση τη στάση πληρωμών και την πτώχευση. Μια άλλη συνέπεια από τους ισχυρούς κλυδωνισμούς στην οικονομία λόγω ύφεσης, εσωτερικής αστάθειας και υψηλού κόστους δανεισμού θα ήταν η ανυπαρξία εισροής κεφαλαίων για επενδύσεις, με εξαίρεση κάποιες ευκαιριακές και με εξευτελιστικές αποτιμήσεις για σημαντικά περιουσιακά στοιχεία του ελληνικού λαού. Το αποτέλεσμα θα ήταν η οικονομία να μπει σε βαθιά μακροχρόνια ύφεση, όπως συνέβει σε ανάλογες περιπτώσεις με οικονομίες της Λατινικής Αμερικής.
4. Θα καταρρεύσουν οι τράπεζες
Μια σημαντική παράμετρος είναι η επερχόμενη κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος, τόσο από την απόπειρα των καταθετών να προστατεύσουν τις καταθέσεις τους από την υποτίμηση με μια μαζική απόσυρση κεφαλαίων από τα πιστωτικά ιδρύματα, όσο και την ανυπαρξία πλέον χορηγήσεων αφού οι τράπεζες δεν θα είχαν κεφάλαια. Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι σε μια τέτοια περίπτωση δεν θα αρκούσαν τα μέτρα προστασίας της πολιτείας, όπως ο περιορισμός ή το πάγωμα της κίνησης κεφαλαίων ή η εγγύησή τους. Και αυτό διότι θα έπρεπε οι δανειολήπτες, νοικοκυριά και επιχειρήσεις, να αποπληρώνουν σε ένα νέο εθνικό και υποτιμημένο νόμισμα, δόσεις δανείων που είχαν εκταμιευτεί σε ευρώ.
Τράπεζα Ελλάδας
Η μαύρη λίστα με το λόμπι
Στο στόχαστρο των ελεγκτικών αρχών οι αναρτήσεις στα διάφορα σάιτ και μπλογκ στο διαδίκτυο αλλά και αυτοί που κρύβονται από πίσω, καθώς, σύμφωνα με πληροφορίες, η Τράπεζα της Ελλάδος έχει συγκεντρώσει στοιχεία για ισχυρά επιχειρηματικά λόμπι που έχουν επενδύσει δισεκατομμύρια ευρώ στην έξοδο της χώρας από το ευρώ.
Υπενθυμίζεται ότι είναι η δεύτερη συντονισμένη προσπάθεια δημιουργίας κλίματος πτώχευσης, καθώς ανάλογα σενάρια το περασμένο καλοκαίρι αναφέρονταν ακόμη και στη λειτουργία του νομισματοκοπείου, που έκοβε δραχμές...
Αυτή τη φορά, ο πολιτικο-επιχει­ρη­ματικός μηχανισμός που είναι αρθρωμένος γύρω από το Δημόσιο και έχει ποντάρει στη χρεοκοπία της οικονομίας, έφτασε να ισχυρίζεται ότι μια έξοδος από το ευρώ ίσως είναι καλύτερη...
Αυτό που δεν λένε είναι ότι ακόμη και στην περίπτωση που η κοινωνία ξεπερνούσε τα απανωτά σοκ της πτώχευσης και της υποτίμησης μετά την επιστροφή στη δραχμή η οικονομία, όπως έχει δείξει η διεθνής αλλά και η ελληνική εμπειρία δεν θα μπορούσε να διατηρήσει τα όποια βραχυπρόθεσμα πλεονέκτημα της υποτίμησης για περισσότερο από 1-2 χρόνια, εξαιτίας της προβληματικής δημοσιονομικής διαχείρισης, των διαρθρωτικών προβλημάτων και των επιχειρηματικών ανεπαρκειών.
Τα CDS απο 4,6 μονάδες βασης εχουν εκτοξευτει στις 566 μοναδες
90 δισ. τα στοιχήματα στην πτώχευση
Τζόγος δισεκατομμυρίων ευρώ σε μια πιθανή χρεοκοπία της Ελλάδας έχει αναπτυχθεί το τελευταίο διάστηκα. Tα μέχρι πρόσφατα άγνωστα CDS και από πέρσι φόβητρο της ελληνικής οικονομίας και οικία λέξη σε όλο και περισσότερους Ελληνες, έχουν μετατραπεί σε ένα χρηματιστηριακό στοίχημα, από το οποίο ο κερδοσκόπος μπορεί να κερδίσει είτε από την άνοδο της τιμής του CDS και την πώλησή του ακριβότερα απ' ό,τι το αγόρασε είτε από την πραγματική πτώχευση της Ελλάδας και τη λήψη μιας τεράστιας αποζημίωσης.
Υπολογίζεται ότι έχουν παιχθεί στη χρεοκοπία του ελληνικού Δημοσίου περίπου 90 δισ. ευρώ, δημιουργώντας έναν κερδοσκοπικό κύκλο ασύλληπτων διαστάσεων, καθώς εμπλέκει hedge funds και κάθε λογής κερδοσκοπικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα.
Κόστος προστασίας
Τα CDS που αρχικά χρησιμοποιούνταν για την καλύτερη διαχείριση του ρίσκου, σήμερα έχουν μετεξελιχθεί σε ένα χρηματοοικονομικό προϊόν το οποίο επιτρέπει σε επενδυτές να πάρουν θέση σχετικά με την πιθανότητα χρεοκοπίας μιας χώρας ή μιας επιχείρησης. Ο αγοραστής πληρώνει ανά τακτά χρονικά διαστήματα, συνήθως τρίμηνο, το κόστος προστασίας, κάτι αντίστοιχο με κάποιον που ασφαλίζει το σπίτι του από πυρκαγιά και θα αποζημιωθεί από την καταστροφή του σπιτιού. Σήμερα το κόστος για την πενταετία είναι περίπου 400 μονάδες βάσης, το οποίο σημαίνει ότι ο αγοραστής CDS πάνω στην Ελλάδα πληρώνει 40.000 ευρώ για καθένα εκατομμύριο ομολόγων ονομαστικής αξίας, το οποίο έχει ασφαλίσει. Στην περίπτωση χρεοκοπίας κατά τη διάρκεια του συμβολαίου, τότε ο αγοραστής του θα πάρει την ονομαστική αξία των ομολόγων τα οποία έχει ασφαλίσει και θα δώσει στον πωλητή το χρεοκοπημένο ομόλογο.
Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι ο κερδοσκόπος που επένδυσε 40.000 δολάρια ποντάροντας στην πτώχευση της Ελλάδας, σήμερα βλέπει την επένδυσή του να αξίζει 1 εκατομ. δολάρια, ενώ εάν είχε ποντάρει πριν από 4 χρόνια, που άρχισε η άνοδος των ελληνικών CDS, το πιθανότερο είναι πως η αρχική επένδυση των μερικών δεκάδων χιλιάδων δολαρίων αξίζει σήμερα εκατοντάδες εκατομμύρια. Και αυτό διότι το 2007 τα ελληνικά CDS είχαν τιμή 4,6 μονάδες βάσης, ενώ σήμερα εκτοξεύτηκε στις 566 μονάδες βάσης.
Εθνός