Το 1821 του «Σκάϊ» και η «Τυραννια της ιστοριας»

Ο Ιστορικός Αναθεωρητισμός ως Πολιτικό Εργαλείο
Η τηλεοπτική σειρά του «Ουράνιου» διαύλου «1821» αποτελεί συνέχεια σε μαζικό πλέον επίπεδο της στρατηγικής απόπειρας απεθνοποιήσεως των Ελλήνων και εξασθένισης της εθνικλής συνείδησης με απώτερο στόχο τον πολιτικό εξανδραποδισμό. Η στρατηγική αυτή η οποία διατυπώθηκε  ανοικτά και απροσχημάτιστα πριν από τέσσερα σχεδόν χρόνια σε  άρθρο της Κας. Χριστίνας  Κουλούρη με τίτλο «The Tyranny of  History/Η Τυραννία της Ιστορίας»¹ λέει  ότι « Η  ΙΣΤΟΡΙΑ  ΞΑΝΑΓΡΑΦΕΤΑΙ  ΥΠΟ  ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ  ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ  ΚΑΙ  ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΞΑΝΑΕΡΜΗΝΕΥΕΤΑΙ  ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ!!».
Η Κα. Κουλούρη,  τότε...
«επι κεφαλής της επιτροπής ιστορικής εκπαίδευσης (Chair of the History Education Committee)» στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και νυν καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Πελοπονήσου, στο ολιγοσέλιδο πόνημά της, το οποίο σημειωτέον χρηματοδοτήθηκε από το CDRSEE του  κερδοσκόπου Soros, γράφει χαρακτηριστικά ότι για τα βαλκανικά κράτη η «ουδέτερη»  ιστορία  είναι ζητούμενο.  Για να στηρίξει δε αυτή την υπόθεση ισχυρίζεται  ότι τα βαλκανικά βιβλία ιστορίας –συμπεριλαμβανομένων και των Ελληνικών- περιέχουν «εθνοκεντρικά στερεότυπα» τα οποία θεωρεί «επικίνδυνα» και τα οποία «χρήζουν αποδόμησης».
Ιδού εν συντομία τα στοιχεία που καθιστούν την ιστορική μας αφήγηση «επικίνδυνη» -για ποιους άραγε;- και πρέπει να αποδομηθούν:

1. Τα  «αρνητικά η και εχθρικά» αλληλοαισθήματα  “negative or hostile attitudes”  (σελ.  17)  που  εμπεριεχονται  αλλά  «δεν  ειναι  ευθέως»!!  διατυπωμενα  στα  βιβλια.
2. Η εκατέρωθεν  έλλειψη  ιστορίας  των  «αλλων»  οπως  η δυτικοευρωπαϊκή και η παγκόσμια ιστορία. Γράφει επί λέξει «…, the counterweigh is offered  by Western European  and World History» (sic!).
   1. Τα “αισθηματα  υπεροχης!/κατωτερωτητας!” (sic!)  η  εθνοκεντρική (μάλλον εννοει την εθνικιστική η οποία αλληλοχρησιμοποιείται με την εθνοκεντρική για να μπερδέψει τον αναγνωστη)  αφήγηση  που  οπως  ισχυρίζεται  εξυπονοεί  την  εθνική υπεροχή.
   2. «Η αφήγηση περί εθνικής και πολιτιστικής συνέχειας!» και των επιτευγματων!!  στα  Ελληνικα  βιβλια  (Σελ.  18-19).
   3. Η αμφίθυμη(;) (ambivalent) στάση, προς τη Δύση.

Στο δεύτερο μέρος του άρθρου της με τα κακογραμμένα Αγγλικά και με τίτλο «Οι στρατηγικές της αλλαγής» αναπτύσει τα βήματα που πρέπει να ληφθούν για να «ουδετεροποιηθεί» η Ελληνική ιστορική αφήγηση και να μη δημιουργεί «αρνητικά στερεότυπα». Στο «1821» του Σκάϊ πραγματώνεται με συνέπεια μέρος αυτής της στρατηγικής μέρος της οποίας αναπτύσω πιο κάτω.

1. Όπως η Κα. Κουλουρη τότε έτσι και τώρα οι εμπνευστές του «1821» του Σκάϊ σκοπίμως συγχέουν τους πολέμους μεταξύ κρατών με τις διεθνικές συγκρούσεις. Οι συνεχείς αναφορές όπως «γιατί γείτονες (δλδ. οι Έλληνες) στράφηκαν εναντίον γειτόνων!!!! (δλδ. των Τούρκων κατακτητών συμπεριλαμβανομένων και αμάχων Τούρκων) εξυπηρετεί ακριβώς αυτόν το σκοπό. Ιστορικά,  η  συντριπτική  πλειοψηφία  των  πολέμων ειναι διακρατική και οχι διεθνική. Ακομη και στα προ Βαιμάρης χρόνια, οι πόλεμοι και οι συγκρούσεις  εγίνοντο  μεταξύ  «κρατών»,  αυτοκρατοριών,  και  γενικά  οργανωμένων κοινωνιών. Αυτό ισχύει ακόμη και για τους εξεγερμένους Έλληνες αφού αρκεί να θυμηθούμε την δήλωση του Κολοκοτρώνη ότι ο Κ. Παλαιολόγος δεν παρέδωσε τα κλειδιά της πόλης και ότι θεωρούσε –ο Κολοκοτρώνης- την εξέγερση του 1821 ως συνέχεια του αγώνα που διεξήγαγε ο τελευταίος αυτοκράτορας των Ελλήνων. Η σκόπιμη σύγχυση των διεθνικών με τους διακρατικούς πολέμους  σκοπό  έχει  να  δικαιολογήσει  την  αλλαγή  του περιεχομένου της ιστορίας  μας με προσδιορισμένο (και μακροπρόθεσμο) πολιτικό στόχο την απάλλειψη της εθνικης «αφήγησης» και με απώτερο στόχο την απίσχναση της εθνικής συνειδήσεως. Η εξέγερση του Ελληνικού έθνους έγινε εναντίον της ολοκληρωτικής απολυταρχίας των Τούρκων (και ας κόπτονται να τους ονομάζουν Οθωμανούς) και της κοινωνικής, εθνικής και πολιτισμικής σκλαβιάς. Τα φληναφήματα περί «ειρηνικής» συμβιώσεως, που προυποθέτει την ύπαρξη γειτόνων ειρηνικών, όχι μόνο δεν στέκουν αλλά και αντικρούουν τον ίδιο τον ισχυρισμό τους περί των «αγριοτήτων» των Ελλήνων. Από την άλλη, και για παράδειγμα ο «Μακεδονισμός» των Σκοπιανών αποτελεί απόπειρα κατασκευής έθνους μέσω της Ελληνικής  ιστορίας με άκρως εθνικιστικά και αλυτρωτικά χαρακτηριστικά.
   1. Το «1821» τώρα, όπως και η Κα  Κουλούρη τότε,  ταυτίζουν  τον  εθνοκεντρισμό  με  τον  εθνικισμό,  δυο  διαφορετικες εννοιες.  Ο  εθνικισμός  ως  έννοια  και  ως  πολιτική  πρακτική  συνισταμένη  είναι χαρακτηριστικό των Ευρωπαικών κρατών αφού ευδοκίμησε εκεί. Επί παραδέιγματι. ο 2^ος παγκόσμιος  πόλεμος  ήταν  κλασσική  περίπτωση  συγκρούσεως κρατικών εθνικισμών με αφορμή τον Αγγλο-Γερμανικό ανταγωνισμό.  Ο  εθνοκεντρισμός² είναι  το  διακριτό  σύστημα  ιδεών  και  στάσεων  που  ένας  λαός  έχει  για  τον  εαυτό  του  και  για  τους  αλλους  και  πηγάζει  απο  την  αντίληψη  της  ιστορικής  του  ιδιαιτερότητας η οποία προέρχεται απο τις κοινές εμπειρίες του στο χρόνο αλλά δεν αποτελεί εθνικισμό. Σε αντιδιαστολή, η  ιδέα των Ναζί οτι οι Γερμανοί ηταν η ανώτερη –Άρια- φυλή ειναι καθαρά  εθνικιστική  αφου  εκλογίκευσε  τις  γενοκτονιες  τους ενώ η ιδέα της συνέχειας των Ελλήνων στηρίζεται σε ατράνταχτα. δεδομένα Γιατί τι συνιστά η εξελικτική συνέχεια της γλώσσας, των λαϊκών ηθών και εθίμων; Ακόμα και ως πληθυσμός οι Έλληνες είμαστε η συνέχεια προιστορικών πληθυσμών που εγκαταστάθηκαν πριν 20-30 χιλιάδες χρόνια και οι οποίοι απορρόφησαν άλλους λαούς στη διάρκεια των αιώνων³.
   2. 3. Οι νεοταξίτες και οι Ταλιμπάν του βλαχοπροοδευτισμού έχουν αναγάγει την «πολιτιστική συνέχεια» των Ελλήνων σε κόκκινο πανί. Την αρνούνται διότι, ειδικά για εμάς τους Έλληνες, αποτελεί ζώσα παράδοση στα λαϊκά ήθη και έθιμα αλλά αλλά και επιστημονική πραγματικότητα επιβεβαιωμένη απο την πληθυσμιακή βιολογία. Επί παραδείγματι, εδώ και 40 χρόνια οι εργασιες του L. Cavalli-Sforza  δείχνουν οτι ο πληθυσμός που του  Ελλαδικού χώρου υφίσταται εδώ και 10 με 20 χιλιαδες χρονια, με την μετακίνησή τους να είναι από την Μέση Ανατολή προς την Ευρώπη και όχι αντίθετα.  Η αγνόηση πλειάδας  ιστορικών, ανεξαρτήτως  ιδεολογικών προτιμήσεων, ξενων  και  Ελληνων, όπως π.χ. των  Winkelmann,  Finley,  Hammond, Ζαμπέλιου, Παπαρηγοπούλου,  Σβορώνου  και  Ασδραχά   ειναι  χαρακτηριστικό του νεοταξικού ολοκληρωτισμού που εμποτίζει το «πρόγραμμά» τους. Η μετατροπή του λαού σε  άμορφη  και  άχρωμη  καταναλωτική μαζα  (ανώτερο στάδιο του παγκοσμιοποιημένου εξαμερικανισμού)  δι΄ό και η έμφασή τους μονο σε εξατομικευμένα «ανθρωπιστικα» δικαιωματα,  τοτε «ανεπαισθήτως», κατά την Καβάφεια ρήση, θα  τον κάνει ευήθη στην ξένη επικυριαρχία. Για βράχια θα πολεμάμε;
   3. Σκοπίμως συγχέουν το κράτος-έθνος όπως προέκυψε από την κρατογενεση των Δυτικών εθνικών κρατών με το Έθνος-κράτος που χαρακτήρισε την γενεση της κρατικής υποστάσεως της Ελλάδας. Η ύπαρξη κατά  πλειοψηφία συμπαγών πληθυσμών με κοινή γλώσσα, ήθη και εθιμα, αλλά όχι με κοινές πολιτικές δομές δεν αναιρεί την ύπαρξη του έθνους ακόμα και αν οι κάτοικοι δεν έχουν όλοι αυτοσυνειδησία του γεγονότος. Η ύπαρξη αλλόγλωσων μειονοτήτων όπως των Βλάχων, οι οποίοι όμως αισθάνονταν συντριπτικά Έλληνες και των Σλαβοφώνων Ελλήνων δεν μεταβάλλει αυτά τα δεδομένα. Οι ιστορικές πηγές περί υπάρξεως Ελληνικού έθνους είναι κατηγορηματικές και ό,τι και να ισχυρισθούν ο Κος. Βερέμης και οι «ιστορικοί» του δεν μπορούν να το αμφισβητήσουν.
   antinews.gr