Το
καραγκιοζιλίκι όλης της δήθεν δημοκρατικής κι αριστερής μεταπολίτευσης
μπορεί να "περιγραφεί" με τρία ονόματα. Δεν χρειάζεται να πούμε τίποτε
παραπάνω. Αρκεί να σκεφτεί ο αναγνώστης μερικά βασικά πρόσωπα της
μεταπολίτευσης σε μερικούς βασικούς της ρόλους... Αρχιεισαγγελέας της
"δημοκρατίας" μας ήταν ο χουντικός Σανιδάς. Κεντρική "ηρωίδα" της
ελευθερίας μας η σταλινική Δαμανάκη. Ζαν Ντ’ Άρκ του προλεταριακού ΚΚΕ η
ακροδεξιά μεγαλοαστή Κανέλλη. Όλοι αυτοί οι "δημοκράτες" και
"αριστεροί" έδωσαν το "στίγμα" τους στη μεταπολίτευση που "απολαύσαμε".
Όσο δημοκράτες και αριστεροί ήταν όλοι αυτοί, άλλο τόσο ήταν και η
μεταπολίτευσή μας.
Γιατί
λοιπόν να παραπονιόμαστε για την αθλιότητά της; Τέτοιους "ήρωες"
είχαμε, τέτοια "δημοκρατία" απολαμβάνουμε. Εμείς δεν γιορτάζουμε τα
"Πολυτεχνεία", ενώ στην πραγματικότητα δεν καθίσαμε ποτέ να τα
"ψάξουμε"; Εμείς δεν γιορτάζουμε την "πτώση" της Χούντας, ενώ δεν στην
πραγματικότητα δεν απολύσαμε κανέναν χουντικό; Άρα δεν υπάρχει τίποτε
παράξενο σ' αυτά που βλέπουμε να συμβαίνουν. Το παράξενο θα ήταν το
αντίθετο. Αυτή η μεταπολίτευση των "Πολυτεχνείων" των ξένων μυστικών
υπηρεσιών υπηρετήθηκε από τους Σανιδάδες και αυτοί μας έδωσαν τους νέους
Ζαγοριανούς. Αυτή η μεταπολίτευση μας έδωσε τον "βόθρο" των νεόπλουτων
χλεμπονιάρηδων και βρωμοπόδαρων τύπου Χριστοφοράκων, Μπόμπολα ή Κόκκαλη.
Των ελέω κράτους και δικαιοσύνης Golden Boys και μεγιστάνων.
Από το άρθρο του Παναγιώτη Τραϊανού με τίτλο:
forza-traianou.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου