H Κύπρος θύμα του Ρωσσο-Γερμανικού πολέμου;

Ή το πρώτο θύμα της Γερμανο-Αμερικάνικης αντίθεσης για την κυριαρχία στην Ευρώπη;

Η Βουλή της Κύπρου, αποφάσισε να απορρίψει - με μηδενικές ψήφους υπέρ του - το σχέδιο που της επιβλήθηκε από το Eurogroup και το οποίο είχε ως κύριο χαρακτηριστικό του, το "κούρεμα" στις καταθέσεις που βρίσκονταν στις κυπριακές τράπεζες. Με 36 ψήφους κατά έναντι 19 αποχών, η Βουλή των Αντιπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας απέρριψε το νομοσχέδιο για το κούρεμα των καταθέσεων.

«Όχι» ψήφισαν οι βουλευτές του ΑΚΕΛ, της ΕΔΕΚ, του ΔΗΚΟ, του ΕΥΡΩΚΟ, των Οικολόγων και ο ανεξάρτητος Ζαχαρίας Κουλίας. Οι βουλευτές του ΔΗΣΥ απείχαν.
Μιλώντας από το βήμα της Βουλής, όλοι οι εκπρόσωποι των κομμάτων τάχθηκαν αρνητικά στο νομοσχέδιο για το κούρεμα των καταθέσεων...

Την είδηση περί αποχής του ΔΗΣΥ επιβεβαίωσε μιλώντας στη Βουλή ο αναπληρωτής πρόεδρος του κόμματος Αβέρωφ Νεοφύτου.

Στην ομιλία του ο γγ του ΑΚΕΛ, Αντρος Κυπριανού, ζήτησε να δοθούν στη δημοσιότητα τα ονόματα όσων απέσυραν το τελευταίο διάστημα χρήματα από τις κυπριακές τράπεζες. Ασκησε δριμύτατη κριτική στον πρόεδρο Νίκο Αναστασιάδη για τη στάση που τήρησε στο Eurogroup, επικαλούμενος μάλιστα δημοσίευμα της Wall Street Journal, σύμφωνα με το οποίο, η απόφαση για την Κύπρο είχε ληφθεί από τις 10 το βράδυ της Παρασκευής.
Ο πρόεδρος της ΕΔΕΚ και πρόεδρος του Σώματος, Γιαννάκης Ομήρου, τόνισε ότι θα ψηφίσει «όχι» λέγοντας ότι η συμφωνία θα μετατρέψει την Κύπρο σε αποικία.

Ιδιαίτερα αιχμηρός στην τοποθέτησή του ο πρόεδρος του ΔΗΚΟ, Μάριος Καρογιάν, ο οποίος έκανε λόγο για ωμό εκβιασμό από πλευράς των Ευρωπαίων.Πρέπει να πούμε «όχι» στο νομοσχέδιο γιατί θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία, υπογράμμισε ο βουλευτής του Κινήματος Οικολόγων Περιβαλλοντιστών Γιώργος Περδίκης.
Ο πρόεδρος του ΕΥΡΩΚΟ Δημήτρης Συλλούρης, τόνισε ότι καταψηφίζοντας το νομοσχέδιο δεν λύνεται το πρόβλημα και πως πρέπει με μεθοδικότητα και ενωμένοι «να βρούμε μόνοι μας τις λύσεις»

Το "Σχέδιο" και τα σχέδια πίσω από το σχέδιο!

Μία καθόλα "σοβιετικής" εμπνεύσεως λύση που δεν θυμίζει σε τίποτε τις υποτιθέμενες "φιλελεύθερες" πρακτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ανατρέχοντας κανείς στις βασικές αρχές του φιλελευθερισμού βλέπει έναν απόλυτο σεβασμό στην "ιδιωτική περιουσία", αλλά και μία σαφή τάση για αντίθεση στην φορολογία, πόσο μάλλον στην επί της ουσίας "κατάσχεση" των χρημάτων των ιδιωτών που έχουν τοποθετηθεί σε τράπεζες και ως εκ τούτου την πλήρη κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος της συγκεκριμένης χώρας, σε μία μάλιστα εποχή κατά την οποία η μετακίνηση κεφαλαίων μεταξύ τραπεζών είναι τόσο εύκολη, όσο το να αγοράσει κανείς ψωμί από έναν φούρνο.

Εν προκειμένω όμως, από ό,τι φαίνεται η συγκεκριμένη επιλογή, δεν ήταν πολιτική αλλά ούτε και οικονομική, από πλευράς Γερμανίας. Είναι σαφές ότι σε μία χώρα στην οποία πολύ πρόσφατα βρέθηκαν τα σημαντικότερα κοιτάσματα φυσικού αερίου και πετρελαίου που έχουν ανακαλυφθεί τα τελευταία χρόνια, θα μπορούσαν να βρεθούν αρκετές λύσεις προκειμένου να διασφαλιστούν τα χρήματα που πιθανώς η ΕΕ θα χρειαζόταν να δανείσει στην Κύπρο. Το δε τόσο μικρό μέγεθος της Κύπρου, από μόνο του κάνει πανεύκολη επί της ουσίας οποιαδήποτε προσπάθεια διάσωσης της οικονομίας της.

Στην συγκεκριμένη περίπτωση όμως, όλη η ιστορία φαίνεται ότι πολύ λίγα έχει να κάνει με την "οικονομική κατάσταση" της Κύπρου και τις πιθανές μεταρρυθμίσεις που αυτή χρειάζεται και περισσότερο με την προσπάθεια για διαμόρφωση ενός νέου ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος.

Γιατί η συγκεκριμένη κίνηση, ας το πούμε ξεκάθαρα δεν ήταν τίποτε άλλο παρά μία προσπάθεια "καταστροφής" του Κυπριακού τραπεζικού συστήματος, το οποίο εδώ και καιρό λειτουργούσε με τον δικό του συγκεκριμένο τρόπο. Έτσι άλλωστε εξηγείται και το ότι η μοναδική χώρα στο Eurogroup που αντιτάχθηκε στο συγκεκριμένο σχέδιο και "στήριξε" την Κύπρο στην αρχική της αντίθεση σε αυτό το σχέδιο ήταν το... Λουξεμβούργο, το έτερο "τραπεζικό παράδοξο" εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Στο πλαίσιο αυτό είναι σαφές ότι υπήρχε μια σαφής προσπάθεια για την ανατροπή του "ειδικού καθεστώτος" του τραπεζικού συστήματος στην Κύπρο. Η οποία θα πρέπει να πούμε ότι ως ένα βαθμό επετεύχθη καθώς είναι σαφές ότι παρόλο το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας στην Κυπριακή Βουλή, καθώς υπάρχει ακόμη το ενδεχόμενο για κάποια παρεμφερή λύση οι κυπριακές τράπεζες θα αιμοραγήσουν. Τόσο από τους ξένους καταθέτες όσο και από τους "εντόπιους". Πλέον ο "αιφνιδιασμός" των καταθετών δεν υπάρχει και είναι σαφές ότι θα δούμε ένα αγελαίο αίσθημα να κυριαρχεί.

Κάτι που ήδη προσπαθούν να εκμεταλλευτούν κάποιοι, όπως φαίνεται από επιστολή η οποία πρέπει να προβληματίσει τόσο την Κυβέρνηση της Κύπρου όσο και την Κεντρική Τράπεζα που βρέθηκε στα χέρια κυπριακών Μέσων Ενημέρωσης, στην οποία γερμανικό Συμβουλευτικό Γραφείο καλεί Κύπριο καταθέτη να μεταφέρει τις καταθέσεις του στη Γερμανία λόγω των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η κυπριακή οικονομία.

Ο πολίτης ο οποίος έλαβε την συγκεκριμένη επιστολή, από το γερμανικό γραφείο, επικοινώνησε έξω φρενών με το SigmaLive, καταγγέλλοντας το περιστατικό και ζητώντας από τους αρμόδιους να αναλάβουν δράση. Στην επιστολή προτείνεται επιτόκιο 3-4% για καταθέσεις 50 χιλιάδων ευρώ και άνω, ενώ εγγυάται την ασφάλεια τους. Μάλιστα δίνεται χρονοδιάγραμμα μέχρι τις 30 Απριλίου του 2013. Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι «κρούση» από γερμανικά συμβουλευτικά γραφεία δέχθηκαν και άλλοι πολίτες.

Από όλη αυτή την κατάσταση προκύπτουν δύο δρόμοι. Είτε η Κύπρος θα ανακρούσει πρύμναν όσον αφορά τον γεωπολιτικό δρόμο που έχει επιλέξει, είτε από εδώ και πέρα θα μπει - με επί της ουσίας ήδη κατεστραμμένο το τραπεζικό της σύστημα - σε μια ρουτίνα "ελληνικού μνημονίου". Εάν επιλέξει τον πρώτο δρόμο, να φύγει δηλαδή από την Ευρωπαϊκή Ένωση και να επανεκδόσει την λίρα, θα αποτελέσει την πρώτη "απώλεια" αυτής.
Και ενώ εν προκειμένω στην Κύπρο οι μεγάλοι χαμένοι θα ήταν οι Κύπριοι και οι Ρώσσοι καταθέτες, η Ρωσσία ως χώρα πολύ λίγα έχει να κερδίσει από μια τέτοια οδό. Οι καταθέτες της θα προλάβουν να αποσύρουν τα χρήματά τους, αλλά ως εκεί.
Από την άλλη, ο μεγάλος κερδισμένος είναι αυτοί οι οποίοι επιζητούν μία "αποτυχία" της ΕΕ. Κάτι το οποίο φρόντισαν οι Γερμανοί να κάνουν δίνοντας την αφορμή. Η κοντόφθαλμη πολιτική της κάθε τυχάρπαστης Μέρκελ και του Ολάντ έδειξαν ξεκάθαρα ότι η υπόθεση της Ευρώπης χρειάζεται ηγέτες και όχι υπηρέτες των τραπεζικών συστημάτων.
Από την άλλη φάνηκε κάτι ακόμη. Ότι δυστυχώς η Κύπρος παραμένει "αποικία" της Αγγλίας. Οι Άγγλοι έκαναν πάντα τα "κουμάντα" τους στην Κύπρο. Τα έκαναν και τώρα. Και δυστυχώς απέναντί τους βρήκαν μη-ηγέτες εκτελεστικούς άρχοντες που πήραν το "τυράκι" και διέπραξαν ένα ιστορικό λάθος. Ως Έλλην και Ευρωπαίος αισθάνομαι στενοχωρημένος για την lose/lose situation στην οποία βρέθηκε η Κύπρος.

Τελικά από την κατάσταση που δημιουργήθηκε όλοι βγήκαν "κερδισμένοι". Οι Γερμανοί διότι έδειξαν ότι μπορούν να "εξαλείψουν" το τραπεζικό παράδοξο της Κύπρου, οι Ρώσσοι γιατί θα ενισχυθούν οι τράπεζές τους από δισεκατομμύρια που καταθέτες θα επιστρέψουν στην χώρα τους. Και φυσικά οι Αγγλοσάξονες οι οποίοι καταφέρνουν ακόμη μία φορά να δημιουργήσουν τα ρήγματα που χρειάζονται στην προοπτική της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Μόνος χαμένος ο Ελληνισμός της Κύπρου. Ο οποίος θα αναγκαστεί να επιλέξει πολύ προσεκτικά και με μεγάλο ρίσκο τα επόμενα βήματά του, προκειμένου να μην αναγκαστεί να λειτουργήσει ως "προτεκτοράτο" κάποιας δύναμης για μία ακόμη φορά, προκειμένου να επιβιώσει.

Του Δημήτρη Παπαγεωργίου

www.elora.gr