Δημοκρατία και τηλεόραση

 

Πακτωλοί χρημάτων έχουν ξοδευτεί από τότε που εφευρέθηκε η τηλεόραση (πριν επενδύονταν σε άλλαμέσα) για τη δημιουργία κάθε λογής εκπομπής, show, τηλεπαιχνιδιού και υπερπαραγωγής, με σκοπό
(πάντα) τη διασκέδαση μας και (φυσικά) το κέρδος των παραγωγών.


Στο άρθρο αυτό, δε θα εξετάσουμε πως γίνεται και οι καλύτεροι που βρέθηκαν για να διαμορφώνουν την...
παιδεία των νέων μας και να παίρνουν τους παραπάνω πακτωλούς, (με τους οποίους μάλιστα τους συνέλαβαν), είναι τύποι σαν κι αυτόν,









ή σαν κι αυτούς.

Ούτε θα εξετάσουμε το πως καταντήσαμε την αντικειμενικότητα της ενημέρωσης μας να την εγγυώνται τύποι σαν κι αυτούς,

Ούτε θα εξετάσουμε τι είναι τα μηχανάκια της AGB ούτε πόσα είναι, ούτε σε ποιανού το σπίτι είναι τοποθετημένα, ούτε πως τελικά επιτρέπουν σε κάποιον να μας ανακοινώνει ότι μας αρέσει να βλέπουμε Σουλεϊμάν.


Και ούτε θα εξετάσουμε ποιος δίνει τις άδειες στα κανάλια, σε ποιανού το όνομα τις δίνει, τι είδους άδειες είναι αυτές και πως τελικά καταφέρνουν να κρατούν αλληλοδεμένους τους δημοσιογράφους και τους πολιτικούς σε έναν απίστευτο χορό διαπλοκής.


Τέλος, δε θα αναλύσουμε το ρόλο που παίζει η τηλεόραση στη διαμόρφωση της παιδείας μας (http://www.youtube.com/watch?v=QVgD41XDQJ8), την επίδραση της στην ψυχοσύνθεση των παιδιών, την υπνωτική της δύναμη (http://thalamofilakas.blogspot.gr/2010/11/blog-post_48.html), το φαινόμενο της πλύσης εγκεφάλου (http://thalamofilakas.blogspot.gr/2011/02/blog-post_08.html).


Σκοπός του άρθρου αυτού είναι η εξέταση μίας και μόνο ιδιότητας της τηλεόρασης, της ιδιότητας που όλοι οι παραπάνω τύποι μας κάνουν να ξεχνάμε, ή ακόμα και να μην συνειδητοποιούμε ποτέ, το γεγονός δηλαδή ότι


Η ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΕΙΝΑΙ
ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΗΜΕΡΑ,




αφού δεν υπάρχει άλλος τρόπος να απευθυνθεί κανείς τόσο άμεσα στον Ελληνικό λαό όσο μέσω της τηλεόρασης.


Και παρά τα όσα λένε, το βήμα δεν είναι δημόσιο (είναι με την έννοια ότι απευθύνεται σε όλους, όχι όμως με την έννοια ότι ανήκει σε όλους). Εϊναι ιδιωτικό. (ανήκει σε ιδιώτες). Και για το λόγο αυτό, δεν υπάρχει συνταγματικά κατοχυρωμένο το δικαίωμα ίσης πρόσβασης στο βήμα, (ισηγορία).




Και η ισηγορία, είναι βασικό συστατικό της δημοκρατίας. Δημοκρατία χωρίς ισηγορία δεν υφίσταται..


Στην Ελλάδα, όχι μόνο ισηγορία δεν έχουμε, αλλά κατά την περίοδο των εκλογών, υπάρχει έξαρση ψυχολογικών επιχειρήσεων, που καλιεργούν κλίμα φόβου, πανικού, διλλημμάτων, κ.λ.π.
http://thalamofilakas.blogspot.gr/2012/09/blog-post_8326.html


Αν θέλουμε να μπορούμε να λέμε ότι το πολίτευμα μας είναι δημοκρατία, πρώτα από όλα θα πρέπει να αποκατασταθεί η ισηγορία, να ελέγξουμε δηλαδή την τηλεόραση με άρθρα στο σύνταγμα, που να υποχρεώνουν όσους θέλουν να πάρουν άδεια για ιδιωτικό σταθμό να σέβονται κάποιους κανόνες που εξασφαλίζουν ότι κατά την περίοδο των εκλογών οι υποψήφιοι θα μιλάνε ίσο χρόνο συνολικά σε όλες τις εκπομπές σε όλα τα κανάλια. Σε μια πιο κομψή εκδοχή, το μέτρο θα μπορούσε να εφαρμοστεί στα κρατικά κανάλια, αλλά και αυτό δε φαίνεται ιδιαίτερα πιθανό με το παρόν πολιτικό σύστημα.


Ενα άρθρο στο σύνταγμα για την ισηγορία, θα μπορούσε να προβλέπει π.χ. ότι ένα μήνα πριν τις εκλογές, (μήνας όπου θα παρθεί πολύ σοβαρή απόφαση που θα κρίνει τη ζωή μας τα επόμενα τέσσερα ή και πολύ περισσότερα χρόνια), θα παύει κάθε είδους εκπομπή από το απόγευμα μέχρι το βράδυ, κάθε βράδυ, για όλο το μήνα, και όλα τα κανάλια να παρουσιάζουν τους υποψήφιους των κομμάτων, ίσο χρόνο, όλα τα κόμματα, η νέα δημοκρατία, και το πασόκ ίσο χρόνο με τον "ανανεωτικό πασόκ - χαρίζω οικόπεδα - σώζω ζωές". Ισο χρόνο με την Κοινωνία των συνεχιστών του Καποδίστρια.


Και μόνο η εφαρμογή ενός τέτοιου νόμου, χωρίς καμία άλλη επέμβαση στο σύνταγμα, θα έκανε τη "δημοκρατία" που έχουμε, αν μη τι άλλο, πολλά επίπεδα καλύτερη, αφού θα στερούσε από την ολιγαρχία το μεγαλύτερο της όπλο, δηλαδή τα χρήματα, αφού δε θα χρειαζόντουσαν χρήματα για να προβληθεί ένα κόμμα, οπότε θα μπορούσαν να υπάρχουν πολιτικά κόμματα που να μην χρωστάνε στους πάμπλουτους, οπότε ίσως εμφανιζόταν κάποτε ένα κόμμα που να μην ήταν γεμάτο υπηρέτες των πλουσίων.


Είναι βέβαιο, ότι ένας τέτοιος νόμος θα οδηγούσε σε πολύ διαφορετικά ποσοστά ψήφων στα κόμματα στις τελευταίες εκλογές, διαπίστωση που καταρρίπτει τον ισχυρισμό του συστήματος "αυτούς ψηφίζετε, αυτοί σας κυβερνάνε", διότι αποδεικνύεται ότι δε μας κυβερνάνε αυτοί που ψηφίσαμε, αλλά αυτοί που προβάλλει το σύστημα όλη μέρα, στα κανάλια στις εκπομπές. Στις τελευταίες εκλογές, ήταν υποψήφια 22 κόμματα και ο κόσμος γνώριζε μόνο τα επτά που μπήκαν στη Βουλή και τη Ντόρα που δεν μπήκε αλλά την βάλανε. Τα υπόλοιπα κόμματα είχαν την 1 υποχρεωτική ώρα στο κρατικό κανάλι και μετά δεν ξαναείδε κανείς τους υποψηφίους.


Και επειδή στη χώρα μας, υπάρχουν και καλοί νόμοι που δεν εφαρμόζονται ποτέ, η πρόταση συμπεριλαμβάνει και τον τρόπο για να εφαρμοστούν όλα τα παραπάνω, και μάλιστα χωρίς έξοδα για τον Ελληνικό λαό, να αντικαταστήσουμε απλώς το σημερινό ΕΣΡ των διορισμένων δημοσιογράφων (που τους πληρώνουμε) με ΕΣΡ ΑΠΟ ΚΛΗΡΩΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ (που δε θα τους πληρώνουμε και είναι αυστηροί κριτές).


Ετσι κι αλλιώς, πάρα πολλοί από εμάς, όλη τη μέρα τηλεόραση βλέπουμε. Γιατί πρέπει να πληρώνουμε τους υπαλλήλους του ΕΣΡ με τους παχυλούς μισθούς και να μην κάνουμε εμείς τη δουλειά; Μπορούμε εμείς οι απλοί πολίτες να κληρωνόμαστε σε ένα ΕΣΡ κληρωτών (το πόσοι θα είναι για να αντιπροσωπεύουν το δείγμα το έχει απαντήσει η στατιστική και το πως θα κληρώνονται το απάντησε το Λόττο) με εξάμηνη θητεία, που θα ελέγχει τις εκπομπές με βάση κάποιους απλούς κανόνες (που θα μπορούσαμε να τους επικυρώσουμε με δημοψήφισμα).


Ο νομοθέτης είναι αυτός που θα προβλέψει τη διαδικασία, (ότι π.χ. μετά από καταγγελία οποιουδήποτε κληρωτού συγκαλείται το σώμα του ΕΣΡ και αποφασίζει για το αν καταστρατηγήθηκε κάποιος κανόνας και αν θα επιβληθούν ποινές στα κανάλια, όπως και τον τρόπο που θα συνεδριάζει το ΕΣΡ.


Τεχνολογία υπάρχει και θα μπορούσε π.χ. στο κρατικό κανάλι, κάθε καταγγελία, να παίζεται συγκεκριμένη ώρα το βράδυ σε επανάληψη, και όσοι είναι στο ΕΣΡ, να διαθέτουν ειδικό μηχάνημα σαν αυτά που έχει η AGB, και αφού δει στην τηλεόραση τον κατήγορο και τον απολογούμενο να μιλάνε, να αποφασίζει με το μηχάνημα, αν συντελέσθηκε παράβαση ή όχι.




Οταν θα έρθει δημοκρατία ξανά στη χώρα που τη γέννησε, είναι βέβαιο ότι θα ελέγχουμε την τηλεόραση σαν πολιτικό βήμα. Μέχρι τότε, διορισμένοι Σόμπολοι, θα ελέγχουν καλοπληρωμένους παπαγάλους να μας δείχνουν συνεχώς τους ίδιους και τους ίδιους, και εμείς θα ψηφίζουμε τους ίδιους και τους ίδιους και στη χώρα μας θα συμβαίνουν τα ίδια και τα ίδια και κάθε χρονιά θα είναι ολοένα και χειρότερη.


Κάποιος ονόματι Buckminster Fuller, είπε κάποτε, ότι


"η αλλαγή δεν έρχεται όταν πολεμάς ενάντια στη σημερινή πραγματικότητα.

η αλλαγή έρχεται όταν φτιάξεις ένα άλλο μοντέλο, που καθιστά το υφιστάμενο ξεπερασμένο".



Το μοντέλο υπάρχει.


Ελα να φέρουμε την αλλαγή.


2013marathon.org


ΘΑΛΑΜΟΦΥΛΑΚΑΣ