Wind of change…;

Ακούω των Scorpions το τραγούδι <>. Ακούω πολλά, πάρα πολλά για αλλαγές και μεταρρυθμίσεις. Ακούω για κινέζικες επενδύσεις, για γερμανικές επενδύσεις , γενικά για επενδύσεις. Πολλά , πάρα πολλά λόγια από...
παπαγάλους και πληρωμένους ντελάληδες που μοσχοπουλούν πληροφορίες αβάσιμες και μη , από μυστικές υπηρεσίες , από υπηρεσίες που δεν γνωρίζουν ούτε και οι ίδιες ότι υπάρχουν, σαν τους κηπουρούς του Ευαγγελισμού.
του Ευάγγελου Σταυριανάκη
Οι στοίχοι του τραγουδιού λένε <<περπατώντας στον δρόμο, μακρινές αναμνήσεις θάβονται στο παρελθόν για πάντα>>. Εγώ περπατάω στους δρόμους της Αθήνας και θέλω να ξεχάσω αυτά που βλέπω, τους αστέγους, τους ναρκομανείς, τους ζητιάνους. Θέλω να ξεχάσω. Το κράτος τα έχει ήδη ξεχάσει. Μα το κράτος είμαστε εμείς οι ίδιοι.
Το τραγούδι λέει << πήγαινε με στην μαγική στιγμή, στη δοξασμένη νύχτα, όπου τα παιδιά μας ,μοιράζονται τα όνειρα τους με εμένα και εσένα>>.
Μήπως χρειάζεται να τα σβήσουμε όλα. Να βρούμε τις ρίζες μας; Από πού ξεκινήσαμε;
Μόλις τα ξεχάσουμε θα φυσήξει όπως λέει το τραγούδι ο άνεμος της αλλαγής στο πρόσωπο του χρόνου.
Ο κόσμος κλείνεται στο ίδιο του τον εαυτό, προκαλώντας φόβο και γυρνώντας σε παλαιές εποχές .
Μήπως , λέω, πρέπει να ξεχάσουμε τι μας χωρίζει. Το στικάκι, οι offshore, τα αμύθητα πλούτη και οι πολυτελέστατη ζωή είναι αυτά που μας χωρίζουν. Ο ένας κατηγορεί τον άλλον. Και οι δύο κατηγορούν το λαό. Πρέπει να διαγραφούν. Η ιστορία δεν είναι pc που πατάς ένα delete και μετά ένα format. Scripta manent. Η ιστορία μετά από πολλά χρόνια θα δείξει ποιος , ποιοι, ποια κλπ.
Η ιστορία όμως δεν συγχωρεί. Επαναλαμβάνεται.
Για να έρθει η αλλαγή πρέπει να ξεχάσουμε αυτά που ξέραμε. Κάποιοι θα μπουν φυλακή, κάποιοι δεν θα μπουν. Κάποιοι θα φύγουν στο εξωτερικό. Εμείς όμως θα ζήσουμε εδώ. Για να ζήσουμε όμως πρέπει να τους ξεχάσουμε όπως μας ξέχασαν και αυτοί. Εμείς εδώ και αυτοί εκεί και άμα ζητήσουν διαβατήριο ή εισιτήριο για την επιστροφή τους δεν τους το δίνουμε. Ας μείνουν εκεί. Να δουν , να καταλάβουν πως οι ξένοι δεν <<παίζουν>>.
Θα είναι απλά μια ανάμνηση. Μόνο έτσι θα φυσήξει ο άνεμος της αλλαγής. Μακάρι να μας βρει ενωμένους.

freepen.gr