Μειώνουν τις συντάξεις των θυμάτων πολέμου & τρομοκρατίας και πεσόντων εν υπηρεσία!

Με μια αιφνιδιαστική πράξη νομοθετικού περιεχομένου, η οποία δεν έτυχε προσοχής από τον Τύπο, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν στενοχωρεί ΚΑΘΟΛΟΥ την αριστερά, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας, αλλάζει το μνημονιακό νόμο 4093 και εντάσσει στις μειώσεις συντάξεων τα θύματα πολέμου, τους ένστολους που πέθαναν εν υπηρεσία και τα θύματα τρομοκρατίας.

Οι παραπάνω, είχαν...

εξαιρεθεί και η κοινωνία συναινεί σε αυτό. Μιλάμε για πολύ μικρό αριθμό πολιτών, οι περικοπές στις συντάξεις των οποίων σε τελική ανάλυση, δεν ωφελούν σε τίποτα την πολιτική λιτότητας που έχει επιβληθεί. Σας παραθέτουμε τις σχετικές δημοσιεύσεις, που κατά τα άλλα δεν υπέπεσαν στην αντίληψη των «προοδευτικών» ή μη αντιμνημονιακών «λαγωνικών», που ακούνε για θύματα τρομοκρατίας και σφυρούν αδιάφορα.

Τόση εκτίμηση από την Πολιτεία για όσους έχασαν τη ζωή τους για την πατρίδα, τόση εκτίμηση για τους πεσόντες εν ώρα καθήκοντος, τόση εκτίμηση για τα θύματα των συμμοριών της μετεξέλιξης της ΟΠΛΑ, της 17Ν και των υπόλοιπων αριστεριστικών γκρουπούσκουλων των «ένοπλων συντρόφων».

Την ίδια ώρα, η προσφυγή από τους θιγόμενους στο Συμβούλιο της Επικρατείας, όπως μας ενημέρωσαν, αποτελεί μονόδρομο. Τώρα, χτυπούν τώρα και τις οικογένειες των θυμάτων πολέμου, των ένστολων που πέθαναν εν υπηρεσία και των θυμάτων τρομοκρατίας. Όλα αυτά, αποτελούν δείγματα μιας λογιστικής, μηδενιστικής και αρρωστημένης αντίληψης, η οποία τείνει να επικρατήσει στα «ρετιρέ» της εξουσίας. Είναι και αυτοί οι «τεχνοκράτες» βλέπετε...

Δύο μέτρα και δύο σταθμά

Φυσικά, καλό θα ήταν να μην τρέφουμε αυταπάτες ότι τα παραπάνω ισχύουν για όλους. Όχι, δεν ισχύει αυτό. Ο αλήστου μνήμης πρωθυπουργός των Ιμίων και της δωσιλογικής παράδοσης του Αμπντουλάχ Οτσαλάν στους δήμιούς του, ο «εκσυγχρονιστής» και «φωταδιστής» Κώστας Σημίτης, κατάφερε και απέσπασε, όντας «υψηλό πρόσωπο», ποσό της τάξης περίπου των 25.000 ευρώ, ως «θύμα τρομοκρατίας», για τις εμπρηστικές επιθέσεις με γκαζάκια που έγιναν στο γραφείο του τα τελευταία δύο χρόνια.

Υπενθυμίζουμε ότι η πρώτη επίθεση έγινε στις 28 Ιανουάριο 2010 (την ευθύνη εδώ ανέλαβε μια οργάνωση με την επωνυμία «Επαναστατική Απελευθερωτική Δράση», που σε ηλεκτρονική της προκήρυξη «επισήμανε» πως ο πρώην πρωθυπουργός επελέγη, διότι «συμβολίζει την πολιτική και οικονομική εξουσία») και η άλλη, στις 3 Απριλίου 2012. Η είσπραξη της «αποζημίωσης» έγινε βάσει του άρθρου 6 του νόμου 1897/1990 (ΦΕΚ 120Α/11.9.1990) για την απονομή συντάξεως και παροχής βοηθείας σε θύματα τρομοκρατίας.

Χυδαιότητα

Είναι φανερό ότι οι «θυσίες» δεν αφορούν σε όλους. Και όταν τίθεται το ποιος, προτιμώνται αυτοί που υπηρέτησαν τη θητεία τους τη δεκαετία του ’50 στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου, από τις οικογένειες εκείνων που έδωσαν τη ζωή τους για την πατρίδα. Το να θυσιάζεσαι για την πατρίδα, στη χώρα μας πληρώνεται πάρα πολύ ακριβά. Ο πατριωτισμός στην Ελλάδα, «τιμωρείται».

Η («προοδευτικών» αντιλήψεων, αυτές έχουν επικρατήσει) Πολιτεία, για άλλη μια φορά «τιμωρεί» τα θύματα πολέμου, τις οικογένειες των ένστολων που έπεσαν επί του καθήκοντος, αλλά και τις οικογένειες των θυμάτων της τρομοκρατίας (που κάποτε δεν μπόρεσε να προστατεύσει), αποδεικνύοντάς τους μάλιστα τη βαθύτατη περιφρόνηση που τρέφει στο πρόσωπο όλων όσων έθεσαν με το παράδειγμά τους υψηλά πρότυπα για μίμηση.

Σε μια εποχή που το κυρίαρχο ιδεολόγημα στους κόλπους της ελίτ είναι ο εθνομηδενισμός, τα παραπάνω αποτελούν το πρόκριμα και για ακόμα χειρότερη μεταχείριση των συμπολιτών μας, που όμως, έχουν κάθε λόγο να είναι ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΙ για την προσφορά των οικογενειών τους στην πατρίδα.

Και κάτι τελευταίο: ο Κάρολος Παπούλιας όφειλε να αντιδράσει σε αυτή την καθ’ όλα ανήθικη μεθόδευση. Για άλλη μια φορά, δεν το έκανε και αποδείχθηκε ως πολιτικός κατά πολύ κατώτερος των περιστάσεων. Η Ιστορία, θα τον κρίνει πάρα πολύ αυστηρά για όλα αυτά. Γιατί δεν είναι η πρώτη φορά που δεν στέκεται στο ύψος των περιστάσεων. Τέλος, κάποιοι μπορούν ακόμα να διορθώσουν το λάθος, καθώς η πράξη νομοθετικού περιεχομένου που υπεγράφη στις 19 Νοεμβρίου, πρέπει να επικυρωθεί με ψήφο στη Βουλή. Το πότε, ακόμα δεν το γνωρίζουμε. Εκεί, κάποιοι εκ των βουλευτών μπορούν να πουν ένα όχι σε αυτό το απίστευτο αίσχος. 

Νίκος Χιδίρογλου

www.elora.gr