Γιώργο Παπακωνσταντίνου! Δώσε “ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΑΤΑ λοιπόν στην εξουσία!”

Πλούσιοι επτώχευσαν και επείνασαν σύμφωνα με την Αγία Γραφή ή μηδένα προ του τέλους μακάριζε όπως είπε ο Σόλων ο Αθηναίος στο βασιλιά των Σάρδεων Κροίσο.

του Στρατή Μαζίδη
Ο πάλαι ποτέ καλοβολεμένος πασόκος επί εποχής ισχυρής Ελλάδας, μετέπειτα πρώτο...
βιολί του ΓΑΠ στα χρόνια της αντίστασης κατά της επανίδρυσης και αργότερα τσάρος της Ελληνικής Οικονομίας, τώρα ετοιμάζεται να διαβεί τις πύλες του Κορυδαλλού.
Η αλήθεια όσον αφορά τη λίστα Λαγκάρντ και την εξαφάνιση ονομάτων από αυτή φαντάζει λίγο περίεργη. Προσωπικά θεωρώ χλωμό ο ίδιος να έσβησε ονόματα. Άλλωστε μπορούσε να κάνει κάτι πολύ πιο απλό, πχ να καταπιεί το flashακι! Ας μη γελιόμαστε η λίστα είχε μέσα ονόματα που το κατεστημένο δεν ήθελε να θίξει. Για αυτό και γύριζε από συρτάρι σε συρτάρι. Το θέμα ήταν σε ποιον θα φορτωνόταν το έγκλημα όταν θα ερχόταν η ώρα. Και το θύμα βρέθηκε. Βέβαια δεν αποκλείεται το σενάριο ο τότε υπουργός να είδε τα ονόματα, να χαλάρωσε πχ τη γραβάτα του και κάποιος καλοθελητής να προσφέρθηκε να αναλάβει να ¨λύσει” το πρόβλημα.
Μια φορά πάντως είτε το έκανε είτε όχι, ΔΙΚΑΙΟΤΑΤΑ θα περάσει την πόρτα της φυλακής γιατί ας μην ξεχνάμε πως συνήθιζε παρέα με το αφεντικό του στην εξουσία να κοροϊδεύει τον ελληνικό λαό προεκλογικά, να τον διασύρει διεθνώς μετεκλογικά και να παρουσιάζει παραποιημένα φουσκωμένα στοιχεία τα οποία μας οδήγησαν στο σημερινό μας χάλι.
Γιώργο Παπακωνσταντίνου! Δώσε λοιπόν χαιρετίσματα στην εξουσία. Δε θα τη ξαναδείς. Εγώ παίρνω την κιθάρα μου και τραγουδάω, δε σ’ αγαπάω και πολύ το χαίρομαι! “Θέλω να μείνω οπαδός φανατικός αυτών που πάντοτε την τρώνε από πίσω και στο μηδέν ξαναγυρνάνε διαρκώς!”
Το Korydallos Resort σε περιμένει. Εκεί θα βρεις και παλιούς φίλους, συγγνώμη συντρόφους ήθελα να πω, πχ τον Ακη Τσοχατζόπουλο, το Γιάννη Σμπώκο, το Λαυρέντη Λαυρεντιάδη και λογικά κάποια στιγμή θα γίνετε περισσότεροι. Ακόμη κι αυτός που χθες σε ξεφορτώθηκε, ίσως κάποια στιγμή να βρεθεί παρέα στο κελί 33.
Σε φαντάζομαι κλαίγοντας σιδηροδέσμιο να περνάς την πόρτα της φυλακής, κι ας μην είσαι λεβέντης, και το χαίρομαι όσο τίποτε βλέποντας το δέρμα που μας έγδαρες.

freepen.gr