Με τα χέρια “ΔΕΜΕΝΑ” πώς να χειροκροτήσουν οι Ελληνες;

Η παρέλαση στρατού, μαθητών και διαφόρων φορέων πραγματοποιήθηκε με τους επισήμους της …επιτηδευμένης σοβαρότητας να χειροκροτούν τους παρελαύνοντες και να προβαίνουν στις στερεότυπες και σπουδαιοφανείς δηλώσεις περί ηρώων και πατρίδας κι όλα τα συναφή εθνικοπατριωτικά τους φληναφήματα, δεδομένου ότι η πατρίδα “ματώνει” για χρόνια από την ανερμάτιστη και ανάλγητη πολιτική τους…

του Στέλιου Συρμόγλου
Η παρέλαση πραγματοποιήθηκε χωρίς την παρουσία, ωστόσο, των Έλλήνων που κατέκλυζαν εκατέρωθεν τις λεωφόρους των παρελάσεων, για να χειροκροτήσουν στρατό και μαθητιώσα νεολαία. Κι όσοι παρευρέθηκαν είχαν “δεμένα” τα χέρια, αποτέλεσμα της “σιδερόφρακτης λογικής” του πρωθυπουργού, οποίος θεώρησε ότι έτσι ελέγχει την έκφραση της λαικής αντίδρασης, αλλά και τις όποιες μεθοδεύσεις των πολιτικών του αντιπάλων για τη δημιουργία “αντιμνημονιακών εκτροπών”. Όπότε το χειροκρότημα περιορίστηκε στις εξέδρες των γνωστών-αγνώστων επισήμων και “επωνύμων” της ανάλαφρης ματαιοδοξίας…
Το εγχείρημα βέβαια του περιορισμού των αντιδράσεων πέτυχε. Για τους σύγχρονους “δημοκρατικούς τυράννους”, αλλά και τον εσμό των ομοίων τους παρατρεχάμενων που πάντα κυοφορούν και εκκολάπτουν ιδέες για τον αποπροσαντολισμό των λαικών μαζών, το αποτέλεσμα μετράει. Ο σύγχρονος τύραννος ξέρει να ιεραρχεί ακόμα και τα εθνικά συμφέροντα και να τα υποτάσσει στα πολιτικά-κομματικά, σε περίπτωση κινδύνου απώλειας της εξουσίας του…Και η χώρα, σε αρκετές περιπτώσεις, γίνεται αναξιόπιστη και καταγέλαστη από την αντιφατικότητα των ενεργειών του, των απόψεών του και τη σπασμωδικότητα των όποιων μέτρων του. Γιατί πώς είναι δυνατόν να τιμάται μια εθνική επέτειος με κιγκλιδώματα και ασφυκτικά περιοριστικά μέτρα για τους πολίτες, για να διασφαλιστεί δήθεν η κοινωνική τάξη;
Πώς είναι δυνατόν με κατασταλτικά μέτρα που θυμίζουν καθεστώτα λατινοπακιστανικής αντίληψης και πρακτικής να τιμάται,σύμφωνα με τον ποιητή,το…ουσιαστικότερο και υψηλότερο περιεχόμενο της αληθινής ανθρώπινης φύσης, ο αιματηρός αγώνας για την πατρίδα και την πίστη;
Το έπος του ’40 γιορτάζαμε σήμερα. Τούτο σημαίνει ότι η 28η Οκτωβρίου είναι μια ακόμα γενέθλια μέρα της πολιτικής μας ελευθερίας. Η ηφαιστειακή έκρηξη της ελληνικής ψυχής μετουσίωσε σε ανελέητο τιμωρό ξίφος την αναίδεια των επιδρομών, για να εκπηδήσει έτσι για μια ακόμα φορά η Έλλάδα από τους μυστικούς κόλπους του ιστορικού Γίγνεσθαι.
Με ποιό δικαίωμα ο πρωθυπουργός, ο κάθε σύγχρονος δημοκρατικός τύραννος, ως ασυναγώνιστος πλαστογράφος και παραχαράκτης της αλήθειας, ο οποίος “ποεί τον κρείτονα λόγον ήσσονα”, κάνει δηλαδή το “μαύρο άσπρο”, γιατί γνωρίζει ότι μ’ αυτόν τον τρόπο “εκπορθείται η ακρόπολη της ψυχής μας”, όταν μάλιστα είναι αδειανή μαθημάτων τε και επιτηδευμάτων καλών και λόγων αληθών”, σύμφωνα με τα ρήματα του Πλάτωνος, περιορίζει την ελεύθερη έκφραση των πολιτών να τιμήσουν και να χειροκροτήσουν χωρίς φόβο την αγέραστη δύναμη του πνεύματος εκείνων των ‘Ελλήνων του ’40, που για αιώνες γεωργούσε τον πανανθρώπινο πολιτισμό, υπηρετούσε την ελεύθερη ζωή και κοινωνούσε τον άνθρωπο με την δρόσο της Γνώσης, της ηθικής ιδέας και της Αρετής;
Ο ελληνικός λαός δεν έχει ανάγκη από ηγετίσκους που πρακτορεύουν τα συμφέροντα εκείνων που τον στηρίζουν στην εξουσία. Δουλικά εξαρτημένος από ξένα κέντρα αποφάσεων, ξέρει μόνο πώς να υλοποιεί τη γραμμή τους και να υπηρετεί το “πνεύμα’ τους. Ο λαός βέβαια κάποιες φορές τιμά, όσο κανέναν άλλο, με την ψήφο του το σύγχρονο ‘δημοκρατικό” τύραννο. Αυτό όμως μοιάζει με τους δίχως πείρα κληρονόμους μεγάλων περιουσιών που τις κατασπαταλούν ασωτεύοντας. ‘Ετσι ο σύγχρονος τύραννος της πολιτικής, που είναι καμωμένος από αντιφιλελεύθερο υλικό, καταλήγει να γίνεται συλλέκτης των χειρίστων και ως ολιγόνους από το φόβο φτάνει στον πανικό, γιατί είναι προσκολλημένος στην εξουσία, όπως το όστρακο στην πέτρα.

 freepen.gr