Το πολιτικο-εκδοτικό σύστημα ανασύρει τον «μπαμπούλα» του πραξικοπήματος

Το σύστημα δίνει τα ρέστα του, προσπαθώντας να αποσταθεροποιήσει, να απαξιώσει και πάνω απ’ όλα, να φοβίσει τους πολίτες, κρατώντας τους μέσα στο σπίτι τους και με σκυμμένο το κεφάλι.

Τώρα, ξέθαψαν τον μπαμπούλα του πραξικοπήματος. Το σύστημα, δεν χάνει όμως πλέον ευκαιρία να αναδείξει...

πόσο παρωχημένο είναι, αλλά και πόσο ανίκανο να διαβάσει την κοινωνική πραγματικότητα και να αφουγκραστεί τον μέσο πολίτη. Και προβάλει «φαντάσματα», τα οποία δεν τρομάζουν κανέναν. Γιατί απλά, με λίγα λόγια, κανείς δεν προσπάθησε και κανείς δεν θα προσπαθήσει να κάνει πραξικόπημα. Οι λόγοι για αυτό είναι απλοί: οι στρατιωτικοί είναι πιστοί στο Σύνταγμα και έχουν πάρει τα μαθήματά τους από το παρελθόν, ενώ οι εξαρτήσεις της χώρας δεν επιτρέπουν εκτροπή, όση δυσαρέσκεια και αν υπάρχει στο λαό και στο στράτευμα για τους πολιτικούς, όση δυσαρέσκεια και αν υπάρχει για το διάχυτο εθνομηδενισμό και την αρνησιπατρία που επικρατούν.

Αν κάποιοι προβαίνουν σε εκτροπές, αυτοί είναι πολιτικοί κύκλοι οι οποίοι αναστατώνουν την κοινωνία, ώστε να μπορούν να τη χειραγωγήσουν κατά το δοκούν. Σε αυτή τους την προσπάθεια, έχουν ως αρωγούς διάφορους «πρόθυμους» εκδότες, οι οποίοι νομίζουν ακόμα ότι τα ισχύοντα είναι τα ίδια με εκείνα της δεκαετίας του ’60. Όλοι βέβαια λειτουργούν με βάση το προσωπικό τους συμφέρον, χωρίς να ακούν την κοινωνία η οποία από κάτω βράζει και όταν ξεσπάσει, θα ισοπεδώσει απλά τους πάντες.

Ποιοι στρατιωτικοί;

Υπάρχουν πολλές κατηγορίες στρατιωτικών. Υπάρχουν αυτοί που «μάτωσαν» και πέθαναν για την Ελλάδα, υπάρχουν αυτοί που έφυγαν χωρίς να έχουν κάτι παραπάνω από μια παλιά σκονισμένη στολή στο δώμα όπου απεβίωσαν μόνοι και έρμοι, υπήρχαν και υπάρχουν οι οπορτουνιστές και όλοι αυτοί που νόμισαν, στο πλαίσιο μιας ψύχωσης που ενίοτε πλήττει και ένστολους, πως είναι οι «σωτήρες» του έθνους και πως δικαιούνται να αναλάβουν «πρωτοβουλίες», ακόμα και εκτός συνταγματικού πλαισίου και χωρίς συνεννόηση με το λαό. Κάποιους δήθεν «σωτήρες» και στην ουσία αρχιπροδότες (βλ. Ιωαννίδης και σία), τους πληρώσαμε πολύ ακριβά, όταν πηγαίνοντας δήθεν να κάνουν την πολυπόθητη Ένωση της Κύπρου με τη μητέρα Ελλάδα, λίγο μετά, στη θέα των τουρκικών πλοίων, τραβούσαν πίσω τα υποβρύχια ή στέκονταν στην άκρη διαδρόμων απογείωσης, περιμένοντας να πάει 12:05 για να παραμείνουν στην ελλαδική επικράτεια. Και αυτά, όταν κάποιοι άλλοι ηρωικοί στρατιωτικοί, τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι, μάχονταν κατά του Αττίλα πολύ σκληρά, υπέρ πίστεως και πατρίδος, γράφοντας χρυσές σελίδες Ιστορίας.

Είχαν το θράσος κάποιοι εκ των προδοτών να γράψουν και βιβλία αργότερα, καθώς διωκόμενοι από τις Ερινύες, δεν άντεχαν και κατέβαλλαν μια ύστατη προσπάθεια να «καθαρίσουν» το όνομά τους. Τους ξέρουμε και τους φτύνουμε κατάμουτρα. Μη μας ρωτήσετε ποιοι ανταμείφθηκαν από την Πολιτεία... Πάντως όχι όσοι πολέμησαν. Την εξέλιξη των άλλων στα ύπατα αξιώματα, τη γνωρίζουμε. Όμως, θα θέλαμε εδώ να επισημάνουμε το εξής: αξιωματικοί σαν την θλιβερή κατηγορία των παραπάνω, σήμερα δεν υπάρχουν. Αντίθετα, υπάρχουν πατριώτες που δουλεύουν για τρεις και εξήντα, μεριμνώντας για την εθνική ασφάλεια και άμυνα. Στο στράτευμα σήμερα υπάρχουν πολλοί σαν τον Ηλιάκη, έτοιμοι να θυσιάσουν τη ζωή τους για την προάσπιση των εθνικών μας δικαίων και της εθνικής μας ακεραιότητας. Οπότε, ας αφήσουν οι γνωστοί-άγνωστοι τις Ένοπλες Δυνάμεις εκτός των απαράδεκτων και ανήθικων παιγνίων τους.

Η περίπτωση Φράγκου που ανασύρθηκε και πάλι

Και ξαφνικά, βγάζουν στο προσκήνιο τον επίτιμο αρχηγό ΓΕΣ, Φραγκούλη Φράγκο. Φοίτησε στην ΣΣΕ την περίοδο της επταετίας. Καθ’ όλη τη διάρκεια των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, ο εξ Κομοτηνής καταγόμενος αξιωματικός, βρισκόταν στο στόχαστρο των φίλα προσκείμενων στους «πράσινους», όπως μας λένε συνάδελφοί του, οι οποίοι πέρασαν από δεύτερα γραφεία. Ικανότατος είναι η αλήθεια ως αξιωματικός και καθ’ όλα επιχειρησιακός και με κύρος, δεν δυσκολεύτηκε να κερδίσει ερείσματα και να δημιουργήσει σε βάθος χρόνου προσωπικό μηχανισμό. Και να πάρει θέσεις ευθύνης. Άγκυρα ως στρατιωτικός ακόλουθος (μιλάει άπταιστα τουρκικά), μεταξύ άλλων και έγινε και υπηρεσιακός υπουργός Εθνικής Άμυνας. Οι δε εκκλησιαστικές «συμπάθειες» που διατηρεί στη Θεσσαλονίκη, έβαλαν «αναχώματα» σε κάθε απόπειρα πρόωρης αποστρατείας του. 

Σε κορυφαία ειδησεογραφική ιστοσελίδα (iefimerida), διαβάσαμε χθες τα κάτωθι: «Σύμφωνα με το ‘Βήμα της Κυριακής’ ο τότε υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Μπεγλίτης παρακολουθούσε στενά τις απόψεις αλλά και τις παρασκηνιακές κινήσεις του πανίσχυρου στρατηγού, ο οποίος είχε τρομακτική δύναμη στον Στρατό Ξηράς. Οι αναλύσεις του στρατηγού για την τότε κατάσταση στην Ελλάδα, τον Οκτώβριο του 2011, χαρακτηρίζονταν ακριβείς από τον Πάνο Μπεγλίτη. Μιλούσε για τον κίνδυνο από την πιθανή ριζοσπαστικοποίηση του μεταναστευτικού στοιχείου λόγω του μεγάλου αριθμού των λαθρομεταναστών και των συνθηκών που επιβάλλει η οικονομική κρίση. Και συνέδεε τους κινδύνους αυτούς με τον εθνικό κίνδυνο».

Τότε όμως, αν είναι έτσι, γιατί άρχισαν οι επίμαχες εκπομπές της θυγατέρας του υπέρ της ενσωμάτωσης των μεταναστών και μάλιστα στην ΕΡΤ, όπου τότε μόνο το ΠΑΣΟΚ είχε πρόσβαση; Κάποιος στο Πεντάγωνο έκλεινε το ένα μάτι στο «πράσινο» Μαξίμου και το άλλο στο εσωτερικό του στρατεύματος; Και τότε έγινε και το χειρότερο: ο κ. Φραγκούλης, δεν εξέφρασε καμία αντίρρηση ως αρχηγός ΓΕΣ (όπως δεν έκαναν και οι υπόλοιποι αρχηγοί) όταν ο τότε υπουργός Εθνικής Άμυνας Ευάγγελος Βενιζέλος, προχώρησε με προεδρικό διάταγμα σε άρση του ελληνικού γένους ως προϋπόθεσης για την ένταξη στις στρατιωτικές σχολές των Ενόπλων μας Δυνάμεων, ανοίγοντας Κερκόπορτες στην εθνική μας ασφάλεια. Όφειλε να είχε παραιτηθεί. Μήπως είχε βάλει πλώρη να γίνει αρχηγός ΓΕΕΘΑ ο Φραγκούλης Φράγκος και αυτή ήταν η προτεραιότητά του; Πάντως, σε συνομιλητές του, ο φιλόδοξος στρατιωτικός, όταν του επισημάνθηκε το θέμα της μη αντίδρασης και παραίτησης έναντι μιας εθνικά επιζήμιας απόφασης, τόνιζε ότι δεν μπορούσε να πηγαίνει «κόντρα» στις αποφάσεις της πολιτικής ηγεσίας.

Στο μεταξύ, ο Φραγκούλης Φράγκος όμως στράφηκε κατά απόστρατου που του ασκούσε κριτική μέσω ιστολογίου (θέλοντας οπορτουνιστικά να κάνει επίδειξη δύναμης και να εμφανίσει εαυτόν ως δεχόμενο επίθεση από την άκρα Δεξιά), κατηγορώντας τον για «εκβιασμό» για να δημιουργήσει εντυπώσεις, σε μια υπόθεση που καταρρέει και προσπαθεί και ο ίδιος να τη «μαζέψει» γιατί μεσοπρόθεσμα ζημίωσε την εικόνα του. Έγιναν και πράγματα που δεν περιποιούν τιμή στο ΓΕΣ, όπως ήταν η διαρροή στοιχείων από το Πεντάγωνο του φακέλου του απόστρατου, που δημοσιεύτηκαν στο διαδίκτυο.

Σημειώνουμε ότι αμέσως μετά την αποστρατεία του, ο κ. Φράγκος άρχισε τις «διαδρομές» σε πατριωτικούς κύκλους, κολλώντας πολιτικά «ένσημα» και γενικότερα, το έριξε στις δημόσιες σχέσεις. Εμφανίστηκε (και καλά έκανε) και κατέθεσε στο Ναυτοδικείο για την υπόθεση των ΟΥΚάδων και γενικότερα προσπάθησε να παραμείνει με κάθε τρόπο, στο προσκήνιο. Αυτή είναι μια αμφιλεγόμενη πρακτική που άλλοι αξιωματικοί με κύρος, όπως ο κορυφαίος κατά κοινή ομολογία εκ των συγχρόνων αξιωματικών και πρώην ΓΕΕΘΑ Δημήτρης Γράψας, απέφυγαν, ιδιωτεύοντας. Από τη ΝΔ, τον Φράγκο Φραγκούλη ουσιαστικά τον ξεφορτώθηκαν κάνοντάς τον υπηρεσιακό υπουργό, κάτι που παρά τις προσδοκίες του στρατηγού, δεν μετεξελίχθηκε σε κάτι άλλο. Στα υπέρ του πάντως και για όσο καιρό διετέλεσε υπουργός Εθνικής Άμυνας, σημειώνουμε το μπλοκάρισμα της απόπειρας των Τούρκων να «μετάσχουν» στην πυρόσβεση στο Αιγαίο και η αντιαρματική τάφρος στον Έβρο.

Κι ένα συμπέρασμα

Εν κατακλείδι: τα περί πραξικοπήματος, είναι η τελευταία γραμμή άμυνας του «μιντιακού» συστήματος της μεταπολίτευσης, αν δεν αποτελούν τον επιθανάτιο ρόγχο του. Όπως και η εμπλοκή με διαφόρους τρόπους του ονόματος αξιωματικών οι οποίοι υπηρέτησαν την πατρίδα. Και όλοι οι αξιωματικοί που τερμάτισαν ευδοκίμως την υπηρεσία τους, αρμόζουν σεβασμού και τιμών.

www.elora.gr