Το e-mail της Τρόικα, η κινεζοποίησή μας και η ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΣΤΙΓΜΗ!

Τις τελευταίες ημέρες δυο σημαντικές ειδήσεις πέρασαν σχεδόν απαρατήρητες. Η Ελλάδα κατρακύλησε ακόμα πιο κάτω στη λίστα του WEF με τις πιο ανταγωνιστικές οικονομίες και το Συμβούλιο της Ευρώπης (ΣτΕ) μας έχει υπό επιτήρηση για το επίπεδο της διαφθοράς. Η οικονομία μας στην 96η θέση της κατάταξης είναι περίπου όσο ανταγωνιστική είναι αυτή της...

Jamaica και της Gabon ενώ ίσως δικαιώνονται όσοι μας παρομοιάζουν με την Αργεντινή, αφού είναι μπροστά μας μόνο δυο θέσεις.

Του Γιώργου Χαρκοφτάκη

Σε σχέση με την αντιμετώπιση της διαφθοράς το ΣτΕ σημειώνει ότι υιοθετήσαμε μόνο μία από τις 27 συστάσεις που είχαν γίνει !!! Αυτό απαντά και στο ερώτημα αν ο γιαλός είναι στραβός ή εμείς στραβά αρμενίζουμε. Δεν έχω το παράδειγμα κάποιας χώρας που να έχει ξεφύγει από την μιζέρια με αυτές τις δομές. Αν βρεθούν πράγματι μεγάλα κοιτάσματα πετρελαίου το φαγοπότι θα είναι χωρίς προηγούμενο και οι διορισμένοι στην Βουλή θα κρέμονται σαν τα τσαμπιά από τα παράθυρα.

Όπως το βλέπω είμαστε σαν τον βλάκα της γειτονιάς που του δίνουν σφαλιάρες όσοι τον πετύχουν στον δρόμο. Για αυτό δεν πρέπει να μας προκαλεί απορία που έχουμε γίνει στόχος των λαϊκιστών περίπου σε όλο τον κόσμο και σύντομα την Αφρική. Εφόσον κάποιος πρέπει να είναι παράφρονας ή τζογαδόρος για να επενδύσει εδώ και οι θεσμοί δεν λειτουργούν, η οικονομία είναι αδύνατον να παράγει όσα χρειάζονται για να διατηρήσουμε ένα αξιοπρεπές επίπεδο ζωής. Επομένως αναπόφευκτα οδηγούμαστε στην κινεζοποίηση, δηλαδή θα γίνουμε μια χώρα η οικονομία της οποίας θα βασίζεται στο χαμηλό κόστος εργασίας. Η χρονική στιγμή του email των τροϊκανών για τις προτεινόμενες αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις είναι τυχαία ; Η διαφορετική ερμηνεία που δίνω είναι ότι αυτή την μετάπτωση την προκαλεί το πολιτικό μας σύστημα, αφού έχει στρογγυλοκαθήσει στις πελατειακές δομές διαφθοράς και αδιαφάνειας.

Ακόμα χειρότερα διακρίνω μια παντελή έλλειψη δημόσιου διαλόγου για το τι πρέπει να γίνει.  Μήπως έχουμε αποδεχτεί μοιρολατρικά ότι δεν μπορεί να αλλάξει τίποτα; Όπως έχω εξηγήσει σε προηγούμενη ανάρτηση η γνώμη μου είναι ότι πάσχουμε από εθνική κατάθλιψη και αδυνατούμε να πάρουμε θετικές αποφάσεις. Οι ταλιμπάν της μεταρρύθμισης Δράση και Δημιουργία Ξανά παλεύουν με το 1%, ενώ η εθνικιστική λαϊκοδεξιά με τη συνομωσιολογική ρητορική της επελαύνει. Η συζήτηση γύρω από τους θεσμούς δεν πουλά και δυσαρεστεί πολλούς. Δυστυχώς η απώλεια των υγιών αξιών μας και διαπλοκή με το κράτος έχει δημιουργήσει σοβαρή στρέβλωση στον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο και τα προβλήματα μας.

Από το blog του Γιώργου Man a machine

 freepen.gr