Προσοχή στα …Σαμαρά(κια)

Του Αλέξανδρου Μερκούριου
Πως θα φτωχύνουμε περισσότερο μέσα από τον πετρελαϊκό πλούτο που μας φέρνει η Δεξιά
Τον πρωθυπουργό συνάντησε πριν μερικές ημέρες ένας φίλος μου, και μου μετέφερε κάποια αποσπάσματα της συζήτησης που είχε μαζί του. Και η αλήθεια είναι ότι...
πρέπει να σας ομολογήσω πως κι εγώ ακόμη… σκιάχτηκα. Του είπε του φίλου μου ο Σαμαράς, ότι τα μέτρα αυτά (όπως λέει σε όλους) είναι τα τελευταία, σκληρά, αλλά απαραίτητα, και πως μετά από ενάμισι χρόνο θα αρχίσει το πράγματα να βελτιώνεται.
Αλήθεια, πως μπορεί ν αρχίσει να βελτιώνεται η κατάσταση; Η απάντηση που δίνουν στο ερώτημα αυτό όσοι έχουν στοιχειώδεις οικονομικές γνώσεις είναι ότι στη χώρα θα πρέπει να υπάρξει θετικό ισοζύγιο παραγωγής, ώστε να δημιουργηθεί πραγματικός πλούτος, που με τη σειρά του να αρχίσει να αίρει τις συνθήκες που οδήγησαν στον μαρασμό. Με δύο λόγια και για να μην μακρηγορούμε: Εάν στη χώρα αυτή δεν υπάρξει πρωτογενής παραγωγή, δεν θα υπάρξει και επιστροφή από το χάος της ύφεσης και της ανεργίας. Δηλαδή, το ΑΕΠ της χώρας  θα πρέπει κάποια στιγμή να μπορέσει να υποστηριχθεί από μια πρωτογενή παραγωγή και όχι μόνο από τη διαχείριση υπηρεσιών, όπως συμβαίνει μέχρι τώρα…
Σε αυτό το κομβικό ζήτημα, το κράτος έχει δώσει ήδη την απάντησή του. Οι εργαζόμενοι που έχασαν τις δουλειές τους στον ιδιωτικό τομέα ξεπερνούν τις 500.000, ενώ στο δημόσιο, και παρά τις εντολές της Τρόικας, δεν είναι ούτε 1.000. Τι κι αν τα μνημόνια ζητούν την περιστολή του δημοσίου τομέα. Στους δρόμους διαδηλώνουν κάθε μέρα, σχεδόν προληπτικά, οι ευνοούμενοι συνδικαλιστές του δημοσίου.  Απλά και μόνο για να μην τους πειράξουν. Όπως και συμβαίνει μέχρι τώρα..
Το σχέδιο της κυβέρνησης για ενίσχυσης της πρωτογενούς παραγωγής εξαντλείται στα τελειώματα των οδικών αξόνων και ότι άλλο προαιρείσθε, μια και σε επίπεδο στρατηγικού σχεδιασμού το μόνο που έχουν να πουν εκτός από το ξεπούλημα είναι οι… υδρογονάνθρακες. Να τα περιμένετε αυτά από τον Σαμαρά και την παρέα του μια και τα είπε ο ίδιος στον (ιδιαιτέρως δεξιών αποχρώσεων) φίλο μου. Ο πρωθυπουργός θα παίξει έντονα το χαρτί των φυσικών πόρων (πετρέλαιο και αέριο) μια και ξέρει ότι εκεί δύσκολα θα του αντιπαρατεθούν…
Με μια διαφορά. Σε όσες φτωχές χώρες έχει υπάρξει (λαϊκή) ανάπτυξη υδρογονανθράκων, οι πολίτες γίνονται φτωχότεροι και τα καρτέλ πλουσιότερα: Νιγηρία, Βενεζουέλα, Βραζιλία, Ινδονησία.  Είδατε κάποια βελτίωση των όρων ζωής για τους χιλιάδες εξαθλιωμένους εργαζόμενους;  Φυσικά και όχι. Και αυτό θα είναι το μέλλον και για την Ελλάδα, υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι θα υπάρξουν τα κοιτάσματα…
Αν θα είναι καλύτερο να υπάρξουν ή όχι, δεν μπορώ να σας το πω ακόμη με βεβαιότητα..

topontiki.gr