Η φοροδιαφυγή και το ξύγκι της μύγας

Από το Μαρικάκι
Με αφορμή τα γεγονότα της Ύδρας η πλειονότητα των ΜΜΕ έδωσε και πάλι τα ρέστα της υπερ του κυβερνητικού «ανένδοτου» της πάταξης της φοροδιαφυγής, στηλιτεύοντας ως υποστηρικτές της όσους θέλησαν να αναδείξουν το σόου υποκρισίας που συγκαλύπτει το ότι...
στην ουσία δεν υπάρχει ολοκληρωμένη αντιμετώπιση παρά επιστρατεύονται τα ΜΑΤ σε ένδειξη πυγμής και αποφασιστικότητας έναντι αυτών που πρέπει ναπληρώσουν για να «σωθούν» κάποιοι άλλοι, καθώς και το ότι η φοροδιαφυγή της ελίτ είναι ένα κατοχυρωμένο προνόμιο το οποίο καμία κυβέρνηση δεν σκοπεύει να αγγίξει (το αν μπορεί και πώς είναι ένα άλλο ζήτημα).
Είδαμε λοιπόν υπαρξιακές αναζητήσεις των ταγών της ενημέρωσης (βλ. Βήμα) για το αν «είμαστε λαός φοροφυγάδων» στοχοποιώντας συλλήβδην την κοινωνία, ακόμα και τους μισθωτούς και συνταξιούχους που δεν μπορούν να ξεφύγουν, ανακινώντας το στερεότυπο του «κουτοπόνηρου φοροφυγά» το οποίο είναι περίπου θέμα κακού DNA οπότε πρέπει να αφεθούμε στους θεράποντες και αναμορφωτές μας για να μας «ισιώσουν».
Προφανώς, το αν η φοροδιαφυγή ενισχύεται από το δεδομένο οικονομικό περιβάλλον της ύφεσης, αν δηλαδή έχει από πίσω αιτία τα μνημόνια και τις φοροεπιθέσεις που απορρέουν από αυτά, στο βαθμό της εξάντλησης της φοροδοτικής ικανότητας της φορολογικής βάσης, είναι ολίγον ταμπού να το συζητάμε. Είπαμε είναι θέμα DNA. 
Ωστόσο, «ο κόσμος το’χει τούμπανο κι αυτοί κρυφό καμάρι»: ένα τσουνάμι από δις ευρώ κατακλύζει τις τράπεζες του εξωτερικού και κάθε λογής φορολογικών παραδείσων. Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε η Ελληνική Ένωση Τραπεζών, ελάχιστοι είναι πλέον οι λογαριασμοί με καταθέσεις άνω των 100.000 ευρώ. Στην πλειονότητά τους (81,5%) οι έλληνες έχουν καταθέσεις ύψους 2.000 ευρώ (δυσθεώρητο, πράγματι), άντε μέχρι 10.000 ευρώ. Αυτά τα χρήματα που φεύγουν στο εξωτερικό ακόμα και δυο χρόνια μετά το πρώτο μνημόνιο, τι είναι ακριβώς;
Τεράστια ποσά έχουν κινηθεί προς τα έξω τα οποία δεν ελέγχονται ούτε για την προέλευση ούτε για το αν έχουν φορολογηθεί (αν μπορείς να σώσεις μια περιουσία ολόκληρη γιατί να την υποβάλλεις στη διαδικασία της φορολόγησης και μετά να την «εξάγεις» στις τράπεζες του εξωτερικού;).
Όπως υποστηρίζει σε συνέντευξή του στο Spiegel ο πρόεδρος του αμερικανικού ινστιτούτου μελετών Global Financial Integrity, Ράιμουντ Μπέικερ, «μεταξύ 2003 και 2011 βγήκαν από την Ελλάδα 261 δισ. δολάρια παράνομου χρήματος, που προερχόταν από εγκληματικές ενέργειες, διαφθορά και φοροδιαφυγή».
Μπορεί κανείς να είναι καχύποπτος με δηλώσεις που μάλλον στοχευμένα αξιοποιεί το Spiegel ωστόσο,  απλώς επιβεβαιώνουν κάτι που αποτελεί πλέον κοινό μυστικό στο εσωτερικό της χώρας και γι’ αυτό οι δήθεν προσπάθειες των τελευταίων κυβερνήσεων  για διακρατική συμφωνία με την Ελβετία για τις καταθέσεις αυτού του είδους (ναι, ο πολιτισμένος κόσμος ξεπλένει πολύ χρήμα).
Την ίδια ώρα στήνεται ένα σκηνικό τρόμου για τους υπόλοιπους, τόσο με την επιστράτευση των ΜΑΤ, κάτι που μάλλον αποτελεί, εκτός από σόου, και προανάκρουσαμ για τη συνέχεια, καθώς και με την είδηση ότι η Εφορία θα προβαίνει σε διασταυρώσεις επί διασταυρώσεις και θα πραγματοποιεί εφόδους προκειμένου να βγάλει από τη μύγα ξύγκι....

topontiki.gr