Ειδικές Οικονομικές Ζώνες: Ανάπτυξη ή αποικιοκρατία;

γράφει η Βάσια Πάσσα
Ένα από τα σενάρια που ακούγονται όλο και πιο έντονα για την οικονομική ανάκαμψη της χώρας, είναι αυτό της δημιουργίας Ειδικών Οικονομικών Ζωνών σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας.
Πρόκειται για μια παράλληλη πιο ελεύθερη οικονομία, που θα λειτουργεί...
ταυτόχρονα με την συνολική οικονομία της χώρας, βασιζόμενη όμως σε σημαντικές διαφοροποιήσεις. Ο λόγος για συγκεκριμένες γεωγραφικές περιοχές που θα υπόκεινται σε ένα πλαίσιο ελεύθερης αγοράς, το οποίο φυσικά θα λειτουργεί κάτω από διαφορετικούς νόμους όσον αφορά στις εργασιακές σχέσεις και στο καθεστώς φορολογίας.
Ανταγωνιστικό πλεονέκτημα
Το σχέδιο της κυβέρνησης περιλαμβάνει συγκεκριμένα το ενδεχόμενο πλήρους φοροαπαλλαγής για τις επιχειρηματικές δραστηριότητες που θα αναπτύσσονται εντός των ειδικών οικονομικών ζωνών. Παράλληλα, προβλέπεται κι ένα ειδικό καθεστώς
για την αμοιβή όσων θα εργάζονται στις ΕΟΖ, η οποία θα είναι ανάλογη με την παραγωγικότητα. Πρώτη από τις «υποψήφιες» περιοχές για την δημιουργία ΕΟΖ είναι η περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας- Θράκης, ακολουθεί η Πελοπόννησος, ενώ υπάρχει αντίστοιχη μελέτη και για το παραλιακό μέτωπο Φαλήρου – Σουνίου.
Οι θιασώτες αυτής της οικονομικής στρατηγικής υποστηρίζουν πως θα φέρει την ανάπτυξη στις εν λόγω περιοχές και κατ' επέκταση σε όλη τη χώρα, δεδομένου ότι θα υπάρξουν νέες θέσεις εργασίας, θα αυξηθεί η παραγωγή και εν τέλει θα τονωθεί η ανταγωνιστικότητα της χώρας. Θερμοί υποστηρικτές της εφαρμογής Ειδικών Οικονομικών Ζωνών φαίνεται να είναι οι Γερμανοί εταίροι μας, σύμφωνα μάλιστα και με πρόσφατες δηλώσεις του προέδρου του Ευρωκοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς, ο οποίος τάχθηκε υπέρ της ΕΟΖ ενώ έκανε λόγο και για την παροχή φοροαπαλλαγών,ελαφρύνσεων και επιδοτήσεων για κάθε ξένη επιχείρηση που θα δραστηριοποιηθεί στην Ελλάδα και θα προσλάβει Έλληνες, με την αιτιολογία ότι «πρέπει να δοκιμάσουμε ασυνήθιστα μέτρα, γιατί επικρατεί μια ασυνήθιστη κατάσταση»...
Ειδική ζώνη... Αποικιοκρατική ζώνη
Αυτή, ωστόσο, η «ασυνήθιστη κατάσταση» που επικρατεί στην χώρα, τείνει να εκτραχυνθεί ανεπανόρθωτα, όπως υποστηρίζει η αντίπαλη πλευρά που απαρτίζεται από όσους θεωρούν τις ΕΟΖ καταστροφικές για την Ελλάδα. Αμφισβητώντας τα ανταποδοτικά οφέλη που θα καρπωθεί μακροπρόθεσμα η χώρα, οι πολέμιοι του εν λόγω οικονομικού σχεδίου, αντιμετωπίζουν την εφαρμογή του ως το «τελειωτικό» χτύπημα για την ήδη διαλυμένη οικονομία της χώρας.
Επιπλέον, οι κάθε είδους φοροαπαλλαγές αλλά και οι ξεχωριστές νομοθετικές ρυθμίσεις από αυτές που ισχύουν στο υπόλοιπο κράτος, ουσιαστικά θα κατακρημνίσουν το – ήδη σαθρό- οικοδόμημα των εργασιακών σχέσεων, γεγονός που επισκιάζει το θέλγητρο της προσέλκυσης ξένων επενδύσεων.
Ο σημαντικότερος όμως παράγοντας που χαρακτηρίζει την πολεμική κατά των ΕΟΖ, είναι η σύνδεσή τους με τα κέντρα κράτησης παράνομων μεταναστών. Πρακτικά αυτό σημαίνει πως οι λαθρομετανάστες που βρίσκονται εν αναμονή της επιστροφής στην χώρα προέλευσής τους, μπορούν να αξιοποιηθούν ως εργατικό δυναμικό σε συγκεκριμένες περιοχές. Για του λόγου το αληθές, τα παραπάνω προβλέπονται από το άρθρο 37-5 του Νόμου 3907/2011, όπου αναφέρονται τα εξής: «Σε περίπτωση αδυναμίας των αρμοδίων κατά περίπτωση αρχών να διασφαλίσουν με ίδιους πόρους ή μέσα ότι οι υπήκοοι τρίτων χωρών των οποίων η απομάκρυνση έχει αναβληθεί, απολαμβάνουν κατά το χρονικό διάστημα της αναβολής, στοιχειώδεις όρους αξιοπρεπούς προσωρινής στέγασης σε εγκαταστάσεις δημοσίου ή κοινωφελούς χαρακτήρα και γενικότερα ό,τι καλύπτει τις άμεσα βιοτικές τους ανάγκες, μπορεί να επιτραπεί, μετά από σχετική άδεια να απασχολούνται ως μισθωτοί σε τομείς απασχόλησης σε συγκεκριμένες περιοχές της χώρας. Με προεδρικό διάταγμα που εκδίδεται μετά από πρόταση των Υπουργών Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και Προστασίας του Πολίτη, καθορίζονται οι τομείς απασχόλησης και οι περιοχές της χώρας όπου μπορούν να απασχολούνται ως μισθωτοί οι υπήκοοι τρίτων χωρών των οποίων έχει αναβληθεί η απομάκρυνση, το καθεστώς της ασφαλιστική τους κάλυψης, οι όροι, οι προϋποθέσεις, οι διαδικασίες και τα αρμόδια όργανα, καθώς και κάθε άλλο σχετικό θέμα.» Να σημειώσουμε στο σημείο αυτό ότι οι πρώτες αντιδράσεις έχουν σημειωθεί τόσο από το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Έβρου αλλά και από την Ομοσπονδία Επαγγελματιών–Βιοτεχνών–Εμπόρων Ν. Ξάνθης και φυσικά έπεται συνέχεια...
Δίκοπο μαχαίρι
Είναι απορίας άξιο αν θα μπορέσει κάποιος από τους ιθύνοντες να πιστοποιήσει με σιγουριά πως δεν θα ανατραπούν οι ισορροπίες ώστε οι Ειδικές Οικονομικές Ζώνες να αποτελέσουν πραγματικό πυρήνα ανάκαμψης για την χώρα κι όχι το εφαλτήριο για
την ολοκληρωτική χειραγώγησή της από ξένα οικονομικά συμφέροντα. Η τακτική αυτή όμως θυμίζει «δίκοπο μαχαίρι» και μπορεί εύκολα να οδηγήσει στην αποδόμηση των εργασιακών σχέσεων, με τους νόμιμους πολίτες να ζουν στα όρια της εξαθλίωσης, την ίδια ώρα που το κράτος θα δίνει δουλειά και κατ' επίφαση νομιμότητα σε όσους ζουν παράνομα στη χώρα.

 www.elkosmos.gr