Να μας κλαίνε οι… ρέγγοι!

Χθες το πρωί, ενώ το μεγαλύτερο μέρος των ΜΜΕ, ασχολούταν με την “ακροδεξιά” βία κατά των παρεμπόρων, στην Λάρισα έλαβε χώρα ένα πραγματικά ανατριχιαστικό περιστατικό.

 Ένας 35χρονος αντιεξουσιαστής, ο Αλέξανδρος Αγοραστός γνωστός στην πόλη με το παρατσούκλι «Ρέγγας», απείλησε ένα... 12χρονο παιδί και του πήρε την μπλούζα που φορούσε, επειδή αυτή είχε πάνω της μια ελληνική σημαία και την εικόνα του Λεωνίδα των 300.

Ό 12χρονος, αφού απειλήθηκε από τον τύπο αυτό, γύρισε...

κλαμένος στο σπίτι των γονιών του, οι οποίοι ειδοποίησαν την αστυνομία.
Ο συγκεκριμένος “κύριος” συνελήφθη λίγη ώρα αργότερα, αφού οι γονείς του μικρού κατήγγειλαν το περιστατικό στην αστυνομία και οδηγήθηκε στο αυτόφωρο, όπου καταδικάστηκε σε 14 μήνες φυλακή. Και αυτό καθώς, στο σακίδιό του βρέθηκε η συγκεκριμένη μπλούζα την οποία πιθανώς είχε κρατήσει ως λάφυρο.

Πρόκειται για... κωμική υπόθεση, εάν εξαιρέσει κανείς το ψυχολογικό τραύμα που ο κύριος αυτός προκάλεσε στον 12χρονο. Και είναι ίσως μία από τις ελάχιστες υποθέσεις όπου οι ... δράστες “αντιφασιστικής βίας” (ακόμη και εάν το θύμα είναι 12 ετών) αντιμετωπίζει τις συνέπειες των πράξεών του.
Γιατί στις υπόλοιπες περιπτώσεις, υπάρχει αν μη τι άλλο ασυλία, για τους φορείς αυτής της ... αντιρατσιστικής βίας. Χαρακτηριστικά παραδείγματα δεκάδες.

Αρκεί να μπεί κανείς στην ιστοσελίδα των “αντιεξουσιαστών” indymedia και να διαβάσει τα περί “αντιφασιστικού” αγώνα τους: “21 Αυγούστου - Ξυλοδαρμός αθηναίου νεοναζί στο κέντρο της πόλης. “Τέλη Αυγούστου - Ξυλοδαρμός ντόπιου ναζί και εμπρησμός της μηχανής του.”, “3 τύποι πιτσιρικάδες με μπλούζες pit bull έφαγαν κάτι ψιλές στα Εξάρχεια. Οι μπλούζες κατασχέθηκαν.” ,
“Παρέα φασιστών ... κάθοταν στο τυροπιτάδικο στο τέλος της Μιαούλη και εντοπίστηκαν από ομάδα συντρόφων περίπου 15 άτομα! Φάγανε ξύλο μέχρι λιποθυμίας και μείνανε γυμνοί εκτός από την κοπέλα..!“, “στον ηλεκτρικό στην ομόνοια εντοπίστηκαν 3-4 και μάζεψαν πολύ ξύλο... άπειρες κρανιές”.

Όλα τα παραπάνω σε κοινή θέα και άμεσα προσβάσιμα στο διαδίκτυο από τον καθένα και όλα μέσα στις προηγούμενες δύο εβδομάδες. Και μετά κάποιοι τολμούν να μιλούν για “Τάγματα Εφόδου”, όταν τέτοιου είδους εγκληματικές συμμορίες, όχι μόνο δρούν κυριολεκτικά ανενόχλητες, αλλά στην πραγματικότητα διαφημίζουν και οργανώνουν τις εγκληματικές πράξεις τους, ελεύθερα και ανοικτά στο διαδίκτυο.

Και δεν πρόκειται για καινούριο φαινόμενο. Τον Ιούνιο του 2006, ένα 19άχρονο παιδί έπεσε σε κώμα χαροπαλεύοντας στο νοσοκομείο, γιατί τόλμησε να φοράει στη μπλούζα του την Ελληνική σημαία. Αν φορούσε την Αμερικανική ή του Ισραήλ, με τις οποίες διαδηλώνουν μαζικά οι «αντιφά» στη Γερμανία, δε θα είχε βέβαια κανένα πρόβλημα. Κανένα από τα αστικά ΜΜΕ δεν πρόβαλε το γεγονός.

Το συγκεκριμένο παιδί το γνώριζα. Και ειδοποιήθηκα για τον ξυλοδαρμό του. Όταν πήγα στο νοσοκομείο, οι γιατροί μου είπαν ότι θα τον χειρουργούσαν στο κεφάλι και ότι δεν γνώριζαν εάν θα επιβίωνε, αφού τον είχαν χτυπήσει με σφυριά στο κεφάλι, ενώ είχε πάνω στο σώμα του και σημάδια από... πριόνι, με το οποίο κάποιοι προσπάθησαν να τον ... κόψουν. Δεν είμαι υπερβολικός,
τα θυμάμαι ακριβώς. Γιατί όταν έφτασε αργότερα η μητέρα του με τις αδελφές του, εγώ έπρεπε να τους πώ τι είχαν πει οι γιατροί, αφού τότε πια αυτοί τον χειρουργούσαν. Έπρόκειτο για ένα ακόμη θύμα των “αντιφά”. Φυσικά κανείς δεν τιμωρήθηκε ποτέ γι' αυτό. Όπως ποτέ δεν τιμωρήθηκε κανείς και για την “απαγωγή” και “βασανισμό” νεαρού φοιτητή, μέσα στην ίδια του την σχολή στην Πάντειο. 

Ο οποίος κρατήθηκε από ώρες και βασανίστηκε από “αντιφά” φοιτητές και μη, μέσα στο γραφείο του τότε Πρύτανη – κ. Παπαστάμου – ο οποίος δεν ξέρουμε αν τους το είχε παραχωρήσει ακριβώς γι' αυτή την χρήση....
Με αυτά τα “τάγματα εφόδου” όμως κανείς δεν ασχολείται. Ο κ. Δένδιας δεν διατάζει διαθεσιμότητες αστυνομικών διευθυντών, και ο εισαγγελέας δεν απαιτεί την άμεση εξιχνίαση των αδικημάτων τους.

Να έλεγε κανείς όμως ότι είναι τα μόνα; Βρισκόμαστε στην χώρα όπου αξιωματική αντιπολίτευση είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα που όχι μόνο στηρίζει τον κάθε λογής βίαιο ακτιβιστή της αριστεράς, ακόμη και όταν αυτός καίει και σπάει, αλλά και ακυρώνει στην πράξη τους ελληνικούς νόμους. Είναι το κόμμα που ενορχήστρωνε τις επιθέσεις στις παρελάσεις, που παρέδιδε την Νομική σε λαθρομετανάστες, προκειμένου αυτοί να κάνουν... απεργία πείνας, το κόμμα που ενίσχυε και διαφήμιζε τα επεισόδια του Δεκέμβρη του 2008.

Η μήπως κανείς ασχολείται με τα “Τάγματα Εφόδου” του ΚΚΕ; Το ΠΑΜΕ, τους διάφορους λιμενεργάτες που με τον τσαμπουκά – και ενώ οι απεργίες τους ήταν παράνομες και καταχρηστικές- έκλεινε λιμάνια, εγκλώβιζε επιβάτες σε αυτά και ούτω καθ' εξής.
Η να πιάσουμε το ΠΑΣΟΚ; Ο πρώην Πρόεδρος του οποίου – πριν καταστρέψει ολόκληρη την χώρα – μπούκαρε μαζί με αγρότες, για να ... καταργήσει στην πράξη, κάποιον νόμο της τότε κυβέρνησης.

Ή μήπως θυμάται κανείς του Κολλάδες να ξεβρακώνουν οδηγούς λεωφορείων επί κυβέρνησης Μητσοτάκη;
Ζούμε σε μια εποχή αρκετά δύσκολη από κάθε άποψη. Και για να επιβιώσουμε από αυτή ως οργανωμένη κοινωνία, χρειαζόμαστε κάποια βασικά πράγματα. Και ένα από τα βασικότερα πράγματα σε μια οργανωμένη κοινωνία, είναι η ισονομία.

Κάτι στο οποίο υπάρχει προφανώς έλλειψη στην Ελλάδα του 2012. Η τηλεοπτική Δημοκρατία, το πολίτευμα το οποίο έχουμε πρέπει να σταματήσει να υφίσταται. Γιατί καταργεί ακριβώς την ισονομία. Εάν θέλουμε μία χώρα χωρίς “τάγματα εφόδου” θα πρέπει να σταματήσει η ανοχή προς κάθε πλευρά. Και εάν είναι να τιμωρηθεί κάποιος, να τιμωρηθούν όλοι.

Και φυσικά, όχι μόνο όσοι έχουν ... πολιτικά ελατήρια. Αλλά και οι λαθρομετανάστες παραδείγματος χάριν και οι παρέμποροι, οι οποίοι θεωρούν κανονικότατα τσιφλίκι τους την χώρα μας και νομίζουν ότι μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν. Το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη εκεί θα έπρεπε να διοχετεύσει την ενέργειά του.

Στο να εμπεδώσει στους Έλληνες το αίσθημα ασφάλειας, το οποίοι ας είμαστε ειλικρινείς και ξεκάθαροι έχει παντελώς χαθεί. Δεν μπορεί από την μία να υπάρχουν ανεξέλεγκτοι αλλοδαποί, από την άλλη ανεξέλεγκτοι διάφοροι τύποι της αριστεράς και ξαφνικά να ανακαλύπτουμε το “τέλος της Δημοκρατίας” στο ότι κάποιοι έριξαν τους πάγκους παρανόμων λαθρομεταναστών.

Δημήτρης Παπαγεωργίου

www.elora.gr