Το μεγάλο ζόρι

Ο φάκελος του Στουρνάρα με τα μέ­τρα των 11,7 δισ. ευρώ θα πρέπει τε­λικά να λάβει τόσο το Ο.Κ. της τρόικας όσο και το «πράσινο φως» από τις κοινοβουλευτικές ομάδες των τριών κομ­μάτων που στηρίζουν σήμερα την κυβέρνηση. Αυτοί που παρακολουθούν με προσοχή τα οικονομικά την τελευταία διετία, δυσκολεύονται να πουν...
ποιο θα είναι το πιο δύσκολο…Και να το γιατί:
Ο κεντρικός κορμός του νέου προ­γράμματος προσαρμογής βρίσκεται κοντά στα 15 δισ. ευρώ και περιλαμ­βάνει και μέτρα περίπου 3,5 δισ. ευρώ από την πλευρά των εσόδων, από την πάταξη της φοροδιαφυγής. Από την προεργασία που είχε γίνει την πε­ρίοδο Απριλίου - Μαΐου και τη μελέτη που είχε συντάξει πρόσφατα το ΚΕΠΕ, ως προς τη σκοπιμότητα και την ελαστικότητα των δημοσίων δαπανών, προέκυψε ένα μοντέλο με προτάσεις για περικοπές της τάξης των 7-8 δισ. ευρώ και αυτό μάλλον με αισιόδοξες εκτιμήσεις, που δεν περιλαμβάνουν τυχόν αντιρρήσεις της τρόικας. Κάτι που σημαίνει ότι άλλα τόσα μένουν να βρεθούν.
Οι υπουργοί που συναντήθηκαν με τον Γιάννη Στουρνάρα το περασμένο Σαββατοκύριακο, αλλά και τις προη­γούμενες ημέρες, λίγο συνεισέφεραν στον κυβερνητικό προβληματισμό. Από την πρόταση να πληρώνουν δίδα­κτρα οι αιώνιοι φοιτητές μέχρι και την καθυστέρηση ή αναστολή της πληρω­μής των εξοπλιστικών προγραμμάτων, αλλά και δεκάδες κωδικούς του προϋπολογισμού που θα μπορούσαν να ψα­λιδιστούν την επόμενη διετία ώστε να επιτευχθεί ο στόχος των 11,7 δισ. ευρώ, δύσκολα συμπληρώνεται ο λογαριασμός. Το αντίθετο μάλιστα. Σύμφω­να με όλες τις ενδείξεις, το μεγαλύτε­ρο μαχαίρι θα πέσει στην Κοινωνική Πρόνοια, την Υγεία, την Παιδεία και τη Διοίκηση που «τρώνε» και το μεγαλύ­τερο μέρος της κρατικής δαπάνης. Το ερώτημα είναι πόσο βαθιά θα φτάσει το μαχαίρι, ώστε να μην υπάρξει κοι­νωνική αναταραχή, αλλά και να διατη­ρηθούν στοιχειώδη επίπεδα δημοσίων υπηρεσιών.
Η προηγούμενη κυβέρνηση, έχοντας αντιμετωπίσει περίπου το ίδιο πρόβλη­μα (πλην όμως, με σαφώς χαμηλότε­ρο περιβάλλον πιέσεων) είχε καταλή­ξει σε μια σειρά από άξονες από τους οποίους θα βρεθούν τα χρήματα για τα μέτρα, που τότε δεν είχαν προσδιορι­στεί με ακρίβεια, αλλά ως γενικότερο περίγραμμα αφορούσαν τις λεγόμενες κοινωνικές μεταβιβάσεις. Δηλαδή την εφαρμογή του κοινωνικού και δίκαι­ου κράτους: (προνοιακά επιδόματα, συντάξεις κ.λπ.). Από αυτόν τον τομέα η κυβέρνηση θα πρέπει να κόψει έως 5 δισ. ευρώ. Άλλα δύο δισ. ευρώ θα πρέπει να κοπούν από τις περιφέρει­ες και τους δήμους καθώς και από το κουτσούρεμα του ελληνικού Δημοσί­ου. Επιπλέουν 5 δισ. ευρώ ακόμη ανα­ζητούνται στη λεγόμενη «επισκόπηση δαπανών γενικής κυβέρνησης». Ένα project που είχε εκπονήσει ο Σαχινίδης, ως αναπληρωτής υπουργός, και υποσχόταν να περιορίσει τη σπατάλη και την αναποτελεσματική διαχείριση στο Δημόσιο, προφανώς κλείνοντας τομείς και διώχνοντας υπαλλήλους, όπως συμβαίνει στις πολυεθνικές. Τώρα, αυτό πιθανόν να κληθεί να το εφαρμόσει με διαφορετική ρητορική (ελλείψει Βενιζέλου…) ο Στουρνάρας!

topontiki.gr