«Σαφάρι» για τις μίζες σε Κύπρο και Ελβετία

Στις δικαστικές Αρχές των δύο χωρών έχει προσφύγει ο ανακριτής, ζητώντας τη συνδρομή τους, για να ανοίξουν τραπεζικοί λογαριασμοί σε ξένες τράπεζες, με δικαιούχους off-shore, που φέρονται ότι ανήκαν στον πρώην υπουργό

Το μεγάλο στοίχημα της Δικαιοσύνης στην υπόθεση Τσοχατζόπουλου είναι να βρει πόσα ήταν τα λεφτά που δόθηκαν...
για «μίζες» από τις συμβάσεις για τα εξοπλιστικά προγράμματα TOR-M1 και τα υποβρύχια, πού βρίσκονται τα χρήματα αυτά και πώς μπορεί το ελληνικό Δημόσιο να τα διεκδικήσει!
Σε αυτό το τρίπτυχο κινούνται οι ανακριτικές και εισαγγελικές Αρχές το τελευταίο διάστημα, που δίνουν κυριολεκτικά μάχη όχι μόνο με τον χρόνο αλλά και το... χρήμα, στην προσπάθειά τους να συγκεντρώσουν στοιχεία από τα οποία θα προκύπτει το ακριβές ύψος της μίζας που κατά το κατηγορητήριο «ξεπλύθηκε» μέσω της αγοράς πολυτελών ακινήτων.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο ειδικός ανακριτής, Γαβριήλ Μαλλής, ο οποίος διενεργεί την ανάκριση για τον κύριο όγκο της υπόθεσης Τσοχατζόπουλου, προσπαθεί να βρει 87 εκατ. ευρώ, όσα εικάζεται ότι δόθηκαν για τις συμβάσεις των εξοπλιστικών προγραμμάτων.
Φαίνεται όμως -κατά τις ίδιες πηγές- ότι ο... δρόμος προς το «μαύρο χρήμα» είναι στρωμένος με αγκάθια για τις ελληνικές δικαστικές Αρχές και αυτό γιατί περνάει μέσα από τις ελβετικές και τις κυπριακές δικαστικές Αρχές, στις οποίες έχει προσφύγει ο ανακριτής, ζητώντας δικαστική συνδρομή προκειμένου να ανοίξουν τραπεζικοί λογαριασμοί σε ξένες τράπεζες, με δικαιούχους off-shore εταιρείες που φέρονται ότι ανήκαν στον πρώην υπουργό.
Για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν όχι μόνο οι ελληνικές αλλά και οι γερμανικές δικαστικές Αρχές για να βρουν το «βρώμικο χρήμα» που -σύμφωνα με την κατηγορία- δόθηκε για τα εξοπλιστικά προγράμματα στη χώρα μας είχε μιλήσει, στη συνέντευξη που είχε δώσει αποκλειστικά στο «Εθνος της Κυριακής» μέσα από τη φυλακή, και ο κατηγορούμενος πρώην υπουργός Ακης Τσοχατζόπουλος, ο οποίος παραδεχόταν ότι δόθηκαν μίζες, αλλά ότι δεν είχε πάρει ο ίδιος ούτε ένα ευρω.
Είχε πει ο κ. Τσοχατζόπουλος: «Για το πρόγραμμα των εξοπλισμών για τα υποβρύχια στη Γερμανία, όπου εξελίχθηκε μια μεγάλη δίκη, οι εισαγγελείς διαπίστωσαν ότι υπήρξαν δωροδοκίες, δώρα, μίζες, ύψους 62 εκατ. ευρώ για την Ελλάδα. Το ποσό αυτό όμως το ψάχνουν δύο χρόνια τα γερμανικά δικαστήρια. Εγιναν σχετικές δίκες στο Μόναχο και κατέληξαν σε έναν συμβιβασμό μεταξύ της γερμανικής Δικαιοσύνης και της γερμανικής εταιρείας Φέροσταλ σε ένα συγκεκριμένο πρόστιμο και κατηγόρησαν δύο διευθυντικά στελέχη ως ενόχους, οι οποίοι όμως δεν αποδέχτηκαν την κατηγορία. Με συνέπεια, αυτό που δεν έκανε κανένας, το έκαναν εδώ στην Ελλάδα.
Εδώ οι κύριοι εισαγγελείς και ανακριτές «απλοποίησαν» τα πράγματα. Ακούν από εδώ και από εκεί τι μίζες, δωροδοκίες και ποσά διατέθηκαν για την υπόθεση των υποβρυχίων. Π.χ. 50, 60, 70 εκατ. ευρώ; Ερχονται και λένε: «Κύριε Τσοχατζόπουλε, επειδή ήσασταν υπουργός εσείς τα πήρατε αυτά, είναι όλα για σας».
Ζήτημα τιμής
Δικαστικές πηγές λένε ότι «για τον ανακριτή είναι υπόθεση τιμής να εντοπίσει όσα το δυνατόν περισσότερα χρήματα στην υπόθεση Τσοχατζόπουλου, για να μπορέσει το Δημόσιο στη συνέχεια να διεκδικήσει τα συγκεκριμένα ποσά». Ομως, αυτό το σκέλος της δικαστικής διαδικασίας είναι αυτό που εμφανίζει και τις περισσότερες «μαύρες τρύπες».
Σύμφωνα με τους ίδιους κύκλους, ο εντοπισμός του μαύρου χρήματος, είναι μια μάχη πολύ χρονοβόρα και με αμφίβολο αποτέλεσμα, για τους εξής λόγους: H δικαστική συνδρομή που απαιτείται για να ανοίξουν λογαριασμοί σε ξένες τράπεζες μπορεί να ολοκληρωθεί σε 3 με 4 χρόνια, προκειμένου να «σπάσουν» κωδικοί, για να αποκαλυφτεί σε ποιους είχαν πάει τα λεφτά και πόσα ήταν.
Στην υπόθεση των «μαύρων ταμείων» της Siemens, ενώ η δικαστική διερεύνηση ξεκίνησε στη χώρα μας από το 2006, ακόμη και σήμερα, έξι χρόνια μετά, καταφτάνουν στην εφέτη ανακρίτρια κ. Νικολακέα στοιχεία από ανοίγματα τραπεζικών λογαριασμών σε τράπεζες της Ελβετίας.
Το σπίτι της Διονυσίου Αρεοπαγίτου παρότι έχει δεσμευτεί από τις δικαστικές Αρχές, προκειμένου το ελληνικό Δημόσιο να το δημεύσει, όταν ολοκληρωθεί η δίκη για τον πρώην υπουργό και τους συγκατηγορουμένους του, ούτε και αυτό είναι σίγουρο, αφού αντίστοιχες διεκδικήσεις μπορεί να εγείρει και το γερμανικό Δημόσιο, ζητώντας πίσω χρήματα που δόθηκαν για τις μίζες!
Ενα ακόμη ακανθώδες σημείο σχετικά με το νεοκλασικό παλάτι του πρώην υπουργού είναι ότι ένα μεγάλο μέρος της αξίας του, περίπου 1,2 εκατ. ευρώ, φέρεται να οφείλεται από το ζεύγος Τσοχατζόπουλου σε μεγάλη τράπεζα, η οποία ενδεχομένως να έχει αντίστοιχες αξιώσεις, αφού το δάνειο δεν εξυπηρετείται.
Η υπόθεση περιπλέκεται ακόμη περισσότερο, καθώς δεν αποκλείεται να προκύψουν ακόμη και ποινικές ευθύνες της τράπεζας για απιστία, με δεδομένο ότι δανειοδότησε ουσιαστικά τον υπερήλικα πρώην υπουργό Ακη Τσοχατζόπουλο και ενώ γνώριζε ότι τα εισοδήματα της συζύγου του, Βίκυς Σταμάτη, δεν επαρκούσαν για την αποπληρωμή του δανείου.
ΜΑΙΡΗ ΜΠΕΝΕΑ

www.ethnos.gr