Οι "καλλιτεχνικές" εφεδρείες του συστήματος

Βάλθηκαν ακόμη και οι "καλλιτέχνες" να ξεπληρώσουν τα γραμμάτιά τους σε αυτούς που τους έφτιαξαν, που τους γέμισαν τις αίθουσες με κομματικούς οπαδούς και τις αχόρταγες τρύπιες τσέπες τους με χρήμα, να μας πείσουν χρησιμοποιώντας την δημόσια επιρροή τους για τί ΠΡΕΠΕΙ ή για το τί δέν ΠΡΕΠΕΙ να ψηφίσουμε.
Τελικά εγώ είμαι ο...

αφελής που νόμιζα οτι μόνον οι πολιτικοί είναι λέρες.
Ξέχασα τους "καλλιτέχνες" που απο μικρό παιδί είχα θαυμάσει για την παράσταση, τα τραγούδια και τις συναυλίες τους, αυτούς που σήμερα ξεπέφτουν στα μάτια μου γιατι φανερώνουν ξεκάθαρα οτι εάν δεν
υπήρχε το κόμμα να τους μανατζάρει αυτοί θα ήταν παντελλώς άσημοι ως ένα μέρος του τότε αντι-συστήματος που σημερα γίνεται το ίδιο, το νέο σύστημα.
"Αrtistic" reserves of the system.
Even the "artists" are haste to pay-back their "loans" to those that they made them, to those that fill the halls with political followers and their hungry pockets with money, they try to convience us by using their public
influence for what we MUST or for what we MUSTn't vote.
Finally i am the naive because i thought only politicians were mucky. I forgot the "artists" that as child i was admire them in their show, for their songs and their concerts.
Those that today are falling in front of my eyes, because they revealing that if there was no political party to "manage them" they will be completely insignificant, as a part of the old anti-system that today
becomes itself, the new system.
ΑΔΗΣ

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ