Ελλάδα- Ισπανία: Στο ίδιο έργο θεατές…

Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι συμμετείχαν σε διαδηλώσεις σε εκατό και πλέον πόλεις στην Ισπανία.


Συγκρούσεις στη Μαδρίτη και την Βαρκελώνη με 176 συλλήψεις, 104 τραυματισμούς και τις γνώριμες σκηνές με τους γνωστούς- αγνώστους κουκουλοφόρους να κάνουν τηλεοπτικά τον γύρο της Ευρώπης. Με τους διαδηλωτές να προαναγγέλλουν...
δυναμικότερες κινητοποιήσεις την Πρωτομαγιά.


Για όσους είχαν την ψευδαίσθηση πως το πρόβλημα του χρέους ήταν καθαρά ελληνικό πρόβλημα και ό τι η κρίση θα μπορούσε να περιορισθεί στην Ελλάδα οι εικόνες των δυναμικών διαδηλώσεων τις διέλυσαν. Βάζοντας ταυτόχρονα το πρόβλημα στην σωστή του διάσταση, που δεν είναι άλλη από την μεθοδική προσπάθεια του Βερολίνου να μεταλλάξει την ΕΕ σε μία νέα Ευρώπη με κυρίαρχους τους δεσμούς χρέους.


Η επάνοδος της Ισπανίας στο προσκήνιο της κρίσης φόβισε πολλούς, καθώς πρόκειται για την τέταρτη μεγαλύτερη οικονομία της ΕΕ, της μεγάλης έκθεσης στις αγορές της Λατινικής Αμερικής και τον υψηλό βαθμό συσχέτισης με τις οικονομίες της Γαλλίας και Γερμανίας. Πράγματι η ισπανική οικονομία (σε όρους ΑΕΠ περίπου έξη φορές μεγαλύτερη από την ελληνική) δεν είναι ένα μέγεθος εύκολα διαχειρίσιμο και από αυτή την άποψη τα 240 δις. ευρώ που θα ενισχύσουν το ταμείο έκτακτης ενίσχυσης της Ισπανίας ή της Ιταλίας θεωρούνται μη επαρκή. Αυτό, σύμφωνα με τους Financial Times, εξηγεί την χλιαρή υποδοχή των αγορών, την επιφυλακτική στάση κορυφαίων διαχειριστών. Κάτι, που αποτυπώθηκε  στην επιβάρυνση της απόδοσης του ισπανικού 10ετούς ομολόγου ( έφθασε το 5,43% στις 29/3) παρασέρνοντας τις αγορές της Λισσαβώνας, του Μιλάνου τινάζοντας μέχρι και 15 μονάδες βάσης τα spreads των ομολόγων.


Δεν είναι τυχαίο, πως το ΔΝΤ προβλέπει πως η οικονομία της Ισπανίας θα συρρικνωθεί 1,7% το 2012. Το δημόσιο χρέος είναι συγκριτικά χαμηλότερο από το ελληνικό, το πορτογαλικό, το ιταλικό ή το ιρλανδικό όμως η εκτίναξη του κατά την διάρκεια της κρίσης (στο 68% από 40% στην αρχή του 2008)
Όμως το πραγματικό πρόβλημα της οικονομίας είναι το χρέος του ιδιωτικού τομέα, που έχει φθάσει στο 227% του ΑΕΠ. Μάλιστα η σύνθεση του τρομάζει περισσότερο, καθώς το χρέος των νοικοκυριών φτάνει το 82%, ενώ των επιχειρήσεων στο 145% του ΑΕΠ.


Πολιτικοί αναλυτές θεωρούν θέμα χρόνου η Ισπανία να ακολουθήσει τον δρόμο της Ελλάδος με τους δανειστές να πιέζουν ήδη για θεραπεία ανάλογη με αυτήν που εφαρμόστηκε στον έλληνα ασθενή.
Εύλογο το ερώτημα γιατί ακολουθείται η ίδια αποτυχημένη θεραπεία που δημιουργεί σπειροειδή ύφεση, επιφέρει διάλυση κοινωνικού ιστού και οδηγεί σε εξαθλίωση εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου. 


Joffrey Postman

www.moneypost.gr