Πόσο απέχει η πρωτεύουσα της Κόστα Ρίκα (Πλούσια Ακτή στα Ισπανικά), Σαν Χοσέ, από το... Γουδί; Όσο η ματαιοδοξία από την αβάσιμη αλαζονεία, όσο η προδοσία από το ανάθεμα. Ένα «τίποτα», με άλλα λόγια.
Και δεν στέκει άλλο πιο τυπικό παράδειγμα...
από αυτό του Γ. Παπανδρέου που τώρα, φαίνεται να βρίσκεται μισό βήμα πριν την ταπεινωτική αφάνεια. Δεν έχει σημασία που το ετοιμοθάνατο σύστημα που τον έστησε στο θόλο του «λαοπρόβλητου» ηγέτη, ετοιμάζεται για το τελευταίο και πιο καθοριστικό κουκούλωμα του καταστροφικού του ρόλου – κι ίσως, προσωρινά, να το πετύχει...
Σημασία έχει πως μετά την «εγκατάσταση» του, από τους εντολοδόχους του με το ψευδεπίγραφο «λεφτά υπάρχουν», άκουσα πολλούς να λένε : «Είναι προδότης». Δεν τον ψήφισα ποτέ, αλλά δεν ήθελα και να το πιστέψω. Να όμως που αυτήν τη φράση, την ψελίζει πια όλη η Ελλάδα, για πρώτη φορά, τόσο μαζικά, από την Μικρασιατική Καταστροφή του 1922... Το σύστημα, είναι βέβαιο πως, από την εντατική που βρίσκεται, με τις όποιες αντοχές τού χουν μείνει θα επιχειρήσει να κουκουλώσει τον καυτό φάκελο. Θα τα καταφέρει;
Δεν έχει σημασία που το τελευταίο κόλπο του και στο εσωκομματικό πεδίο θα είναι, όπως μου' πε χθες κάποιος που γνωρίζει το ΠΑ. ΣΟ. Κ. σαν την... παλάμη του, θα ήθελε να είναι γένους θηλυκού και να ακούει στ' όνομα Λούκα Κατσέλη (αλήθεια, πολύ καλοστημένο γκροτέσκο αυτή η διαφωνία για το άρθρο 37 και η διαγραφή της για... πέντε μερόνυχτα. Κάνει και... φιλολαϊκό πιγούνι)... Σημασία έχει πως δεν θα πιστέψουν πολλοί την επιστροφή, αυτού του ΠΑ. ΣΟ. Κ. σε λαϊκά μονοπάτια.
Δεν έχει σημασία που ο έτερος «συγκάτοικος της Βοστώνης» προβάρει κοστούμι «Εθνοσωτήρα». Το δείγμα γραφής του είναι πως στηρίζει την δοσιλογική κυβέρνηση Παπαδήμου κλείνοντας θετικά το μάτι σε εκλογές το Φθινόπωρο, μην τυχόν γίνει αυτό που διατυπώνει ως φόβο ο τρίτος κυβερνητιστής «συνεταίρος» - ότι αν γίνουν τώρα οι εκλογές , η Αριστερά θα πάρει 50 τοις εκατό. Σημασία έχει πως οι φόβοι του μικρού συνεταίρου θα γίνουν πραγματικότητα, όποτε κι αν στηθούν οι κάλπες. Κι αυτό θα είναι ευλογία για τον τόπο. Γιατί, η μετακαραμανλική Δεξιά δεν είναι παρά μια λέσχη που χωρά τους δοσίλογους κι αυτό την κάνει αποκρουστική.
Δεν έχει σημασία που ο κ. Νταλάρα έφυγε από την Αθήνα για το Παρίσι, επειδή οι εκβιασμοί του, έφεραν εμπλοκή στο psi. Σημασία έχει πως ένας κορυφαίος τραπεζίτης που μίλησε στη Newstrap, το είπε καθαρά και ξάστερα:
«Τον Απρίλιο μας οδηγούν στην πτώχευση»- ίσως πλασματική, όπως όλη η κρίση.
Και τότε το «Σύνδρομο Μεντερές» ( Ο Αλί Αντνάν Ερτεκί Μεντερές ήταν Τούρκος πολιτικός, 13ος πρωθυπουργός της Τουρκίας. Απαγχονίσθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου του 1961, για εσχάτη προδοσία ), θα αιωρείται πάνω από τα κεφάλια όλων των συνεταίρων της κατοχικής κυβέρνησης.
www.newstrap.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου