Σε μισούνε πατρίδα μου,σε μισούνε

Γράφει ο αρθρογράφος ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΚΕΨΗ.

Μόνη και έρημη, δίχως φίλους, δίχως συγγενείς, δίχως αδέλφια, δίχως κανέναν, παρά μόνο με πληρωμένους εχθρούς και ορκισμένους δολοφόνους ζεις πατρίδα μου εδώ και δεκάδες χρόνια, μόνη και έρημη, προσπαθώντας απεγνωσμένα, χρησιμοποιώντας μόνο το ένδοξο σου παρελθόν και τα ιερά έργα των προγόνων σου για να...
επιβιώσεις και να γλιτώσεις από τα κοφτερά νύχια των άγριων και λυσσασμένων συμμοριών, που σε θέλουν πεσμένη, δακρυσμένη και ματωμένη, να ικετεύεις για λίγο ζωή ακόμα, θαρρείς και εσύ το έκανες ποτέ, η πρόκειται να το κάνεις, μην ξέροντας οι άθλιοι, προδότες και βρώμικοι ψευτοσωτήρες ότι εσύ πατρίδα μου δεν παρακαλάς, ούτε ικετεύεις ποτέ, παρά μόνο απαιτείς από όλους τον απόλυτο σεβασμό, διότι ήσουν, είσαι και θα είσαι η μόνη κυρία και βασίλισσα της γης, του ηλιακού συστήματος και του σύμπαντος ολόκληρου, που τον τίτλο αυτό δεν τον πήρες από ανθρώπου χέρι, αλλά από θεού υπογραφή.

Σε μισούνε πατρίδα μου, σε μισούνε,

Οι ανθέλληνες, γιατί κατανοώντας την δική σου μεγαλοπρέπεια, στην ουσία αποδέχονται την δική τους κατάντια.

Οι προδότες, γιατί κάποτε στις Θερμοπύλες έδιωξες και αγνόησες τον πρόγονο τους.

Οι δήθεν πολιτισμένοι, γιατί δεν μπορούν να σηκώσουν το βάρος του πολιτισμού σου.

Οι δήθεν γραμματιζούμενοι, γιατί δεν μπορούν να καταλάβουν ακόμα και τα αυτονόητα, όπως την λέξη ΕΛΛΑΣ, πόσο μάλλον να καταλάβουν, το τι σημαίνει για εμάς η ΕΛΛΑΣ.

Οι σκοταδιστές, γιατί δεν αντέχουν το ιερό σου φως.

Οι τούρκοι, γιατί είσαι το αιώνιο εμπόδιο στα βρώμικα σχέδια τους.

Οι αλβανοί, γιατί απλά υπάρχεις.

Οι σκοπιανοί, γιατί έτσι πρέπει.

Και οι θεοί, γιατί τους εγκατέλειψες.

Σε μισούνε πατρίδα μου, σε μισούνε, του κόσμου οι άθλιοι και του κόσμου οι αγροίκοι, διότι ποτέ δεν μπόρεσαν να καταλάβουν ότι, όσο εσύ θα υπάρχεις τόσο θα υπάρχουν και θα αναπνέουν μαζί σου και αυτοί. Σε μισούνε πατρίδα μου, διότι του κόσμου τα ανθρωποειδή δεν μπορούν να καταλάβουν ότι, εσύ είσαι η πηγή από την οποία αναβλύζουν και τρέχουν τα νερά που γεμίζουν τα πνευματικά ποτάμια και οι φιλοσοφικές λίμνες, για να μπορεί να ξεδιψά ο κάθε νοήμων άνθρωπος, έτσι ώστε, να εφαρμόζει τρόπους και κανόνες, με μόνο σκοπό να ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα ζώα του δικού μας τουλάχιστον πλανήτη. Σε μισούνε πατρίδα μου, σε μισούνε και δεν γνωρίζουν ότι, το να μισούνε και να σκοτώνουν εσένα μισούνε και σκοτώνουν στην ουσία τον ίδιο τους τον εαυτό.

Ελάτε ύαινες, να συμμετάσχετε στο τροφικό και αιματοβαμμένο πάρτι που έχουν στήσει τα ντόπια τσακάλια επάνω στο πεσμένο σώμα της πατρίδος μου, ελάτε μην αργείτε, το φρέσκο και ζεστό αίμα της σας περιμένει, για να ξεδιψάσει το αιώνιο σας μίσος και την αιώνια σας κακία και μοχθηρία, ελάτε λυσσασμένοι λύκοι, να χορέψετε γύρω από το πληγωμένο σώμα της, έχοντας τα μάτια σας κατακόκκινα από φθόνο και τα στόματα σας ανοιχτά, για να δούνε όλοι τα αφρισμένα σάλια σας, σάλια, που ξεχειλίζουν αιώνιο πόθο για καταστροφή και κατακερματισμό της δικής μας και όχι δική σας πριγκίπισσας, της δικής μας και όχι δική σας βασίλισσας, της δικής μας και όχι της δικής σας πατρίδας, της δικής μας και μόνο ΕΛΛΑΣ.

Πατριώτες, είμαστε είτε το θέλουμε, είτε όχι, ανθέλληνες, είμαστε είτε το θέλετε, είτε όχι, οι φύλακες του αιώνιου άσβεστου φωτός και σαν φύλακες αυτού θα σταθούμε και πάλι λίγοι αλλά καλοί, για να φράξουμε την ατραπό στενωπό που θα διαλέξετε να περάσετε και πάλι, θυμάστε, όπως τότε στις Θερμοπύλες.

Άραγε, τι θα πούμε στον Λεωνίδα, στον Αλέξανδρο, στον Περικλή, στον Κολοκοτρώνη και στους χιλιάδες ήρωες μαχητές όταν θα τους συναντήσουμε, τι λόγο θα βγάλει το άρρωστο μας στόμα, τι λέξεις θα σχηματίσει η βρώμικη μας γλώσσα, για να μπορέσουμε να σηκώσουμε το κεφάλι μας και τα μάτια μας να συναντήσουν τα δικά τους μάτια, τα οποία σαν φλόγιστρα θα καίνε την ψυχή μας και θα μας κάνουν να τρέξουμε να κρυφτούμε, όχι μέσα στα γαλήνια τοπία της αιώνιας ιστορίας, αλλά στα σκοτεινά και απόμερα βουρκόνερα της εθνικής ντροπής.

Σας παρακαλώ θερμά, ναι εσάς τους ιερούς προγόνους μου, να δείξετε κατανόηση και συμπόνια όταν θα συναντηθούμε και να μας επιτρέψετε, όχι να μείνουμε μαζί σας, όχι να φορέσουμε την ολόλευκη στολή σας, όχι να στεφανωθούμε με το χρυσό κλαδί ελιάς, αλλά να μας αφήσετε έστω και για μια στιγμή, πριν ο άρχοντας του σκότους μας καλέσει, να πέσουμε στα πόδια σας και να ασπαστούμε έστω και το χώμα που θα πατάτε, μόνο και μόνο, για να λειάνουμε στο πέρασμα των σκοτεινών αιώνων, την λύπη, την οποία θα μας περιμένει.

Πατρίδα μου σε αγαπώ,
και δέκα φορές να γεννηθώ,
στα ξένα να ξεχνάω,
πάλι εσένα θα αγαπώ,
και για εσένα θα πονάω.
Πατρίδα μου εσένα θέλω,
Εσένα και ποθώ,
Εσένα περιμένω,
Με σένα θέλω να χαθώ.
Μα και αν ακόμα σε ξεχάσω,
Και αν ακόμα ξεχαστώ,
Στα ξένα ποτέ δεν θα ξεχάσω,
Ότι μόνο εσένα λατρεύω και αγαπώ.

Πατρίδα μου Συγνώμη. 

ksipnistere.blogspot.com