Εθνική Αποτυχία

Ιωάννης Κολομβάκης:Η νοερή ανασκόπηση γεγονότων σταθμών του πρόσφατου παρελθόντος, μου δημιούργησε ανάμικτα συναισθήματα, απογοήτευσης, πικρίας, κατάθλιψης και βαθιάς απογοήτευσης, για τη εθνική διολίσθηση που οδηγείται η χώρα, ο λαός και το έθνος.

Με εξέπληξαν δυσάρεστα η έμμεση πλην σαφής «συνθηκολόγηση» για την επιβολή του εκτρωματικού και προδοτικού...

σχεδίου Ανάν, αλλά και η σιωπηλή «αποδοχή» της αναγνώρισης των Σκοπίων με το όνομα «Μακεδονία» από τις ΗΠΑ, που προηγήθηκε.

Αγανάκτησα να βλέπω τη συμπεφωνημένη «βίαιη κατάληψη» και μετατροπή της χώρας από τις ορδές των παρανόμων «οικονομικών» μεταναστών και τη μετατροπή της σε είδος «ασύλου ανιάτων» ή γκέτου μεταναστών, που προστατεύει την Ευρώπη από ζωντανά «κοινωνικά απορρίμματα».

Θύμωσα όταν είδα την ματαίωση και ανατροπή των συμφωνιών για τους ενεργειακούς αγωγούς Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη και South Stream, που θα ενίσχυαν οικονομικά, αμυντικά και στρατηγικά την πατρίδα μας.

Βαρέθηκα κι απηύδησα να βλέπω να μετατρέπουν τη χώρα σε χώρο, το κράτος σε εταιρεία αλλοδαπών συμφερόντων και το λαό σε αγέλη φοβισμένων υπηκόων-ιθαγενών.

Αιφνιδιάστηκα από τη συνωμοτική απόφαση οικονομικής υποταγής και παράδοσης άνευ όρων της χώρας στο ΔΝΤ.

Εξοργίστηκα με την κατάργηση υπουργείων εθνικής σημασίας, αλλά και την αφαίρεση του πρόσημου «εθνικού» όπου υπήρχε, ώστε να μην υφίσταται ούτε στις πινακίδες των κυβερνητικών κτιρίων και αρχών-υπηρεσιών, των σχολικών βιβλίων, με στόχο να ξεχασθεί και να απαληφθεί σιγά-σιγά και από τις εθνικές συνειδήσεις των ανθρώπων. Έφθασε δε ή λέξη «εθνικός-ή-ό», να υποδηλώνει κάτι ακραίο ή/και συκοφαντικό.

Έγινα εκτός εαυτού όταν άκουσα την από θεσμικά πρόσωπα δημόσια ομολογούμενη εκχώρηση ή απώλεια της εθνικής κυριαρχίας, αλλά και τον διασυρμό της χώρας ως «αναξιόπιστης» και «διεφθαρμένης».

Η ανήκουστη δυσφήμηση της Ελλάδος από τα χείλη των κυβερνόντων, την έκανε πρωτοσέλιδο σ’ ολόκληρο τον κόσμο, αμαυρώνοντας την εικόνα της με δυσπιστία και ανυποληψία σ’ όλα τα επίπεδα.

Οι πρωτοφανείς αδέξιοι κυβερνητικοί χειρισμοί σε θέματα οικονομικής διαχείρισης και διαπραγμάτευσης, σε συνδυασμό με την παταγώδη και αδιαμφισβήτητη αποτυχία των ισοπεδωτικών φοροεισπρακτικών και περιοριστικών μέτρων, έσυραν την χώρα σε μια άνευ προηγουμένου οικονομική κρίση.

Όλες οι εκτιμήσεις διαψεύσθηκαν, οι προβλέψεις κατέρρευσαν κι οι διαβεβαιώσεις ακυρώθηκαν, σ’ ένα παρωδιακό κουβεντολόι, άσχετων κι ανίκανων.

Η χώρα βυθίστηκε στο μεσαίωνα από τη βίαιη φτωχοποίηση χιλιάδων νοικοκυριών, το κλείσιμο μικρομεσαίων επιχειρήσεων και τη σταδιακή ερημοποίηση της υπαίθρου και της επαρχίας. Οι δρόμοι γέμισαν απελπισμένους άνεργους νέους και μεσήλικες και το όραμα για το μέλλον έσβησε από βλέμμα των νέων.

Η οικονομία βυθίστηκε στην ύφεση και η κοινωνία στη κατάθλιψη και την απόγνωση.

Η ανοχή και η αντοχή του κόσμου εξαντλήθηκαν κι η οργή, η αγανάκτηση κι ο θυμός, εν είδει παλιρροϊκού κύματος πλημύρισε τις πλατείες από αγανακτισμένους ανθρώπους κάθε ηλικίας.

Η κοινοβουλευτική δικτατορία, προκειμένου να εφαρμόσει τη νιοστή δέσμη μέτρων που της υπέδειξε η ύπατη αρμοστεία των τροϊκανών χαρτογιακάδων, έπνιξε με ωμή βία τύπου σκληρού ολοκληρωτικού καθεστώτος, χρησιμοποιώντας ασύστολα ποσότητες εκρηκτικών (κρότου-λάμψης) και χημικών (δακρυγόνων), την ειρηνική πολυήμερη διαμαρτυρία καθημερινών απλών ανθρώπων.

Και παρά τη διεθνή και εγχώρια λαϊκή κατακραυγή, δεν δίστασε να το επαναλάβει τις παραμονές ψήφισης του «πολυνομοσχεδίου» ολοκληρωτικής υποδούλωσης και «ραγιαδοποίησης» των Ελλήνων στις νόρμες των «ευρωπαϊκών κεφαλαιοκρατικών συμφερόντων, με θεατή την αστυνομία και σύμμαχο τους «γνωστούς - άγνωστους κουκουλοφόρους» ή «μπαχαλάκηδες» οι οποίοι δρουν εν είδει κρατικών λειτουργών - υπαλλήλων, που διασφαλίζουν το κλίμα βίας και τρομοκρατίας για λογαριασμό της εκάστοτε κυβέρνησης, καταστρέφοντας τα πάντα στο πέρασμά τους κι αφήνοντας πίσω τους εικόνες χάους (με 1 νεκρό και 74 τραυματίες) που δυσφημούν τη χώρα παγκοσμίως.

Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση χωρίς να έχει την απαραίτητη λαϊκή εντολή και καταστρατηγώντας κάθε έννοια εθνικού, ηθικού αλλά και ευρωπαϊκού δικαίου, αποφασίζει, διατάσει και νομοθετεί αλλεπάλληλα επαίσχυντα μέτρα, τα οποία «πετσοκόβουν» ανελέητα και τις πιο χαμηλές συντάξεις και κόβουν στη μέση τα μεροκάματα, προκειμένου να ικανοποιήσουν τις ορέξεις ή απαιτήσεις των διεθνών τοκογλύφων. Αφήνει όμως στο απυρόβλητο τα πάσης φύσεως και προέλευσης «λαμόγια», που προδιαγράφουν τη νέα τάξη που έχει δημιουργήσει η κομματικοδίαιτη πελατεία και η οποία έχει κατασπαράξει τα μεσαία και χαμηλά κοινωνικά (και οικονομικά) στρώματα. Κι όλα αυτά τα πράττει νομότυπα, προφασιζόμενη ότι έχει την πλειοψηφία και «κυβερνά».

Δεν διστάζουν να «βγάλουν στο σφυρί» ακόμα και την εθνική περιουσία, αγνοώντας την ιστορική της συνέχεια και το πώς διατηρήθηκε επί αιώνες.

Με διάφορους κι έντεχνους αήθεις τρόπους, προσπαθούν να στρέψουν τη μια κοινωνική ομάδα εναντίον της άλλης, καλλιεργώντας αισθήματα ενοχής με αναιδή τρόπο του τύπου «μαζί τα φάγαμε». Εδώ μάλλον ισχύει το «ναζί τα φάγανε».

Εγκαθιστούν κοινοτικούς κομισάριους που «υπερ-υπουργεύουν» υπαγορεύοντας ωμά και κυνικά στην κυβέρνηση να ξεπουλήσει την Ελλάδα ερήμην των Ελλήνων, υποκαθιστώντας την με κυβέρνηση εθνικής κατοχής. Διαπνέονται από αποικιοκρατική αντίληψη και διαθέσεις τιμωρών, αντιγράφοντας την πρακτική της ναζιστικής κατοχής, ως εκτελεστικό όργανο του Βερολίνου.

Η στυγνή εκβιαστική τρομοκρατία που ενσπείρεται στην κοινωνία έχει στόχο να κάμψει το ηθικό φρόνημα και να καθηλώσει τις αντιδράσεις του λαού, επιχειρώντας ένα βάναυσο εθνικό ακρωτηριασμό.

Η ιστορική συγκυρία είναι κρίσιμη για το λαό, το έθνος και την πατρίδα, που πρέπει να ανακτήσει την εθνική υπερηφάνεια κι αξιοπρέπεια, που μας έχουν στερήσει οι δοσίλογοι και τα πολιτικά απόβλητα των Αθηνών κι όσοι συμπορεύονται μ’ αυτούς.

Η απάντηση που πρέπει να τους δοθεί, πρέπει να είναι σαφής και άμεση. Φύγετε τώρα από ΄δω. Η πατρίδα μας δεν χωρά άλλους «δημοκρατικά εκλεγμένους» δικτάτορες, «μέλη της σοσιαλιστικής διεθνούς τρομοκρατίας» τύπου Καντάφι, που εδραιώνεται με αδιαφανείς διαδικασίες.

 

-Ο κ. Ι. Κολομβάκης είναι Μηχανικός Δικτύων - MSc