Έρχεται η στιγμή που οι δοσίλογοι του μνημονίου θα πρέπει να επιλέξουν μεταξύ Έλληνα Πούτιν ή Έλληνα Μάο…

(Πάντα επίκαιρο)
“Φυλάτε τη Γη σας και την Τιμή της μόνο με Σπαθί. Πάψετε σαπιοδάσκαλοι και σαπιορήτορες- ΑΝΑΦΟΡΑΤΖΗΔΕΣ- να εξευτελίζετε τη Φυλή. Πάψετε παλιόγρηες τις κλάψες, τα σάλια, τα.... μελάνια και πιάστε το Σπαθί. Τα πάντα στη Ζωή -Η ΦΥΣΙΣ ΤΟ ΛΕΕΙ- κατακτώνται με το Σπαθί.” Περικλής Γιαννόπουλος.
“Από τη μια μεριά το καθήκον να πραγματοποιήσει...
την εθνική επανάσταση, που επιδιώκει να αποτινάξει το ζυγό του ξένου ιμπεριαλισμού, κι από την άλλη μεριά να πραγματοποιήσει τη δημοκρατική επανάσταση, που τείνει ν’ αποτινάξει το ζυγό των φεουδαρχών γαιοκτημόνων στο εσωτερικό της χώρας. Το κύριο από τα δυο αυτά καθήκοντα είναι η εθνική επανάσταση, που αποσκοπεί στην ανατροπή του ιμπεριαλισμού...” Μάο Τσε Τουνγκ


Και ξαφνικά πληθαίνουν οι φωνές αυτών που λένε ότι το μνημόνιο δεν είναι “σωτηρία”, η χώρα βρίσκεται σε λάθος δρόμο, οι πολιτικές οδηγούν μαθηματικά στην καταστροφή, επέρχεται η πτώχευση, η επιστροφή στην δραχμή, η κατάρρευση. Πότε; ΤΩΡΑ, ΕΝΑΝ ΧΡΟΝΟ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΨΗΦΙΣΗ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ.

18 μήνες μετά την έναρξη της συνδιαλλαγής ΠΑΣΟΚ – ΔΝΤ. 18 μήνες μετά τις αποκαλύψεις μας για τον ρόλο της Goldman Sachs, των Swaps, του Παπακωνσταντίνου, του Προβόπουλου. 

13 μήνες μετά τις αποκαλύψεις μας για τις μυστικές συνομιλίες Στρως Καν – Παπανδρέου, όταν όλοι τις διέψευδαν. 15 μήνες μετά από τις κραυγές μας ότι “μας οδηγούν στο ΔΝΤ με σχέδιο, ότι μας δένουν χειροπόδαρα με μία δανειακή σύμβαση για να δεσμεύσουν κάθε περιουσιακό στοιχείο της πατρίδας ώστε να εξασφαλίσουν τους ξένους πιστωτές και να μας πτωχεύσουν με ενυπόθηκες εγγυήσεις τις οποίες θα ξεκοκκαλισουν”.

Τώρα, κατόπιν εορτής, όλοι μιλούν για το “αναπόφευκτο”. Δηλαδή, ρίχνουν νερό στο μύλο του ΔΝΤ, αφού όπως γράψαμε εδώ και μήνες, όταν προσημειώσει ο τοκογλύφος πραγματική περιουσία έναντι αέρα, το επόμενο βήμα είναι να σε πτωχεύσει. Βασικές αρχές της αγοράς, που τις ξέρει μέχρι και ο τελευταίος έμπορος στα Τρίκαλα.

Που ήσασταν βρε πάνσοφοι όταν δίναμε την μάχη για να ΜΗΝ υπογραφεί το μνημόνιο; Που κρυβόσασταν όταν σας δίναμε στο πιάτο τα στοιχεία και τους πρωταγωνιστές με ονοματεπώνυμα; Τώρα ξαφνικά ανακαλύψατε και την …Αργεντινή, μόνο στην κατάντια όμως και όχι στην αντίδραση.

Τώρα, μετά από 12 μήνες ανακαλύπτετε και τους επώδυνους όρους της δανειακής σύμβασης όταν συστηματικά τους αποκρύπτατε και κατεβάζατε ακόμα και κεραίες καναλιών που είχαν το ευθιξία να τους αποκαλύψουν. Δολοφονούσατε Γκιόλιες για να έχετε τον απόλυτο έλεγχο της ενημέρωσης. Βαφτίζατε “μειοδότες” όσους τολμούσαν να ΜΗΝ υπογράψουν: Ο εγγονός της Πηνελόπης Δέλτα ΔΕΝ υπογράφει κατοχικά συμβόλαια.

Σκάστε λοιπόν τώρα σαπιορήτορες. Όταν έπρεπε να μιλήσετε, σιωπούσατε. Όταν έπρεπε να αντισταθείτε, υπογράψατε. Όταν έπρεπε να ξεσηκωθείτε μαζικά, προτάσσατε τα εμπριμέ σημαιάκια της κάστας σας και καίγατε τράπεζες για να κρύψετε τον κόσμο στα σπίτια του.

Είστε περισσότερο υπεύθυνοι και από τους “αρμόδιους”. Και θα το πληρώσετε.

Γιατί ενώ εσείς σκούζετε παίζοντας πάλι το παιχνίδι των τοκογλύφων, υπάρχει μία Ελλάδα που ξεσηκώνεται μακρυά από το Κολωνάκι. Μακρυά από τους σαπιοδάσκαλους και τις κοτσίδες τους, τις περίτεχνες, κωμικές δηλώσεις τους. Μία Ελλάδα που ακροβατεί ανάμεσα στον Έλληνα Πούτιν και τον Έλληνα Μάο. (Χρειαζόμαστε επειγόντως έναν Πούτιν.)

Μία Ελλάδα όμως αποφασισμένη να αυτοοργανωθεί και να αντισταθεί. Είτε επουλώνοντας τις πληγές της καιξεριζώνοντας τους επίορκους “Γιέλτσιν” και “Τσουμπάις” με θεσμικό τρόπο και πυγμή, εκτός εάν οδηγηθεί σε άκρα Αργεντίνικα οπότε θα πρέπει να γεννήσει τον Μάο στα όμορφα σπλάχνα της Ελληνικής περιφέρειας. Γιατί εκεί ήδη σιγοκαίει η φλόγα. Η φλόγα μίας Εθνικής και Δημοκρατικής επανάστασης που θα κάψει τις πόλεις – φέουδα.

“Δεν χωράει καμιά αμφιβολία ότι το βασικό της καθήκον είναι να δώσει χτυπήματα σ’ αυτούς τους δυο εχθρούς. Από τη μια μεριά το καθήκον να πραγματοποιήσει την εθνική επανάσταση, που επιδιώκει να αποτινάξει το ζυγό του ξένου ιμπεριαλισμού, κι από την άλλη μεριά να πραγματοποιήσει τη δημοκρατική επανάσταση, που τείνει ν’ αποτινάξει το ζυγό των φεουδαρχών γαιοκτημόνων στο εσωτερικό της χώρας. Το κύριο από τα δυο αυτά καθήκοντα είναι η εθνική επανάσταση, που αποσκοπεί στην ανατροπή του ιμπεριαλισμού... Συνεπώς, αν και αυτά τα δυο βασικά καθήκοντα είναι διαφορετικά, η εθνική επανάσταση κι η δημοκρατική επανάσταση, αποτελούν ταυτόχρονα ένα και το αυτό καθήκον.” Μάο Τσε Τουνγκ.

Και διαβάστε με προσοχή, όπου Κίνα, βάλτε Ελλάδα:

• Οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις επέβαλλαν στην Κίνα πάρα πολλές ετεροβαρείς συνθήκες, με τις οποίες οι ιμπεριαλιστές πέτυχαν να διατηρούν στην Κίνα δυνάμεις ξηράς και θαλάσσης καθώς επίσης και το δικαίωμα της ετεροδικίας και διαίρεσαν όλη τη χώρα σε σφαίρες επιρροής των ιμπεριαλιστικών κρατών.
• Με την παραχώρηση δανείων στην κινεζική κυβέρνηση και με το άνοιγμα τραπεζών στην Κίνα, οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις μονοπώλησαν τη νομισματική κυκλοφορία και τα δημόσια οικονομικά της Κίνας. Έτσι όχι μόνο πνίξανε το εθνικό κινεζικό κεφάλαιο, κάνοντας συναγωνισμό στα κινεζικά εμπορεύματα, αλλά έπιασαν από το λαιμό την Κίνα και σε ό,τι αφορά τη νομισματική κυκλοφορία και τα δημόσια οικονομικά.
• Με τις ετεροβαρείς συνθήκες, οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, εξασφάλισαν τον έλεγχο σ’ όλα τα σημαντικά εμπορικά λιμάνια της Κίνας. Σε πάρα πολλά δε απ’ αυτά πέτυχαν “εκχωρήσεις” που τα έθεταν απ’ ευθείας κάτω από τη διοίκησή τους. Πήραν τα τελωνεία και το εξωτερικό εμπόριο της Κίνας και βάλανε χέρι στις συγκοινωνίες (θαλάσσιες, ξηράς, ποτάμιες και εναέριες). Τοποθέτησαν στην Κίνα τεράστιες ποσότητες από τα εμπορεύματά τους, μετατρέποντας τη χώρα σε μια αγορά για τα βιομηχανικά τους προϊόντα και, ταυτόχρονα, υποτάσσοντας την κινεζική αγροτική παραγωγή στις ανάγκες τους.
• Οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις ίδρυσαν ταυτόχρονα στην Κίνα πάμπολλες επιχειρήσεις ελαφριάς και βαριάς βιομηχανίας, για να χρησιμοποιήσουν επί τόπου κινεζικές πρώτες ύλες και φτηνή εργατική δύναμη, για να μπορέσουν ν’ ασκήσουν έτσι μια άμεση πίεση πάνω στην εθνική κινεζική βιομηχανία και να φρενάρουν άμεσα την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων της Κίνας.
• Για να εκμεταλλεύονται πιο εύκολα τις μάζες των αγροτών και τα άλλα στρώματα του κινεζικού λαού, οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις τοποθέτησαν ένα πυκνό δίχτυ εκμετάλλευσης με την κομπραδόρικη αστική τάξη, τους εμπόρους και τους τοκογλύφους, που σκέπαζε όλη την Κίνα, από τα εμπορικά της λιμάνια μέχρι τα πιο ασήμαντα και τα πιο καθυστερημένα μέρη. Ανάθρεψαν και διαμόρφωσαν την αστική τάξη των κομπραδόρων, των εμπόρων και των τοκογλύφων, που βρίσκεται στην υπηρεσία τους.
• Οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις για να οργανώσουν τους εμφυλίους πολέμους, ανάμεσα στους Κινέζους μιλιταριστές, και για να καταπιέζουν τον κινεζικό λαό, προμήθευσαν στις αντιδραστικές κινεζικές κυβερνήσεις τεράστιες ποσότητες όπλων κι έστειλαν στην Κίνα ένα μεγάλο αριθμό στρατιωτικούς συμβούλους.

Και το πλέον επίκαιρο, το πλέον ελεεινό:

Εκτός απ’ αυτά τα μέτρα, οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, δεν παρέλειψαν να δηλητηριάσουν το πνεύμα του κινεζικού λαού. Σ’ αυτό αποβλέπει η επιθετική τους πολιτική στον πολιτιστικό τομέα. Αυτή η επιθετική πολιτική εφαρμόζεται με τους ιεραποστόλους, με νοσοκομεία και σχολεία, με την έκδοση εφημερίδων κι επίσης με το να υποχρεώνουν τη νεολαία να σπουδάζει στο εξωτερικό. Όλα αυτά γίνονται για να δημιουργήσουν πνευματικά στελέχη, πειθήνια στις διαταγές των ιμπεριαλιστών και για να αποβλακώσουν τα πλατιά στρώματα του κινεζικού λαού.

Και οι φυσικοί σύμμαχοι:


Η εθνική κινεζική αστική – μικροαστική τάξη και η αγροτιά.

Η εθνική κινεζική αστική τάξη, είναι κυρίως μέση αστική τάξη. Μολονότι ανάμεσα στα 1927-31 (ως τα γεγονότα της 18ης Σεπτεμβρίου) είχε αγωνισθεί εναντίον της επανάστασης, ακολουθώντας τους μεγάλους γαιοκτήμονες και τη μεγάλη αστική τάξη, στην πραγματικότητα δεν κρατούσε την εξουσία ή είχε δεμένα τα χέρια από την αντιδραστική πολιτική των μεγάλων γαιοκτημόνων και της μεγάλης αστικής τάξης που ήσαν στην εξουσία. Στην πάλη εναντίον των Ιαπώνων επιδρομέων, η εθνική αστική τάξη διαφέρει από τη θέση της, όχι μόνο από τη συνθηκολόγο ομάδα των μεγάλων γαιοκτημόνων και της μεγάλης αστικής τάξης αλλά επίσης και από τους υπεραντιδραστικούς της μεγάλης αστικής τάξης και ως τώρα παραμένει για μας ένας σύμμαχος σχετικά σίγουρος. Επίσης είναι απαραίτητο να ενεργούμε με επιδεξιότητα προς την εθνική αστική τάξη.

Η μικροαστική τάξη περιλαμβάνει, εκτός απ’ την αγροτιά, τα μεγάλα στρώματα των διανοούμενων, τους μικρεμπόρους, τους χειροτέχνες και τους ελεύθερους επαγγελματίες.
Η κατάσταση όλων αυτών των κατηγοριών μας θυμίζει την αγροτιά. Επειδή υφίστανται την καταπίεση του ιμπεριαλισμού, της φεουδαρχίας και της μεγάλης αστικής τάξης, γλιστρούν κάθε μέρα και περισσότερο στην καταστροφή και στην αθλιότητα.

Γι’ αυτό η μικροαστική τάξη είναι μια από τις κινητήριες δυνάμεις της επανάστασης, ο πιστός σύντροφος του προλεταριάτου. Η μικροαστική τάξη δεν μπορεί μόνη της να ελευθερωθεί, παρά μόνο με την καθοδήγηση του προλεταριάτου.

Ας εξετάσουμε τώρα τις διάφορες κατηγορίες της μικροαστικής τάξης εκτός απ’ την αγροτιά.
α) Οι διανοούμενοι και η σπουδάζουσα νεολαία. Οι διανοούμενοι κι η σπουδάζουσα νεολαία, δεν είναι ούτε μια τάξη ούτ’ ένα στρώμα που να ‘χει ταξικό χαρακτήρα. Όμως, από την κοινωνική τους προέλευση, τους όρους της ζωής και τις πολιτικές τους αντιλήψεις, η πλειοψηφία των Κινέζων διανοούμενων και σπουδαστών σήμερα, μπορούν να τοποθετηθούν στην κατηγορία της μικροαστικής τάξης. Στις τελευταίες δεκαετίες διαμορφώθηκε στην Κίνα ένα πλατύ στρώμα διανοούμενων και σπουδαστών. Εκτός από το μέρος των διανοούμενων και των σπουδαστών που συμβιβάστηκε με τον ιμπεριαλισμό και την μεγάλη αστική τάξη, που έχει μπει στην υπηρεσία του και που είναι εχθρικό προς το λαό, η μεγάλη πλειοψηφία των διανοούμενων και των σπουδαστών, υφίσταται το ζυγό του ιμπεριαλισμού, της φεουδαρχίας και της μεγάλης αστικής τάξης και κινδυνεύει είτε να μείνει χωρίς δουλειά, είτε να μη μπορέσει να σπουδάσει. Απ’ το γεγονός αυτό, οι διανοούμενοι κι οι σπουδαστές είναι πολύ επαναστάτες. Έχουν λίγο πολύ αφομοιώσει την αστική επιστήμη, αντιδρούν ζωηρά στα πολιτικά γεγονότα και παίζουν συχνά στο σημερινό στάδιο της επανάστασης το ρόλο του επικεφαλής και του διαφωτιστή. Έχουμε σ’ αυτό εξαιρετικά παραδείγματα: πριν από την επανάσταση, το κίνημα των νέων που σπουδάζανε στο εξωτερικό, μετά το κίνημα της 4ης Μαΐου του 1919, της 30 Μαΐου 1925, της 9 Δεκεμβρίου 1935.

Τα πλατειά στρώματα των διανοουμένων, μια που έχουν ανεπαρκείς πόρους, μπορούν ν’ ακολουθήσουν τον ίδιο δρόμο που ακολουθούν οι εργάτες κι οι αγρότες, να πάρουν μέρος στην επανάσταση. Επί πλέον, οι ιδέες του μαρξισμού – λενινισμού γνώρισαν στην Κίνα μια πλατιά διάδοση ανάμεσα στους διανοούμενους και τους σπουδαστές και κατανοήθηκαν και αφομοιώθηκαν απ’ αυτούς. Η οργάνωση των δυνάμεων της επανάστασης και η επαναστατική δουλειά δεν μπορούν να στεφθούν με επιτυχία χωρίς τη συμμετοχή των επαναστατών διανοούμενων. Όμως, όσο οι διανοούμενοι δεν είναι οργανικά δεμένοι με την επαναστατική πάλη των μαζών, όσο δεν είναι βαθιά αποφασισμένοι να μπουν στην υπηρεσία των συμφερόντων των λαϊκών μαζών και να ζήσουν την ίδια ζωή που ζουν οι μάζες, είναι συχνά επιρρεπείς προς τον υποκειμενισμό και τον ατομισμό, οι ιδέες τους συχνά είναι στείρες και συχνά δείχνουν αστάθεια στη δράση τους. Γι’ αυτό, αν και πλατιά στρώματα των Κινέζων διανοουμένων παίζουν το ρόλο του επικεφαλής και του διαφωτιστή, όλοι δεν είναι έτοιμοι να πάρουν μέρος ως το τέλος στην επανάσταση. Σε κρίσιμες στιγμές ένα μέρος των διανοούμενων εγκαταλείπει τις γραμμές της επανάστασης. Όλα αυτά τα ελαττώματα των διανοουμένων δεν μπορεί να εξαλειφθούν παρά στην πορεία μιας μακρόχρονης συμμετοχής τους στην πάλη των μαζών.

β) Οι μικρέμποροι. Έχουν μικρομάγαζα και γενικά δεν έχουν καθόλου υπαλλήλους ή έχουν πολύ λίγους. Η εκμετάλλευση που δοκιμάζουν από τους ιμπεριαλιστές, τη μεγαλοαστική τάξη και τους τοκογλύφους, τους κρατά κάτω απ’ την απειλή της καταστροφής.

γ) Οι χειροτέχνες. Είναι πάρα πολλοί. Έχουν δικά τους μέσα παραγωγής, δεν καταφεύγουν στη μίσθωση εργασίας ή χρησιμοποιούν έναν ή δυο μαθητευόμενους. Η κατάσταση του χειροτέχνη είναι ανάλογη με την κατάσταση του μεσαίου αγρότη.

δ) Οι ελεύθεροι επαγγελματίες. Αυτή η κατηγορία περιλαμβάνει τους εκπροσώπους διαφόρων επαγγελμάτων, π.χ. τους γιατρούς. Οι ελεύθεροι επαγγελματίες δεν εκμεταλλεύονται τη δουλειά του άλλου, ή μάλλον αυτό γίνεται σε ασήμαντο βαθμό. Η κατάστασή τους είναι όμοια με την κατάσταση των χειροτεχνών.

Οι κατηγορίες της μικροαστικής τάξης που εξετάσαμε πιο πάνω εκπροσωπούν ένα μεγάλο αριθμό ανθρώπων, που το μεγαλύτερο μέρος τους μπορεί να πάρει μέρος στην επανάσταση και να υπερασπίσει την υπόθεση της επανάστασης. Αυτοί είναι σίγουροι σύμμαχοι της επανάστασης. Είναι απαραίτητο να τους πάρουμε με το μέρος μας και να τους υπερασπίσουμε. Το μειονέκτημα της μικροαστικής τάξης είναι ότι μερικοί εκπρόσωποί της επηρεάζονται εύκολα από την αστική τάξη. Γι’ αυτό πρέπει να δώσουμε μια πολύ μεγάλη προσοχή στην επαναστατική προπαγάνδα και στην οργανωτική δουλειά στη μικροαστική τάξη. Μάο Τσε Τουνγκ

Το πλήρες κείμενο, στο “Παρεκκλήσι”.

Πούτιν ή Μάο λοιπόν; Όσο καθυστερείτε κύριοι εκπρόσωποι των τοκογλύφων, μάλλον θα χάσετε το πλεονέκτημα της συνδιαλλαγής όπως έκαναν οι ομόλογοι σας στην Ρωσία του Πούτιν. Ο Μάο βλέπετε δεν ήταν “διαλλακτικός”.

anti-ntp.blogspot.com