Το τέλος άργησε μια μέρα

Του Αλέξανδρου Μερκούριου
Μπορεί το θρίλερ των αποφάσεων για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας να πήρε μια ακόμη παράταση –για το μέλλον της εβδομάδας, ή και περισσότερο- αυτό όμως δεν μπορεί πια να μας χωρίσει από την οδυνηρή αλήθεια. Αλήθεια που δεν είναι άλλη από την πτώχευση της χώρας, και το τέλος...
του ελληνικού τρόπου ζωής, όπως τον ξέραμε.
Χθες το βράδυ η Αθήνα διασκέδαζε με τους γνωστούς ρυθμούς. Επηρεασμένη από την κρίση, αλλά και με πολλά μαγαζιά γεμάτα από το απόγευμα, η ελληνική νεολαία (τουλάχιστον αυτή που ακόμη έχει χρήμα για ξόδεμα) διαδήλωνε… χορεύοντας για να ξορκίσει το καλό πνεύμα των μνημονίων και των έκτακτων μέτρων. Το κακό είναι ότι ενώ οι περισσότεροι μιλούσαν για το επερχόμενο κούρεμα των ελληνικών ομολόγων στο πρωτοφανές 50-60% κανείς δεν φαινόταν να αντιλαμβάνεται τις συνέπειες…
Τα κανάλια έβριθαν από ρεπορτάζ που μιλούσαν για τις επιπτώσεις του κουρέματος στις τράπεζες τις αναθέσεις και τα δάνεια, αλλά κανείς δεν φαινόταν να αναφέρεται στο πως θα είναι η επόμενη ημέρα που θα υποδεχθεί όλα αυτά… Αυτό λοιπόν που επιμελώς κρύβουν είναι ότι ένα κούρεμα ομολόγων, δηλαδή των χρεογράφων που μετρούν την αξία μιας χώρας, σημαίνει και το κούρεμα της αξίας της ίδιας της χώρας. Και επομένως, όσο μεγαλύτερο  είναι το κούρεμα, τόσο μεγαλύτερη θα είναι και η απομείωση της αξίας της ίδιας της χώρας και του πλούτου της, αλλά και της περιουσίας των πολιτών της. Και φυσικά της αξίας της εργασίας τους στο μέλλον. Το κούρεμα θα πλήξει ανάλογα με το ποσοστό του την αποτίμηση όλων των αξιών, ιδιωτικών και δημόσιων, κάτι που συνεπάγεται μείωση των αποτιμήσεων δημόσιας περιουσίας, κινητής και ακίνητης, καθώς και μείωση των μελλοντικών χρηματορροών από επενδυτικά σχέδια.  Θα υπάρξει, έτσι, ταχεία απομείωση της αξίας της περιουσίας του απλού πολίτη, ο οποίος έχει στην κατοχή του κινητές και ακίνητες αξίες.
Αυτά λέει και ο ΣΕΒ σε μια πρόσφατη ανάλυσή του, επισημαίνοντας ότι «εάν η Ελλάδα συρθεί σε αποφάσεις με μεγάλες αποκλίσεις από τη συμφωνία της 21^ης Ιουλίου κινδυνεύει να υποστεί δραματικές συνέπειες σε βάρος της εθνικής οικονομίας, ενώ παράλληλα θα κλονιστεί και η σταθερότητα του ευρωπαϊκού χρηματοπιστωτικού συστήματος.  Πέρα από το γεγονός ότι ένα κούρεμα της τάξης του 50% είναι χωρίς οικονομικά ερείσματα, η αδυναμία των ταγών να τηρήσουν τις επίσημες συμφωνίες που έκαναν θα περάσει ισχυρά αρνητικά μηνύματα για την Ευρωπαϊκή συνοχή και σταθερότητα στις παγκόσμιες αγορές.  Για την Ελλάδα το καθαρό όφελος δεν θα είναι μεγαλύτερο από το αντίστοιχο καθαρό όφελος των πιο ήπιων λύσεων που βασίζονται στις αποφάσεις της 21^ης Ιουλίου, ενώ θα υπάρξουν σημαντικές παράπλευρες συνέπειες, όπως η σημαντική μείωση του εγχώριου ΑΕΠ, η απομείωση των αξιών κινητής και ακίνητης περιουσίας, ο στραγγαλισμός του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας και ένα δυσοίωνο μελλοντικό σενάριο για το χρέος».
Ένα «κούρεμα» της τάξης του 50 - 60% θα κοστίσει στις τράπεζες από 15-18 δισ. ευρώ. Έτσι, οι τράπεζες θα αναγκαστούν να ζητήσουν βοήθεια από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας προκειμένου να ενισχυθούν κεφαλαιακά. Κάτι που θα τις οδηγήσει σε πλήρη κρατικοποίηση. Δηλαδή απαξίωση των τραπεζικών μετοχών και μεγάλες απώλειες για τους μετόχους.
Με δυο λόγια: ένα κούρεμα 50% μπορεί να αντιμετωπιστεί οριακά. Στο 40% αρχίζουν τα μεγάλα  προβλήματα. Στο 50% εκτιμάται ότι 6 ή 7 τράπεζες θα καταλήξουν στο ΤΧΣ ενώ με κούρεμα 60% όλες οι τράπεζες θα καταλήξουν στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.
Είναι κακό αυτό; Όχι απαραίτητα , πέραν του ότι με ένα «κούρεμα» της τάξης του 50% η χώρα μπαίνει αυτομάτως σε ελεγχόμενη χρεοκοπία. Κάτι που ανοίγει το δρόμο, αργότερα και για μια έξοδο από το ευρώ. Τότε που όλοι αυτοί οι κανόνες και οι δικλείδες ασφαλείας απλά δεν θα απαιτούνται για να πιστοποιήσουν την χρεοκοπία μας…

topontiki.gr