Ο Ρέσλερ έφυγε… οι Γερμανοί ξανάρχονται

Του Αλέξανδρου Μερκούριου
Πολύ μου άρεσε ο τρόπος με τον οποίο στην κυβέρνηση χειρίστηκαν την επίσκεψη Ρεσλερ. Τα επικοινωνιακά αντανακλαστικά φαίνεται ακόμη πως λειτουργούν, κι έτσι, από την Παρασκευή το πρωί, βάλθηκαν να «ακυρώσουν» την εικόνα που διαμορφωνόταν στα «ψαγμένα» ΜΜΕ, κατά την οποία ο γερμανός αντικαγκελάριος κομίζει σχέδιο χρεοκοπίας. Η για την ακρίβεια, του τι θα γίνει...
αν χρεοκοπήσει η Ελλάδα. Πολύ λογικό άλλωστε, αφού την χρεοκοπία δεν την επιβάλει ο ίδιος;… απλά έρχεται μόνη της.
Πρώτα απ’ όλα βγήκε ο Μόσιαλος, για να πει ότι δεν υπάρχει κανένα τέτοιο θέμα, και πως ο Γερμανός υπουργός έρχεται επικεφαλής μεγάλης ομάδας επενδυτών και Γερμανών Βιομηχάνων που θα ρίξουν χρήμα στην Ελλάδα. Μάλιστα για να ενισχύσουν και την «καλή εικόνα» που είχαν ετοιμάσει από βραδίς, αντιμετώπισαν τον Ρέσλερ κάπως σαν μεσσία για τα προβλήματα της Ελλάδας. Υποδοχές, παράτες, χειραψίες, χαλιά, και αγωνιώδη τουιταρίσματα από τα καλά παιδιά που χειρίζονται τα σόσιαλ μιντια των βασικών υπουργών…  Κάτι σαν το ε…ε…έρχεται του (αείμνηστου) Καραμανλή του ’74.
Την αλήθεια, πάντως, την είπε χωρίς περιστροφές ο Γερμανός. Ένας δημοσιογράφος του πέταξε στα μούτρα το ερώτημα αν όντως φέρνει μαζί του σχέδιο χρεωκοπίας. Και εκείνος απάντησε: «Η χρεωκοπία δεν είναι κάτι που συζητείται δημόσια». Η κυβερνητική μηντιακή μηχανή έσπευσε να ερμηνεύσει τη δήλωση: «δεν υπάρχει, λοιπόν θέμα», είχαμε δίκιο…
Για οποιονδήποτε νοήμονα όμως, δεν νομίζω να υπάρχει αμφιβολία τι εννοούσε ο Γερμανός.
Είπε κι άλλες αλήθειες ο Γερμανός αντικαγκελάριος. Όταν ρωτήθηκε αν θα γίνουν και ποιες γερμανικές επενδύσεις, απάντησε:  «Θα σας στηρίξουμε, αλλά επενδύστε πρώτα εσείς στη χώρα σας και μετά ζητήστε από τους ξένους να φέρουν τα λεφτά τους». Και με την γερμανική αφοπλιστική ειλικρίνεια, δήλωσε πως θα έπρεπε οι Έλληνες να δουλεύουν περισσότερες ώρες την ημέρα, και περισσότερε ημέρες την εβδομάδα.  «Πρέπει να σηκώσετε τα μανίκια», είπε χαρακτηριστικά.

Το πρόβλημα είναι ότι οι περισσότεροι από τους Έλληνες που δουλεύουν (ακόμη), εργάζονται πιθανότατα περισσότερο και από τους γερμανούς (έτσι τουλάχιστον έδειξε μια πανευρωπαϊκή έρευνα πριν 20 ημέρες), αλλά το πρόβλημα είναι ότι όσο κι αν εργαστούν αυτό δεν θα έχει καμία επίδραση στην μελλοντική τους ευημερία.
Πίσω από τα πολύ προσεκτικά γερμανικά (για όσους γνωρίζουν τη γλώσσα) του Φιλιπ Ρέσλερ, βρίσκεται το πιεστικό αίτημα των Γερμανών και άλλων ευρωπαίων να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας. Δηλαδή να τσεκουρωθεί το κόστος εργασίας στη χώρα μας ώστε οι αμοιβές των εργαζομένων να εξισωθούν με αυτές των Βουλγάρων, των Ρουμάνων και των Πολωνών που θεωρούνται αντίστοιχης ανταγωνιστικότητας. Αυτό, δεν είχε πει και προ ημερών ο επικεφαλής του Ελληνογερμανικού Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου;
Με δυο λόγια ο άνθρωπος στον οποίο ανοίξαμε τα κόκκινα χαλιά πρότεινε βαλκανικές αμοιβές για τους Έλληνες εργαζόμενους και τριτοκοσμικούς όρους ασφάλισης. Μαζί με αυτά θέλουν οικονομικές ζώνες ειδικού χαρακτήρα και εκποίηση σε ευτελείς τιμές παγίων και πλούτου. Ειδικά για το τελευταίο, ο Γερμανός ήταν σαφής ζητώντας τη θέσπιση ειδικού νομοθετικού πλαισίου προκειμένου να διασφαλιστούν οι μεταβιβάσεις - εκχωρήσεις από τυχόν αγωγές και νομικές προσφυγές.

Ο αντικαγκελάριος, ασφαλώς και ξέρει από πρώτο χέρι τι ακριβώς συνέβη στη δεύτερη πατρίδα του (η καταγωγή του είναι από το Βιετνάμ, οπότε πιθανόν να ξέρει καλά και τα εργασιακά ασφαλιστικά…) με την γνωστή πια και στην Ελλάδα υπόθεση Τρόιχαντ, (την εταιρία που ανέλαβε στην ιδιωτικοποίηση των κρατικών εταιριών της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας μετά την Ένωση). Εκεί, πολλά στελέχη της δικάστηκαν και καταδικαστήκαν με την κατηγορία της δόλιας εκποίησης σε βάρος του συμφέροντος του γερμανικού λαού.  Και για να μην έχετε αμφιβολία, μια ανάλογη νομική κάλυψη έχει ζητηθεί να παρασχεθεί και για το περίφημο Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων.

topontiki.gr