Τό θεατρικό ἔργο «Τά κορίτσια μέ τά μαῦρα» τῶν Ἀλέξανδρου Ρήγα καί Δημήτρη Ἀποστόλου ξεσήκωσε μέγα θέμα στήν Ξάνθη, ὅταν ὁ τοπικός Δῆμος ἔθεσε τό συγκεκριμένο ἔργο ὡς ἐναρκτήριο στίς «Γιορτές Παλιᾶς Πόλης». Τὀ ἔργο εἶχε παιχτεῖ καί στήν Κομοτηνή,
μάλιστα ἡ περιφορά τῆς εἰκόνας τῆς Παναγίας εἶχε γίνει... ἐν μέσῳ τῶν διαφημιστικῶν ἀφισῶν (βλ. φωτό), ὡστόσο ἀντίδραση δέν ὑπῆρξε. Στήν Ξάνθη πάντως ἡ τοπική Μητρόπολη ἐξέδωσε ἀνακοίνωση ὅπου ἔγραφε καί τά κατωτέρω:
«…Διαβάσαμε ὅτι ἡ ὑπόθεση τοῦ ἔργου ἀναφέρεται σέ κάποιο γυναικεῖο Μοναστήρι τῆς Βορείου Ἑλλάδος «Παναγία ἡ Μαυροβουνιώτισσα», τό ὁποῖο, σύμφωνα μὲ τὸ σενάριο, ἔχει μετατραπεῖ σέ «ἄντρο ἐμπορίου χασίς, πλυντηρίου πορνείας, κοιτίδα ἱερόσυλων καί βλασφήμων, κατασκευαστῶν θαυμάτων». (…) Ἐάν στήν Ἑλλάδα παρουσιάζονται τέτοιου εἴδους ἔργα πού εἰρωνεύονται τά ὅσια καί τά ἱερά τῆς πίστεώς μας καί ὑπάρχουν χριστιανοί Ἕλληνες πού πληρώνουν γιά νά χειροκροτήσουν, νά ψυχαγωγηθοῦν, αὐτό νομίζω ὅτι εἶναι κατάντημα.
Ἐάν ἡ πατρίδα μας περνάει μιά κρίση ἡ ὁποία εἶναι πρωτίστως ἠθική, πνευματική καί
ἔπειτα οἰκονομική, ὥστε ἄλλοι λαοί νὰ μᾶς «δείχνουν» καί νά
ἐκφράζονται περιφρονητικά γιὰ ἐμᾶς, θά πρέπει νά ἀναλογιστοῦμε τίς
εὐθύνες πού ἔχουμε γι’ αὐτόν ἐδῶ τόν τόπο, τήν ἱστορία του ἀλλά καί τό
μέλλον του. (…)
Ἐκφράζοντας
τίς ἀντιρρήσεις μας γιά τήν παρουσίαση τοῦ ἔργου στήν πόλη μας,
ἀκούσαμε τόν ἀντίλογο, ὅτι τό ἔργο παρουσιάστηκε καί μάλιστα μέ
ἐπιτυχία σέ πολλές πόλεις τῆς Ἑλλάδας.
Ἀπαντοῦμε ὅτι ἐδῶ εἶναι Θράκη,
εἶναι Ξάνθη, ἐδῶ εἶναι σύνορα, ὅρια μιᾶς περιοχῆς μέ ἰδιαιτερότητες
καί γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ ἀπαιτεῖται ἰδιαίτερη προσοχή ἀπό ὅλους μας. Θά
θυμίσω τὸν σάλο ποὺ προκλήθηκε ἀπό τά Μέσα Ἐνημέρωσης σέ πανελλήνιο καί
σέ εὐρωπαϊκό ἐπίπεδο μετὰ ἀπὸ περιστατικό πού συνέβη μὲ ἠθοποιό πρίν
μερικά χρόνια στόν αὐλόγυρο ἑνός τεμένους στά Πομακοχώρια τῆς ὀρεινῆς περιοχῆς.(...)
Ἡ τοπική Ἐκκλησία
ἔχει δώσει δείγµατα τρόπου συµπεριφορᾶς καί ἀντιµετωπίσεως προβληµάτων
ποὺ προκύπτουν κάθε φορά, γι’ αὐτό καί δέν µπορεῖ κανείς νά µιλήσει γιά
σκοταδισµό, µισαλλοδοξία ἤ µεσαιωνικές ἀντιλήψεις. Ἐπιµένει, ὅµως, ὅτι σέ ὅλες τίς ἐκδηλώσεις τῆς ζωῆς µας ὑπάρχουν κάποια ὅρια, ὑπάρχει µιά κόκκινη γραµµή πού δέν πρέπει νά ξεπεράσουµε.
Ἡ
τοπική Ἐκκλησία ἀπευθύνεται µέ ἀγάπη πρός τούς ἁρµοδίους φορεῖς καί
πρός τόν εὐλογηµένο λαό καί καλεῖ καθέναν νά ἀναλάβει τίς εὐθύνες του (...)
Το σχόλιο του Αντιφωνητή
Ἐµεῖς, ὡς «Α», προσυπογράφουµε τήν µητροπολιτική ἀνακοίνωση ἀλλά θέλουµε νά προσθέσουµε καί κάτι ἀκόµη, λίγο …λαϊκότερο.
Ἐµεῖς, ὡς «Α», προσυπογράφουµε τήν µητροπολιτική ἀνακοίνωση ἀλλά θέλουµε νά προσθέσουµε καί κάτι ἀκόµη, λίγο …λαϊκότερο.
Εἶναι γνωστό ὅτι ἡ βασική ἔγνοια τῆς ἀθηναϊκῆς µπουρζουαζίας εἶναι τό κυκλοφοριακό τῆς κωλοτρυπίδας της. Ἔτσι τίποτε δέν µπορεῖ ν’ ἀγγίξει χωρίς νά τό κάνει σκατά (βλ. καί τηλεοπτική παραγωγή τῶν ἰδιωτικῶν βοθροκάναλων).
Μέσα λοιπόν στήν πλήρη ἄγνοια, τήν βαρβαρική χυδαιότητα καί τήν ἀτελείωτη τιποτολογία τῆς ἑλληνοφοβικῆς ἀνθρωποχαβούζας, κάποιοι ἔγραψαν ὑποτίθεται «κατά τῆς διαφθορᾶς καί τῆς διαπλοκῆς».
Στήν πραγµατικότητα τό ἔργο εἶναι εὐθεία χλεύη κατά τοῦ µοναχισµοῦ, τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ χριστιανικοῦ Θεοῦ. Δικαίωµά τους;
Ναί,
ἀλλά ἄς λείψουν τά ψέµµατα, οἱ παρενδυµασίες καί οἱ φαρισαϊκές
ἀνακοινώσεις περί Συντάγµατος, δηµοκρατίας καί πληττόµενης πατρίδας.
Τό
βασικό τους ἐπιχείρηµα ἦταν πώς τελικά «δέν ἐπρόκειτο γιά κανονικές
καλόγριες ἀλλά γιά κάποιες πού ὑποδύονταν τίς καλόγριες γιά νά κάνουν
τίς βρωµιές τους».
Ὡραῖα, ἔχω λοιπόν νά προτείνω κι ἐγώ ἕνα σενάριο γιά τό ἑπόµενο ἔργο τοῦ κ. Ρήγα:
νά
δείξει ἕνα τζαµί ὅπου προσέρχονται διάφοροι ἰµάµηδες καί χαµουρεύονται
µεταξύ τους, σνιφάρουν καί ἀφοῦ ἀφοδεύσουν πάνω στό Κοράνι, µετά
σκουπίζουν τόν πισινό τους µέ τήν τούρκικη σηµαία.
Στό φινάλε θά ἀποκαλύπτεται ὅτι δέν ἦταν ἰµάµηδες ἀλλά σιχαµεροί Ἕλληνες ρατσιστές. Πῶς τοῦ φαίνεται;
Θεωρῶ δικαίωµα τοῦ καθενός νά κάνει χιοῦµορ πλήττοντας τά ἱερά καί τά ὅσια τοῦ λαοῦ, ἀλλά νά τό κάνει εὐθέως. Τήν ἐπανάσταση κατά τοῦ Θεοῦ δέν µποροῦν νά τήν κάνουν φοβισµένες κουδουνίστρες!
Καί κάτι γιά τόν Τῦπο: Οἱ γελοῖες κραυγές γιά Μεσαίωνα, λογοκρισία, πῦρ τό ἐξώτερο κτλ εἶναι τά καθιερωµένα ἐµέσµατα τοῦ καθεστῶτος µέ τά ὁποῖα ἐπιχειρεῖται κάθε φορά ἡ φίµωση τῆς ποµπευόµενης Ἐκκλησίας.
Καί κάτι γιά τόν Τῦπο: Οἱ γελοῖες κραυγές γιά Μεσαίωνα, λογοκρισία, πῦρ τό ἐξώτερο κτλ εἶναι τά καθιερωµένα ἐµέσµατα τοῦ καθεστῶτος µέ τά ὁποῖα ἐπιχειρεῖται κάθε φορά ἡ φίµωση τῆς ποµπευόµενης Ἐκκλησίας.
Ὅµως
ἄν γιά τήν ἀνωτέρω, µετριοπαθή ἀνακοίνωση τῆς Μητροπόλεως βάζεις τίτλο
στό µπλόγκ σου «Συνεχίζει να τον παίζει η Εκκλησία!», προφανῶς ἔχεις
ὁρίσει ἕνα ἀκόµη χαµηλότερο ἐπίπεδο γιά τά ἀνθρωποειδῆ ἄχθη ἀρούρης πού
ἐπιπολάζουν στόν παρα-κρατικό βίο τοῦ τόπου µας…
antifonitis.gr/online/?p=2573
Ως Αντιπαρακμή συγχαίρουμε μία ακόμη
φορά την εφημερίδα Αντιφωνητής για τον μοναδικό σχολιασμό και φυσικά
συγχαίρουμε τη μητρόπολη Ξάνθης για την αντίδραση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου