Διάγγελμα

Ελληνίδες, Έλληνες. Όπως κι εσείς, έτσι κι εγώ, πληροφορήθηκα από την τηλεόραση ότι από τις δέκα το βράδυ, τουρκικά πλοία ενεπλάκησαν σε θαλασσομαχίες με αδερφικά κυπριακά γύρω από μια βραχονησίδα που ονομάζεται Αοζ. Ευρισκόμουν σε δημοτικό ταβερνείο, ονόματι Local, στην Κηφισιά. Δηλαδή σε δυτική συνοικία της χώρας σε σχέση με την Σάμο μας. Βγήκα για να ξεσκάσω λιγάκι και να δοκιμάσω σούσι εκθέτοντας πρώτος, πριν από εσάς, τον εαυτόν μου στον κίνδυνο της ραδιενεργού τροφής.


Το καθήκον με ανάγκασε να σηκώσω το κινητό μου τηλέφωνο. Όση Σαμαρόπετρα κι αν είχα ρίξει... εντός της οισοφαγικής μου κοιλότητας, η φυσική μου κατάσταση λόγω ποδηλάτου, μου επέτρεψε να αντιληφθώ τα προφανή γεγονότα. Είχε δίκιο ο υπουργός προεδρίας που είχε δηλώσει μερικές μέρες πριν ότι χτύπημα εναντίον της Κύπρου είναι απειλή εναντίον της Ελλάδας μας. Αποφασιστικά λοιπόν, παραμέρισα τον ωμό τόνο αλλά και το καυτερό γουασάμπι που μου προσφέρθηκε δωρεάν κι ασχολήθηκα με το θέμα.

Επικοινώνησα με τον πρόεδρο της δημοκρατίας. Η ερώτηση μου ξεκάθαρη και μακριά από περιστροφές που συνήθιζε να εμφανίζει η σημερινή αντιπολίτευση όταν ήταν κυβέρνηση : « Κύριε πρόεδρε κατά την διάρκεια της τυχαίας επιθεώρησης που κάνατε πριν από δύο εβδομάδες στις ένοπλες δυνάμεις, πώς είδατε το φρόνημα τους;» Αναφέρω επακριβώς τον διάλογο, όπως θα εμφανισθεί και στον προσωπικό μου λογαριασμό στο twitter.

Ο Κάρολος με διαβεβαίωσε για την ύψιστη ετοιμότητα όλων των δυνάμεων μας καθώς κι ότι έχουν βαρεθεί να κάθονται τόσα χρόνια λες και είναι σε εργασιακή εφεδρεία. Μου έκανε εντύπωση το πώς από μόνο μια μονάδα έβγαλε συμπέρασμα για όλα τα όπλα μας. Γι’ αυτό όμως είναι εκείνος πρόεδρος κι εγώ πρωθυπουργός.

Ελληνικέ λαέ. Δεν φοβήθηκα τίποτα. Ούτε ότι λείπουν επίσημα παιχνίδια από τους στρατιώτες μας ούτε ότι έχουμε οικονομική κρίση, που θα μπορούσε να δημιουργήσει κωλύματα στον ανεφοδιασμό των γενναίων, των αυριανών ηρώων μας, που θα υπερασπισθούν την εθνική κυριαρχία της χώρας και τα νησιωτικά σύνορα μας.

Θυμάμαι σαν τώρα εκείνον τον συνταξιούχο που με είχε σταματήσει στον δρόμο κι ήταν πρόθυμος να δώσει την σύνταξη του για να σωθεί η πατρίδα. Αύριο θα πάω να ανάψω ένα κερί στον τάφο του που είχε εμπνεύσει κι εσάς με τα λόγια του και με εκλέξατε αρχηγό σας.

Τώρα, τα βλέπω όλα στα μάτια σας. Όλοι θέλετε να έχετε σβηστά τα φώτα των σπιτιών σας για να μην βρει στόχο ο εχθρός. Όλοι θέλουμε και θέλετε να δώσετε χρήματα για την διατροφή των παιδιών που θα υπερασπισθούν το μέτωπο που για μιαν ακόμη φορά ανοίγει η τουρκική αδιαλλαξία.

Και πήρα τις αποφάσεις μου. Καταργώ άμεσα όλα τα έκτακτα φορολογικά μέτρα και τα χαράτσια που μας επέβαλαν οι σύμμαχοι μας. Κι εγώ δεν πολυσυμφωνούσα με αυτά και το καταλαβαίνετε με τις αλλαγές που έκανα στις υπουργικές θέσεις.

Όμως αδέρφια οι στιγμές είναι κρίσιμες. Ιστορικές για το αύριο. Κι ο στρατός μας πρέπει να έχει τροφές, ρουχισμό και βλήματα να ρίχνει εναντίον του διαχρονικού δυνάστη μας με τον οποίο έχω και να συναντηθώ για τις λεπτομέρειες στην μακρινή Αμερική. Κι αυτά κοστίζουν. Το ξέρεις τίμιε πρόσφυγα που τα έζησες αλλά κι εσύ αγνέ παλιοελλαδίτη που αμέσως έτρεξες να συνδράμεις τον ξεριζωμένο παστρικό της Μικράς Ασίας.

Κι έτσι, και εις μνήμην των επερχόμενων μελλοντικών γενεών , η απόφαση μου είναι μονόδρομος. Καταργώ βασικά άρθρα του συντάγματος λόγω εθνικού μετώπου κι ενοποιώ όλους τους φόρους σε έναν : Το έκτακτο πολεμικόν τέλος. Σε ένα χαρτί μόνο και χωρίς περιττή γραφειοκρατία κι αλόγιστο ξόδεμα του πολύτιμου χρόνου των δημοσίων υπαλλήλων μας. Με κοινωνική ευθύνη κι ευαισθησία στα ασθενέστερα στρώματα και με βάση την αντικειμενική αξία των κατοικιών αυτού του τόπου.

Χρήματα απαραίτητα για την έναρξη αλλά και την συνέχιση του αγώνα μέχρι την τελική επικράτηση. Που είναι μία: Να μείνουμε όπως είμαστε. Δεν ζητήσαμε ποτέ να μεγαλώσουμε και να αναπτυχθούμε. Δεν προκαλέσαμε ποτέ αλλά και δεν θέλουμε και να μικρύνουμε. Θέλουμε να πηγαίνουμε στο Καστελόριζο όπως παλιά. Με το μαγιώ μας και χωρίς διαβατήριο. Και κυριότερα να μας περιποιούνται Έλληνες. Με ελιές θρούμπες δικές μας κι ελληνικές ποικιλίες όπως τζατζίκι, ιμάμ μπαϊλντί, σουτζούκι και κεμπάπ πριν την απόλαυση του ελληνικού καφέ.

Και το πολεμικόν τέλος δεν μπορεί να προσβληθεί σε κανένα πρωτοδικείο ή συμβούλιο επικρατείας σαν εναντίον του συντάγματος αφού είπαμε ότι αυτό καταργήθηκε λόγω εθνικού σκοπού. Τα χρήματα αυτά, με πλήρη διαφάνεια μέσω διαδικτύου, θα γίνουν ιερός σκοπός, υπέρτατη αντίσταση, εθνική συνείδηση, αποφασιστικότητα και μελλοντική ποιότητα ζωής. Η ελληνική ψυχή θα δώσει ξανά σε όλο τον κόσμο ένα μάθημα. Το πώς ένα τόσο μικρό κουνούπι μπορεί να γίνει θανατηφόρο κουβαλώντας τον ιο του Νείλου.

Ναι αδέρφια. Είμαστε η Σαλαμίνα και ο Μαραθώνας. Είμαστε οι Θερμοπύλες, η Αλαμάνα, το Σούλι, τα Δερβενάκια, η οδός Μάρνη με το club Κύτταρο, η Σπύρου Πάτση με τα μηχανουργεία της και το γνήσιο αεροδρόμιο του Ελληνικού πριν μετακομίσει στα Σπάτα. Είμαστε η Μάνη πριν την αγοράσουν οι Γερμανοί. Είμαστε οι Μυκονιάτες πριν πλακώσουν οι αδερφές. Είμαστε τα πρόβατα που μας ανήκουν τα χωράφια πριν έρθουν οι τσοπαναραίοι και φτιάξουν βίλες. Είμαστε τα ψάρια της θάλασσας πριν καθελκυστούν πλοία. Είμαστε ο πυρήνας πριν το big bang. Είμαι ο Κανάρης που δεν έχω βαρκούλα αλλά απλό κανό και θα πολεμήσω στο πλευρό σας από το μετερίζι του ΟΗΕ.

Είμαστε μια γροθιά. Το ελληνικό άπερκατ ενάντια στην ξένη επιβούλευση. Όλοι θα πληρώσουμε τώρα. Κι όποιος αρνηθεί, θα είναι πλέον κατάπτυστος εθνικός μειοδότης που θα εκτελεστεί για εσχάτη προδοσία σε σημείο επιλεγέν κατόπιν λαϊκού δημοψηφίσματος και σε κοινή θέα ακόμα και από κατοίκους νησιών που πιθανώς να χάσουμε διότι κάποιοι δεν θα καταβάλουν το πολεμικόν τέλος. Πόση προδοσία να αντέξει ετούτος ο τόπος πια;

Θα πολεμήσουμε. Χωρίς σχέδιο. Όπως παλιά, που λέγαμε το « υπέρ βωμών και εστιών » και το σύνθημα του « αέρα ». Που όμως κερδίσαμε και τότε. Λεφτά απλά πρέπει να υπάρχουν στα ταμεία. Για τη γη των προγόνων μας. Του Αχιλλέα, του Ηρακλή και του Καλλικράτη που ενοποίησε τους δήμους και τις κοινότητες προσφέροντας την απαραίτητη αμυντική συσπείρωση. Της Πυθίας και του Τειρεσία, που καθημερινά σώζει το τραπεζικό μας σύστημα.. Των δυό χιλιάδων δημοκρατών της αρχαίας Αθήνας κι όλων εκείνων των αντιρατσιστών Σπαρτιατών που πετάγανε τα ΑΜΕΑ τους στον Καιάδα.

Κι αν πρέπει να φύγουμε από το ευρώ, θα φύγουμε ελληνικέ λαέ. Αλλά δεν θα πάμε στην δραχμή όπως διαδίδουν κάποιοι κακόβουλοι κερδοσκόποι. Θα πάμε στην μνα για να πιάσουμε των Βησιγότθων τα μουνιά. Και ανακοινώνω ότι θα φύγουμε κι από το κιλό. Και θα πάμε στην οκά, που ζύγιζε καντάρια ανδρεία. Ζήτω η πατρίδα.

Υγ. ( Κλειστά τα μικρόφωνα) Ρε γυναίκα αυτό το καλαματιανό μάλλον ήταν κουβανέζικο.

steven-avramidis.blogspot.com