Διαφημίσεις και υποσυνείδητα μηνύματα

Όλοι μας λίγο- πολύ γινόμαστε καθημερινά, παθητικοί δέκτες των μηνυμάτων, υποσυνείδητων ή όχι, που προβάλλονται συνεχώς από την τηλεόραση και πιο συγκεκριμένα, από τις διαφημίσεις πολλών αρκετά γνωστών προϊόντων. Τί είναι αυτό, άραγε που μας μαγνητίζει σε κάποια προϊόντα και σπεύδουμε να τα αποκτήσουμε αμέσως; Τί μας σαγηνεύει σε μία διαφήμιση και μπορεί να την επεξεργαζόμαστε... ώρες στο μυαλό μας, μέχρι να έρθει η πολυπόθητη στιγμή να αποκτήσουμε το διαφημιζόμενο προϊόν;
Σύμφωνα με μελέτες ειδικών, όπως αυτή του Wilson Bryan Key, μέσα από το βιβλίο του "To όργιο στο πιάτο με τα μύδια και άλλα υποσυνείδητα μηνύματα που χρησιμοποιούν τα ΜΜΕ για να χειραγωγήσουν τη συμπεριφορά σας" ( The Clam - Plate Orgy and Other Subliminals the Media Use To Manipulate Your Behavior ), πολλοί διαφημιστές χρησιμοποιούν για την προώθηση πολλών προϊόντων στις διαφημίσεις τους, αρκετά σεξουαλικά υπονοούμενα Έτσι, κατ' αυτό τον τρόπο, ο θεατής και παθητικός δέκτης των μηνυμάτων αυτών, δελεάζεται, με αποτέλεσμα να παρακινείται ολοένα και περισσότερο να ενδίδει στην πρόκληση της εκάστοτε διαφήμισης.
Χαρακτηριστική υπονοούμενη εικόνα μιας διαφήμισης με σεξουαλικό περιεχόμενο είναι η κρυμμένη λέξη "SEX", η οποία αν και εκ πρώτης όψεως δεν γίνεται αντιληπτή από τον θεατή, γίνεται αντιληπτή από τον εγκέφαλο και το κέντρου του υποσυνείδητου, έτσι ώστε να δημιουργήσει παράξενους συνειρμούς στο μυαλό του θεατή, οι οποίοι μπορεί να τον ωθήσουν όχι μόνο στην απόκτηση του διαφημιζόμενου προϊόντος, αλλά και στον εθισμό πολλών ουσιών...
Η πεποίθηση ότι τα υποσυνείδητα μηνύματα έχουν τη δύναμη να καθοδηγούν την ανθρώπινη συμπεριφορά φαίνεται πως προέκυψε αρχικά το 1957 από τον James Vicary, έναν διαφημιστή που ισχυρίστηκε ότι αύξησε σε ένα σινεμά τις πωλήσεις ποπ-κορν και Coca-Cola κατά περίπου 58% και 18% αντίστοιχα, απλά αναβοσβήνοντας τα μηνύματα «Πιείτε Coca-Cola» και «Πεινάτε-Φάτε Ποπ-Κορν». Παρόλο που έχει αποδειχθεί ότι αυτός ο ισχυρισμός είναι απάτη και κανένας δεν έχει καταφέρει να αναπαράγει το γεγονός, η πίστη στο θρύλο παρατείνεται. Αυτή η ιστορία και πολλές άλλες ξαναειπώθηκαν από τον Vance Packard στο βιβλίο The Hidden Persuaders (1957), του οποίου η ανάγνωση ήταν υποχρεωτική για μια γενιά φοιτητών.
Η πίστη στα υποσυνείδητα μηνύματα έφτασε σε σουρεαλιστικό απόγειο το 1980 με την έκδοση του βιβλίου To όργιο στο πιάτο με τα μύδια και άλλα υποσυνείδητα μηνύματα που χρησιμοποιούν τα ΜΜΕ για να χειραγωγήσουν τη συμπεριφορά σας ( The Clam - Plate Orgy and Other Subliminals the Media Use To Manipulate Your Behavior ) του Wilson Bryan Key . Το βιβλίο επανεκδόθηκε με τον πιο σέξι τίτλο: Υποσυνείδητες Περιπέτειες στην Ερωτική Τέχνη ( Subliminal Adventure in Erotic Art ). O Key ισχυρίζεται ότι προκειμένου οι διαφημιστές να καθοδηγήσουν τη συμπεριφορά, χρησιμοποιούν υποσυνείδητα μηνύματα πολύ ισχυρής σεξουαλικής φύσεως τα οποία περιλαμβάνουν σέξι φιγούρες και τη λέξη «σεξ» σε εικόνες από παγάκια και φαγητό.
Αυτά τα παραδείγματα ενστερνίζονται σήμερα πολλοί επιστήμονες, οι οποίοι στηρίζουν έτσι τις θεωρίες που θέλουν το άτομο εθισμένο σε μια ουσία, μόνο και μόνο εξ' αιτίας της διαφήμισής της! Χαρακτηριστική είναι η διαφήμιση γνωστής μάρκας αλκοολούχου ποτού, στα παγάκια του οποίου, σχηματίζονται περίεργα σχήματα, που θυμίζουν είτε ζώα, όπως καρχαρίες, είτε σεξουαλικά υπονοούμενα.. όλα αυτά βέβαια, δε μπορούν να επηρεάσουν κάποιον άμεσα, θα σκεφτούν κάποιοι. Λάθος! Εδώ μιλάμε για παιχνίδια του μυαλού, των συνειρμών και της σκέψης. Πράγμα που σημαίνει ότι οι συνέπειες θα μπορούσα να είναι δραματικές.
Αρκετές είναι και οι θεωρίες που θέλουν κάποια προϊόντα και μάλιστα, πολυεθνικών εταιριών να πρεσβεύουν κάποιες συγκεκριμένες ιδέες, οι οποίες προάγονται καθημεινά από τις διαφημίσεις... μηνύματα με πολύ πιο πολύπλοκο νόημα απ' όσο μπορούμε να φανταστούμε! Τάσεις, μόδα, ακόμη και αιρέσεις προωθούνται από κάποιες διαφημίσεις, των οποίων τα προϊόντα είναι μάλλον υπέρ άνω πάσης υποψίας. Αυτό είναι ίσως και το παιχνίδι των διαφημιστών, αλλά και των συνεργών τους... Ένοχοι σε μια πλάνη που εσωκλείνει όλους εμάς!
Παρόλο που δεν υπάρχει καμία εμπειρική απόδειξη της αποτελεσματικότητας της υποσυνείδητης διαφήμισης, το 1974 η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών (FCC) εξέδωσε εντολή ότι οι εκπομπές που εν γνώσει τους μεταδίδουν υποσυνείδητες διαφημίσεις λειτουργούν «ενάντια στο κοινό καλό».
Και μόνο αυτό όμως, σαν δεδομένο, φτάνει για να πειστούμε ότι εν τέλει οι διαφημίσεις, αποσκοπούν και κάπου αλλού....

 aitherobamwn.blogspot.com