Η αποσταθεροποίηση της Ελλάδος

Τις τελευταίες ημέρες η χώρα μας παίζει στα πρωτοσέλιδα μεγάλων εφημερίδων από όλες τις πλευρές του πλανήτη αλλά και πάρα πολλών μεγάλων ιστοσελίδων. Και σε αντίθεση με όσα αρκετοί πιστεύουν δεν βρίσκεται...
εκεί μόνο για τα οικονομικά της προβλήματα.

Τους τελευταίους μήνες η Ελλάδα έχει παίξει ως "θέμα", περισσότερο ίσως και από τις χώρες της Βορείου Αφρικής όπου υπήρξαν επαναστάσεις, οι οποίες άλλαξαν τα καθεστώτα που υπήρχαν σε αυτές.
Ξεκίνησε αυτή η δημοσιότητα με το διάσημο greek crisis και συνεχίστηκε με το μνημόνιο. Ακολούθησαν όμως τα εκτεταμένα επεισόδια, μετά την δολοφονία του νεαρού πατέρα Μανώλη Καντάρη, από τρεις Αφγανούς και Πακιστανούς. Οι βίαιες συγκρούσεις που είχαμε εκείνες τις ημέρες βρήκαν και αυτές τον χώρο τους στις εφημερίδες. Τώρα πάλι οι “αγανακτισμένοι”, ο ανασχηματισμός και η αλλαγή του υπουργού Οικονομικών αλλά και τα επεισόδια της Τετάρτης έπαιξαν πάλι παντού.
Μέχρι και αφιέρωμα στον “Λουκάνικο” τον γνωστό σκύλο που κατοικοεδρεύει στο Σύνταγμα και ο οποίος “συμμετείχε” στα όσα συνέβησαν εκεί αυτές τις ημέρες έκανε το BBC με το συγκεκριμένο άρθρο να κάνει θραύση. Μέχρι και...  ειδικό βίντεο του έκαναν ο Βρεταννοί. Πέρα όμως από το αστείο της υπόθεσης, υπάρχουν πάρα πολλές ενδείξεις ότι η χώρα μας έχει μπει για τα καλά στον δρόμο της αποσταθεροποίησης, ότι και να μπορεί να σημαίνει αυτό.
Υπάρχουν όλα τα βασικά χαρακτηριστικά για μια τέτοια εξέλιξη. Η οικονομική κρίση είναι μόνο ένα από αυτά τα χαρακτηριστικά. Υπάρχουν και άλλα. Η γενικευμένη απέχθεια των πολιτικών, το αίσθημα προδοσίας που υπάρχει στον λαό είναι ένα ακόμη. Οι κοινωνικές εντάσεις λόγω της αθρόας λαθρομετανάστευσης συγκαταλέγεται σε αυτά. Η αδυναμία της χώρας μας να υπερασπιστεί τα εθνικά της σύνορα – κάτι που συνεχώς αποδεικνύεται καθώς η Τουρκία ανεβάζει όποτε θέλει, δίχως καμία επίπτωση την ένταση στο Αιγαίου – σίγουρα είναι ένα από αυτά τα χαρακτηριστικά.
Κάποτε ένας πρώην πράκτορας της KGB έδωσε μια συνέντευξη σε αμερικάνικο μέσο, περιγράφοντας τις διαδικασίες αποσταθεροποίησης μίας χώρας. Αξίζει τον κόπο να διαβάσετε τι είπε: ”Το επόμενο στάδιο είναι η κρίση. Ίσως πάρει μόλις έξι εβδομάδες για να φέρουμε μία χώρα στα πρόθυρα της κρίσης. Το βλέπετε στην Κεντρική Αμερική τώρα. Και μετά την κρίση μια βίαια αλλαγή στην δομή της εξουσίας και την οικονομίας και μπορείς να έχεις μία ατελείωτη περίοδο “ομαλοποίησης”. Η “ομαλοποίηση” είναι μια κυνική έκφραση που χρησιμοποιήθηκε από την Σοβιετική προπαγάνδα. Όταν τα σοβιετικά τανκ μπήκαν στην Τσεχοσλοβακία το 68 ο Μπρέζνιεφ είπε: “τώρα σύντροφοι η Τσεχοσλοβακία ομαλοποιήθηκε”.
Εμένα αυτό μου έφερε κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό. Ότι στην πραγματικότητα η χώρα μας αυτή την στιγμή δεν περνά την περίοδο της κρίσης, αλλά την περίοδο της “ομαλοποίησης” κατά την σοβιετική ορολογία.
Η πραγματική κρίση ήταν το 2009. Όταν υπήρχε το πραγματικό οικονομικό πρόβλημα σε ολόκληρο τον κόσμο. Είχαμε τότε μία “βίαιη” αλλαγή εξουσίας, όταν για ... άγνωστο ακόμη λόγο ο Κ. Καραμανλής αποφάσισε να πάει ξαφνικά σε εκλογές. Και ακολούθησε η βίαιη αλλαγή στην οικονομία της χώρας. Βιώνουμε αυτή την στιγμή την περίοδο της ομαλοποίησης, όπου συγκεκριμένα συμφέροντα αποφασίζουν και διατάσσουν τον τρόπο με τον οποίο θα κινηθεί η χώρα μας. Μεταλλάσσουν ουσιαστικά την χώρα μας σε ένα τριτοκοσμικό  προτεκτοράτο, του οποίου τα νήματα κινούνται από το εξωτερικό.
Σκεφτείτε το λίγο. Όλα δείχνουν προς αυτή την κατεύθυνση. Νομίζουμε ότι ζούμε την κρίση τώρα. Στην πραγματικότητα όμως, αυτό το οποίο ζούμε τώρα είναι η μεταβολή των βασικών δομών της χώρα μας, έτσι ώστε αυτές να είναι συμβατές με αυτά που θέλουν αυτοί που κανόνισαν την κρίση. Μία Ελλάδα χωρίς ανεξαρτησία, χωρίς κανενός είδους εθνική κυριαρχία, χωρίς την δυνατότητα να ελέγχει τις πλουτοπαραγωγικές της πηγές. Θα πει κανείς ότι τώρα περνάμε τα δύσκολα, άρα τώρα είναι η κρίση. Και οι Τσεχοσλοβάκοι σίγουρα θα περνούσαν πιο δύσκολα όμως μετά την Σοβιετική εισβολή στην χώρα τους.
Είναι σαφές ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου αυτή την στιγμή λειτουργεί όχι ως εκπρόσωπος των Ελλήνων πολιτών. Είναι σαφές ότι λειτουργεί ως εντολέας των “δανειστριών” (αντί του όρου Εγγυητριών που είναι πασσέ) δυνάμεων. Λειτουργεί σαν μια τοπική κυβέρνηση, οι εντολές της οποίας όμως έρχονται από το εξωτερικό. Και δυστυχώς κάτι μας κάνει να πιστεύουμε ότι δεν είναι καν η Ευρωπαϊκή Ένωση η οποία χρησιμοποιεί σαν μαριονέττα την ελληνική κυβέρνηση.

Στην πραγματικότητα λοιπόν η χώρα μας έχει ήδη αποσταθεροποιηθεί ό,τι και να λένε τα διάφορα κυβερνητικά στελέχη και οι μεγαλοδημοσιογράφοι. Αυτοί την στιγμή βιώνουμε την “ομαλοποίηση”. Θα πρέπει να την δεχτούμε όπως την... δέχτηκαν και οι Τσεχοσλοβάκοι; Αυτοί τουλάχιστον ήταν υπό την απειλή όπλων. Εμείς είμαστε υπό την απειλή μιας χρεωκοπίας. Τί είναι πιο σημαντικό τελικά;
Δημήτρης Παπαγεωργίου
elora.gr