Κυριακή 19 Ιουνίου 2011

Οι τριάντα ημέρες που συγκλόνισαν τον Γιώργο


Οι τριάντα ημέρες  που συγκλόνισαν τον Γιώργο


O κ. Γ.Παπανδρέου μέσα σε 30 ημέρες κατέβηκε στα Τάρταρα και ανέβηκε ξανά στον Ολυμποένα ταξίδι το οποίο έχει να γίνει από την εποχή του Κρόνου και του Δία. Ενώ για τους μυθικούς θεούς η διαδρομή αυτή σηματοδότησε την έναρξη της κυριαρχίας τους, για τους θνητούς όπως είναι ο κ. Παπανδρέου σημαίνει το μοίρασμα της εξουσίας με τους πρωτοκλασάτους υπουργούς, ακόμη και με τον εσωκομματικό αντίπαλό του το 2007, τον κ. Ευ. Βενιζέλο. Ο κ. Παπανδρέου κατάφερε να σταματήσει...
τον κατήφορο που φάνηκε ότι παίρνει η κυβέρνηση την Παρασκευή το πρωί. Η νέα κυβέρνηση επιφύλαξε ελάχιστες εκπλήξεις, διατήρησε κάποιες εσωτερικές ισορροπίες και θα πρέπει να πείσει πολλά στελέχη και βουλευτές ότι σχηματίστηκε με σκοπό να υλοποιήσει τις δεσμεύσεις που ανέλαβε η χώρα και δεν έχει προεκλογικό προορισμό.


Από την... «αποστασία» στη συνεργασία
Ο «ψυχρός πόλεμος» των «προεδρικών» στελεχών με τον κ. Βενιζέλο διήρκεσε ως το μεσημέρι της Παρασκευής, όταν η ανταρσία των βουλευτών που εκδηλώθηκε με παραιτήσεις και δηλώσεις δυσαρέσκειας για την κυβέρνηση, ορισμένες από τις οποίες έφταναν να θέτουν θέμα ηγεσίας, θεωρήθηκε «βενιζελική» συνωμοσία, η οποία προκάλεσε δηλώσεις ακόμη και για... αποστασία! Τη στιγμή που η κατάσταση έδειχνε να οδηγείται εκτός ελέγχου ο κ. Παπανδρέου έλαβε τη μόνη απόφαση που θα εκτόνωνε το κλίμα: άνοιξε το παιχνίδι στους κορυφαίους υπουργούς ικανοποιώντας το επίμονο αίτημά τους- το οποίο το βράδυ της Πέμπτης ετέθη από αρκετούς ως όρος συμμετοχής στο κυβερνητικό σχήμα- για τη δημιουργία κυβερνητικής επιτροπής. Επιπλέον όρισε τον κ. Βενιζέλο δεύτερο αντιπρόεδρο στην κυβέρνηση και υπουργό Οικονομικών έπειτα από το ναυάγιο των διαπραγματεύσεων με τον κ. Λ. Παπαδήμο.

Το καμπανάκι για το Μέγαρο Μαξίμου χτύπησε πολλές φορές τις τελευταίες εβδομάδες από διάφορα γεγονότα αλλά και από τις μετρήσεις γνώμης (τις ιδιωτικές αλλά και αυτές του πρωθυπουργικού επιτελείου), οι οποίες, σύμφωνα με πληροφορίες, έδειχναν τη δυσφορία του κόσμου να διογκώνεται και να στρέφεται κατά του κ. Παπανδρέου. Το ποσοστό δημοφιλίας του Πρωθυπουργού κατακρημνίστηκε σε μόλις 30 ημέρες, ενώ τα ποσοστά των πολιτών που πίστευαν ότι η κυβέρνηση κινείται σε λάθος κατεύθυνση εφαρμόζοντας λάθος πολιτική άγγιζαν το 80%.

Το κίνημα της πλατείας στην Αθήνα και σε άλλες μεγάλες πόλεις αλλά και οι μεγάλες διαδηλώσεις έξω από τη Βουλή επέδρασαν με καταλυτικό τρόπο. Βουλευτές και υπουργοί εξομολογούνταν ότι άλλαξε η ψυχοσύνθεσή τους από τον όγκο και την οργή του κόσμου. Σε αυτές τις διαμαρτυρίες προστέθηκαν τα φαινόμενα αποδοκιμασίας των υπουργών και ο αποκλεισμός της Βουλής από διαδηλωτές που ανάγκασαν τους βουλευτές να διαφύγουν με φακούς από τον Εθνικό Κήπο.

Οι δηλώσεις των ευρωπαίων πρωθυπουργών αλλά και κοινοτικών αξιωματούχων ότι απαιτείται πολιτική συναίνεση, διαφορετικά η Ελλάδα που δεν έχει πετύχει τους στόχους της είναι αμφίβολο αν θα πάρει την πέμπτη δόση του δανείου και αν θα προχωρήσει η νέα δανειακή σύμβαση, έριξαν και άλλες σπίθες στη φωτιά. Οι βουλευτές άρχισαν να συζητούν μεταξύ τους ότι υπάρχει πρόβλημα στην επικοινωνία του οικονομικού επιτελείου με την τρόικα, η οποία, όπως πίστευαν, είχε αποσύρει την εμπιστοσύνη της από την κυβέρνηση.

Επειτα από αυτά ό,τι συνέβαινε ελάμβανε υπερβολικές διαστάσεις. Ο κ. Γ. Φλωρίδης μίλησε για «κηπουρούς» στην κυβέρνηση και άνοιξε το κουτί της Πανδώρας. Πολλά στόματα άνοιξαν μιλώντας για ευνοιοκρατία, γεγονός που ενόχλησε πολύ τον κ. Παπανδρέου, όπως λένε οι συνεργάτες του. Μεγάλη δυσφορία όμως προκάλεσαν στην Κοινοβουλευτική Ομάδα οι άστοχες δηλώσεις του κ. Δ.Δρούτσα για τα προνόμια των βουλευτών και για περιορισμό των θητειών τους σε δύο. Το τσουνάμι των αντιδράσεων του στέρησε τελικώς τον υπουργικό θώκο.

Εκνευρισμός με Παπακωνσταντίνου
Η δυσφορία αυτή, σε συνδυασμό με την άρνηση του κ. Γ. Παπακωνσταντίνου να κάνει αλλαγές στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, πυροδότησε αντιδράσεις στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠαΣοΚ. Η επιστολή των «16», οι οποίοι ζητούσαν να συζητηθεί το Μεσοπρόθεσμο σε όλα τα όργανα και όχι να ψηφιστεί με διαδικασία εξπρές, ήταν μόνο η αρχή. Ο κ. Παπακωνσταντίνου σε δύο συνεχόμενες συνεδριάσεις του ΚΤΕ Οικονομικών αναγκάστηκε να υποχωρήσει και να αλλάξει αρκετά μέτρα τα οποία από τη μία πλευρά ηρέμησαν τα πνεύματα, από την άλλη όμως «μας έδειξαν ότι μας έλεγε ψέματα πως δεν αλλάζει τίποτε γιατί πιέζουν οι εταίροι».

Ακολούθησε η παραίτηση του κ. Γ. Λιάνη, η οποία αιφνιδίασε το Μέγαρο Μαξίμου, η απειλή για καταψήφιση του Μεσοπρόθεσμου από τουλάχιστον δύο βουλευτές, τα γεγονότα της Τετάρτης, όταν για τέσσερις ώρες υπήρχε η εκκρεμότητα της κυβέρνησης εθνικής συνεννόησης, μια προοπτική που εξαγρίωσε τα στελέχη του ΠαΣοΚ και οδήγησε την κυβέρνηση στα πρόθυρα μιας πρωτοφανούς κρίσης. Η σύγκληση της ΚΟ και ο ανασχηματισμός φαίνεται ότι δίνουν ανάσες στην κυβέρνηση.

ΚΑΒΓΑΔΕΣ ΣΤΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ, ΧΟΛΗ ΑΠΟ ΥΠΟΥΡΓΟΥΣ
Ο κ.Παπανδρέου προσπαθούσε σε κάθε παρέμβασή του στα υπουργικά συμβούλια να αναστηλώσει το ηθικό της παράταξης αλλά ματαίως.Στο κρίσιμο άτυπο Υπουργικό Συμβούλιο όπου παρουσιάστηκε το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα κυριάρχησαν οι καβγάδες των υπουργών και δεν βγήκε προς τα έξω η πολυπόθητη εικόνα ενότητας.Στη συνέχεια ο Πρωθυπουργός συγκάλεσε δύο συσκέψεις με συνεργάτες και υπουργούς της απόλυτης εμπιστοσύνης του εξοργίζοντας πολλά κυβερνητικά στελέχη,τα οποία σχολίαζαν με χολή ότι ο κ.Παπανδρέου «στηρίζεται πάντα στα ίδια πρόσωπα μειώνοντας τους υπουργούς σε κρίσιμες ώρες για τη χώρα».
tovima.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου