“Το αρχαίον λόγιον «πας μη Έλλην βάρβαρος» δεν είχε μόνον ηθικήν, αλλά και πραγματικήν σημασίαν.”

«Βάρβαροι: Ότε οι Έλληνες ήρχισαν αναπτύσσοντες τον υπέροχον αυτών πολιτισμόν, ότε έλαβον συνείδησιν της υπεροχής αυτών από όλους τους ξένους λαούς, η λέξις βάρβαρος έλαβεν ηθικήν έννοιαν και εδήλωνεν όλους τους ξένους λαούς, οι οποίοι εθεωρούντο και ήσαν αληθώς κατώτεροι των Ελλήνων ως προς τον βίον και τον πολιτισμόν. Κατά την έννοιαν ταύτην... η οικουμένη πάσα διεκρίνετο εις δύο μεγάλας ομάδας –εις τον ελληνικόν και εις τον βαρβαρικόν κόσμον. Το αρχαίον λόγιον «πας μη Έλλην βάρβαρος» δεν είχε μόνον ηθικήν, αλλά και πραγματικήν σημασίαν. Όλοι οι άνθρωποι οι κατοικούντες εις την γνωστήν τότε οικουμένην, οι οποίοι δεν ήσαν εκ γενετής Έλληνες, οι οποίοι δεν ανήκον εις την ελληνικήν φυλήν, ήσαν όλοι βάρβαροι…»

ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ “ΠΥΡΣΟΣ”, ΤΟΜ. ΣΤ’, ΣΕΛΙΣ 672

“Η Αθηναϊκή Δημοκρατία ήταν η δικτατορία πενήντα χιλιάδων ομοτίμων πολιτών επί τριών εκατομμυρίων συμμάχων, μετοίκων και δούλων. Επί πενήντα χρόνια έτυχε οι 25.001 από αυτές τις πενήντα χιλιάδες να είναι άνθρωποι έξυπνοι. Βιολογικό φαινόμενο καταπληκτικό και ανεπανάληπτο στην ιστορία. Από την στιγμή που οι 25.001 έξυπνοι έγιναν 24.999, οι 25.001 ηλίθιοι έφεραν στην αρχή τον Κλέωνα, άνθρωπο στα μέτρα τους ακριβώς, κι η δημοκρατία ξαναβρήκε τον συνεπή εαυτό της”.

Μ. ΚΑΡΑΓΑΤΣΗΣ


http://xryshaygh.wordpress.com/