ΩΡΑ ΓΙΑ ΠΟΛΛΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ

1-Δυο Γάλλοι αντιστασιακοί
Δυο Γάλλοι αντιστασιακοί, καταδιώκονται απ' τους Γερμανούς.

- Φρανσουά, λέει ο Λατρίν, εδώ παρακάτω έχει ένα πηγάδι. Θα μπούμε μέσα και θα κρυφτούμε. Αν θελήσουν να μπουν μέσα θα κάνουμε τον αντίλαλο για να φανεί άδειο. Έτσι κι έγινε. Μπήκαν στο πηγάδι και μετά από λίγο φτάνουν οι Γερμανοί που σκύβουν στο πηγάδι. Χανς:

- "Μήπως είναι στο πηγάδι;" Φρανσουά :

- "Μήπως είναι στο πηγάδι -γάδι -γάδι" Όττο:

- "Μάλλον πήγαν στο βουνό!" Φρανσουά:

- "Μάλλον πήγαν στο βουνό -ουνό -ουνό" Χανς:

- "Ας ρίξουμε μια χειροβομβίδα στο πηγάδι" Λατρίν :

- " Μάλλον πήγαν στο βουνό -ουνό -ουνό!"

2-Ανανέωση συμβάσεων στον Παράδεισο

Μια μέρα στον παράδεισο κάνει βόλτα ένας πεθαμένος παρέα με τον άγγελο του. Εκεί που περπατάνε τον ρωτάει:

- Αγγελε μου, είναι να γίνει σύντομα η Ανάσταση των Νεκρών; Έχω αρχίσει να ψιλοβαριέμαι.

- Τι να σου πω, του απαντάει και ο Αγγελος, κανείς δεν είναι σίγουρος.

Πάντως εχθές μας ανανέωσαν τις συμβάσεις για άλλα δύο χιλιάδες χρόνια!

3-Οι τυφλοί πιλότοι

Είναι μεσημέρι στο αεροδρόμιο.

Οι επιβάτες της πτήσης 653 για Λονδίνο έχουν επιτέλους επιβιβαστεί στο αεροπλάνο, μετά από 2ωρη καθυστέρηση στην αίθουσα αναμονής. Μαθαίνουν όμως ότι η πτήση θα καθυστερήσει λίγο ακόμα καθώς οι πιλότοι δεν έχουν εμφανιστεί ακόμη.

Τέλος πάντων, μισή ώρα αργότερα ο κυβερνήτης και ο συγκυβερνήτης μπαίνουν από την πίσω πόρτα και διασχίζοντας το διάδρομο ανάμεσα στις θέσεις των επιβατών κατευθύνονται προς το πιλοτήριο. Ο κυβερνήτης κρατά ένα άσπρο μπαστούνι για τυφλούς και χτυπώντας το δεξιά κι αριστερά προχωρά τρεκλίζοντας, σκοντάφτοντας που και που στους επιβάτες.

Ο συγκυβερνήτης με τη σειρά του κρατά από το λουρί ένα σκύλο-οδηγό. Και οι δύο φοράνε τεράστια μαύρα γυαλιά.

Με τα χίλια ζόρια καταφέρνουν κι οι δύο να φτάσουν στο πιλοτήριο.

Στην αρχή οι επιβάτες δεν αντιδρούν νομίζοντας ότι είναι απλά ένα αστείο. Σε λίγο όμως το αεροπλάνο βάζει μπροστά τους κινητήρες και κατευθύνεται στο διάδρομο απογείωσης. Οι επιβάτες αρχίζουν να κοιτάνε ο ένας τον άλλον με κάποια ανησυχία, ψιθυρίζοντας μεταξύ τους και ψάχνοντας απεγνωσμένα τις αεροσυνοδούς να σιγουρευτούν.

Το αεροπλάνο στο μεταξύ έχει πάρει θέση και απότομα αρχίζει να επιταχύνει. Οι επιβάτες αρχίζουν να πανικοβάλλονται. Μερικοί προσεύχονται και καθώς το αεροσκάφος πλησιάζει στο τέλος του διαδρόμου οι φωνές γίνονται ολοένα και πιο υστερικές.

Στο τέλος, όταν το αεροπλάνο έχει δεν έχει 100 μέτρα πριν τελειώσει ο διάδρομος, οι φωνές ενώνονται σε μια ύστατη κραυγή αγωνίας και καθώς όλοι έχουν κλείσει τα μάτια και ουρλιάζουν, το αεροπλάνο σηκώνεται!

Την ίδια στιγμή στο πιλοτήριο ο συγκυβερνήτης αναστενάζει ανακουφισμένος και λέει στον κυβερνήτη:

- "Να ξέρεις ότι κάποια μέρα οι επιβάτες δεν πρόκειται να ουρλιάξουν και θα σκοτωθούμε όλοι εδώ μέσα".