Όλη η αλήθεια για το ξύλο που πέφτει στα Ιεροσόλυμα

Επιτέλους μην χτυπάτε τους αγιοταφίτες μοναχούς στα Ιεροσόλυμα. Δεν είναι δυνατόν κάθε φορά που προσπαθούν να περισώσουν ότι έμεινε από την περιουσία του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων εμείς να είμαστε απέναντί τους και να τους κατηγορούμε για τραμπουκισμό.

Ε όχι δεν είναι τραμπούκοι όταν παλεύουν...
να κρατήσουν τα δικαιώματά του Πατριαρχείου στα προσκυνήματα. Δεν είναι τραμπούκοι όταν αντιστέκονται στις προκλήσεις κυρίως των Αρμενίων που προσπαθούν να πάρουν ότι μπορούν για να καθιερωθούν στον Πανάγιο Τάφο ως Παντοκράτορες.

Δεν είναι δυνατόν να βάζουμε τα χέρια μας και αν βγάζουμε τα μάτια μας . Δεν είναι δυνατόν να κάνουμε αυτό το λάθος για άλλη μια φορά και να βλέπουμε τα γεγονότα αφ υψηλού επιτρέποντας στον κάθε ένα να απειλεί την παρουσία των Ελλήνων στα Πανάγια προσκυνήματα.

Με αφορμή την πριν από λίγες μέρες επίθεση των Αρμενίων στους Έλληνες στο ναό της Βηθλεέμ την ημέρα δηλαδή που ήταν η σειρά των Ελληνορθόδοξων να καθαρίσουν το ναό , όλοι εμείς θα έπρεπε να νιώσουμε περήφανοι που οι παρόντες Έλληνες αντιστάθηκαν στο ξύλο των Αρμενίων, διότι αν δεν το έκαναν , οι Αρμένιοι θα αποκτούσαν κι άλλο έδαφος και κάποια στιγμή θα βρεθούμε έξω από το ναό.

Αυτό δεν έχει γίνει μια και μόνο φορά. Ξέρετε τι ξύλο πέφτει στους Έλληνες από τους Αρμένιους και πως απαντούν οι Έλληνες όταν βλέπουν ότι οι Κόπτες ή οι Αρμένιοι δεν σέβονται το καθεστώς του ναού και προσπαθούν ύπουλα να παίρνουν κάθε φορά λίγο παραπάνω και λίγο παραπάνω από τα προσκυνήματά μας;

Αλλά θα μου πείτε έχουμε συνηθίσει τον τελευταίο καιρό να μας βάζουν χέρι στις περιουσίες μας , στη χώρα μας στα λεφτά μας και να μην μιλάμε οπότε ποιος ασχολείται με το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων και με τα δικαιώματά μας εκεί.

Έχω τύχει πολλές φορές σε περιπτώσεις ξυλοδαρμού των μοναχών και έχω δει με τα μάτια μου τον προηγούμενο πατριάρχη Ιεροσολύμων κύριο Ειρηναίο να αντιδρά κατά τη διάρκεια του θυμιάματος γύρω από τον Πανάγιο Τάφο όταν οι Κόπτες προσπάθησαν να κερδίσουν έδαφος υπέρ τους όταν εκείνος περνούσε με το θυμιατήρι. Αν ο ίδιος δεν έβλεπε ότι τοποθέτησαν κεριά σε χώρο που ανήκει στους ορθόδοξους θα είχαμε χάσει κι εκείνο το μέρος.

Κάπως έτσι άλλωστε χάσαμε τα προηγούμενα χρόνια όσα χάσαμε από τα προσκυνήματα. Σε μια άλλη περίπτωση κατά τη διάρκεια της Αφής του Αγίου Φωτός οι Αρμένιοι έριξαν τους τσολιάδες μας κάτω έξω από τον Πανάγιο Τάφο μπροστά στα μάτια του υφυπουργού τότε Παναγιώτη Σκανδαλάκη και της διπλωματικής υπαλλήλου Ελένης Σουρανή και κανείς δεν είπε τίποτα γι αυτό .

Τώρα αν οι μοναχοί δεν παλέψουν για τα μοναστήρια και για τα πανάγια προσκυνήματα , ένα είναι σίγουρο ότι σύντομα θα βρισκόμαστε με όλο και λιγότερα δικαιώματα.

Ο καθηγητής Α.Π.Θ. Θεόδωρος Ζήσης αναφέρει χαρακτηριστικά σε άρθρο του ότι:

Το Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων με το ιδιόμορφο καθεστώς διοικήσεώς του από την Αγιοταφιτική Αδελφότητα, από τους αποστολικούς ακόμη χρόνους, αλλά ιδιαίτερα από την εποχή το Μ. Κωνσταντίνου και της μητέρας του της αγίας Ελένης, στους οποίους οφείλεται η οικοδόμηση και η ανάδειξη όλων σχεδόν των προσκυνημάτων, είχε και έχει την αποκλειστική δικαιοδοσία επί της Αγίας Γης της Παλαιστίνης, και κατ' ακολουθίαν αναγνωρισμένη πλήρη κυριότητα εφ' όλων σχεδόν των Προσκυνημάτων, ως ένα από τα πέντε Πατριαρχεία, την γνωστή "Πενταρχία" των Πατριαρχών (Ρώμης, Νέας Ρώμης- Κωνσταντινουπόλεως, Αλεξανδρείας, Αντιοχείας, Ιεροσολύμων), που αποτελούσαν τον κορυφαίο θεσμό διοικήσεως της Εκκλησίας.

Το καθένα από τα πέντε Πατριαρχεία είχε τοπικά περιορισμένη δικαιοδοσία, όπως έχουν και όλες οι Μητροπόλεις και επισκοπές. Απαγορεύεται αυστηρά από τους ιερούς κανόνες, και μάλιστα από κανόνες Οικουμενικών Συνόδων που υπογράφτηκαν από όλους, η πρέπει να αντιληφθούν ότι η διατήρηση των Παναγίων Προσκυνημάτων είναι μείζον εθνικό και εκκλησιαστικό θέμα, πρώτης προτεραιότητος.

Οι εκκλησιαστικοί ταγοί στις ανταλλαγές επισκέψεων και φιλοφρονήσεων προς τους Αρμενίους να θέσουν με αυστηρότητα το θέμα της συμπεριφοράς των ομοεθνών τους, ει δ' άλλως να διακόψουν κάθε σχέση και κάθε διάλογο, για να συνετισθούν και οι Λατίνοι, οι ουδέποτε εγκαταλείψαντες τα σχέδια τους και αναμένοντες την κατάλληλη ευκαιρία να ανατρέψουν προς περαιτέρω όφελος των το υφιστάμενο Καθεστώς (Status Quo), που ήδη αδικεί τους Αγιοταφίτες.

Οι τοπικοί άρχοντες, νομάρχες, δήμαρχοι κ.ά., καλούμενοι κάθε χρόνο στις τελετές των Αρμενίων για την γενοκτονία από τους Τούρκους, για την οποία όντως αξίζουν την συμπάθειά μας, να βρουν τρόπο να δείξουν την δυσαρέσκεια τους. Καλές είναι οι δημόσιες σχέσεις και οι ψηφοθηρίες προς τις μειονότητες, αλλά όχι να προσβάλλεται και η ιστορική ευαισθησία της πλειονότητος των Ορθοδόξων Ελλήνων. Οι επίσκοποι και οι ηγούμενοι να μη προφασίζονται την τωρινή κατάσταση ως λόγο αρνήσεως να στείλουν στα Ιεροσόλυμα κληρικούς και μοναχούς.

Αν δεν μεταβούν νέα πρόσωπα, νέο δυναμικό, πως θα αλλάξει η κατάσταση; Οι πνευματικοί και οι Γεροντάδες στον κόσμο, ας κατευθύνουν μερικά πνευματικά τους παιδιά προς τα Ιεροσόλυμα. Είναι εγωισμός να τα θέλουν όλα γύρω τους.

Οι σύλλογοι πολυτέκνων, οι πολύτεκνοι αλλά και οι ολιγότεκνοι γονείς, ας φροντίσουν να ενισχύσουν την πολύ καλή Πατριαρχική σχολή της Σιών (Γυμνάσιο και Λύκειο) με την εγγραφή μαθητών. Η διαμονή και η σίτιση τους είναι εντελώς δωρεάν, ακόμη και οι προοπτικές περαιτέρω σπουδών σε ελληνικά πανεπιστήμια, αν δεν θελήσουν να γίνουν κληρικοί και μοναχοί, μέλη της Αγιοταφιτικής Αδελφότητος. Δυνατή Αγιοταφιτική Αδελφότητα, αριθμητικά και πνευματικά, λειτουργεί αποτρεπτικά προς άνομες διεκδικήσεις και εκδηλώσεις.

Και προ παντός να προσευχόμαστε όλοι μας να αποκτήσει το Γένος εσωτερική ενότητα και συμφωνία επί των τιμαλφών που παραλάβαμε, και που τώρα απρόσεκτα αφήνουμε να περιφρονούνται και να ατιμάζονται με την δική μας συνέργεια.

Αν αδιαφορήσουμε για τις παραδόσεις, τις αξίες, τους πατρογονικούς θησαυρούς μας, την κληρονομιά μας, θα έλθουν άλλοι να τα κληρονομήσουν και μεις θα μείνουμε με άδεια χέρια. Δεν θα μπορούν ούτε τα παιδιά μας να ξαναποκτήσουν, διότι θα έχουμε σκοτώσει τη μνήμη τους, δεν θα έχουν τίποτε μέσα τους, και ως εκ τούτου "ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος".

Η θανάτωση της μνήμης των νέων είναι ο μεγαλύτερος και πιο ύπουλος κίνδυνος για το Γένος, η χειρότερη γενοκτονία, επειδή είναι κρυφή και αδιόρατη. Δεν γίνεται με όπλα, αλλά με την σχολική παιδεία και την αδίστακτη τηλεοπτική καταστροφή των αξιών, που μας συντήρησαν επί αιώνες.


www.briefingnews.gr