«Η Ελλάδα έχει πέσει θύμα οικονομικώ​ν δολοφόνων»

Αυτό που προκύπτει από τηνδημοσίευση του οικονομικού δολοφόνου,είναι ότι, η δράση των συγκεντρωτικών οικονομικών συμφερόντων, όπου εδρεύουν,κυρίως βέβαια στις ΗΠΑ, αναπτύσσουν δυναμικές παρεμβάσεις, σε όποιες χώρεςυπάρχει οικονομικό αντικείμενο, για να το προσαρτήσουν...

Εδώ: http://www.enet.gr/?i=news.el.oikonomia&id=281545. Η δυναμική όμως αυτή, είναι προέκταση της εντελώς φυσικήςδιελκυστίνδας μεταξύ των ειδών στην φύση γενικά, σε όλες τις μορφές της ζωής.

Το ανάπτυγμα ένθερμα αξίζει ναδιαβαστεί 3 φορές, γιατί προβάλλει, το με ποιους τρόπους δρα ο μεγάλος και μεποιους τρόπους παραλείπει ο μικρός την προστασία του δικού του σπιτιού, η απλάαδυνατεί να προφυλαχτεί επειδή ο μεγάλος έχει προχωρήσει πάρα πολύ ποιο μπροστάαπό αυτόν, σε επαγγελματισμό και ανάπτυξη μεθόδων και τεχνολογίας παρεμβάσεων.

Βέβαια, υπάρχουν υποστηριχτικέςαπόψεις εκ μέρους τους, με ένα συλλογισμό, ότι, οι κυβερνήσεις των μικρών λαών,είναι ανάξιοι να αξιοποιήσουν τον πλούτο που έχουν οι χώρες τους, έτσι που ναωφεληθούν οι λαοί των χωρών τους και αυτοί, για αυτό οι μεγάλοι, το κάνουναξιοποιώντας το προηγημένο της οργάνωσής και των δικτύων τους, ναι μεν για ναέχουν αυτοί το ανάλογο μέρος από την εκμετάλλευση, αλλά εν τέλει για το καλότης ανθρωπότητας, ακόμα και εφαρμόζοντας με την βία και πράξεις που είναιεγκλήματα κατά της ανθρώπινης ζωής και της ανθρωπότητας την δική τους διεύθυνσηστις εκμεταλλεύσεις.

Η άποψη, πως οι κυβερνήσεις τωνμικρών λαών είναι ανίκανες, ανεπαρκείς η ερασιτεχνικές έστω, δεν πέφτει καιπολύ έξω από την πραγματικότητα και μάλιστα, δεν συγκρίνεται, ένας ογκώδης φορέαςτραπεζικού κυκλώματος με συνέχειες 100νταετηρίδων, με μια ομάδα η κόμμα πουσυμμαζώνεται από ρομαντικούς ιδεολόγους κατ αρχήν και μεταγενέστερα μεχαρακτηριστικά σπείρας αλληλοϋποστηριζόμενων προσώπων για νομή ορισμένου χρόνουεξουσίας 4ετία η 7ετία, που σαν χρόνος είναι στιγμή και δεν συγκρίνεται με τηνοργάνωση 100νταετιών εκείνων των φορέων όπου υπάρχουν συνέχειες, απόθεμα πείραςκαι μεθόδων που βελτιώνεται πολλαπλασιαστικά στην αποτελεσματικότητα επιβολήςτους.

1. Αποτελεί πραγματικότητα όμως, (δέστελεπτομερώς το ανάπτυγμα του Τζον Πέρκινς) η ισχύς των ογκωδών αυτών φορέων, τηςΑμερικής κυρίως, σε όλο τον πλανήτη με το δυτικό οικονομικό σύστημα.

2. Αποτελεί πραγματικότητα, ότι,διαζευκτικά, οι κυβερνήσεις των μικρών λαών, είναι ανίκανες, ανεπαρκείς ηερασιτεχνικές για να αξιοποιήσουν τον πλούτο έτσι που να ωφεληθούν οι λαοί τουςκαι αυτοί.

3. Προβάλλεται και η άποψη ότι, γιααυτό οι μεγάλοι, το κάνουν αξιοποιώντας το προηγημένο της οργάνωσής και τωνδικτύων τους, ναι μεν και για να έχουν αυτοί το μέρος από την εκμετάλλευση,αλλά για το καλό της ανθρωπότητας !! ακόμα και εφαρμόζοντας την δική τουςδιεύθυνση στις εκμεταλλεύσεις αυτές, με την βία και πράξεις που είναι εγκλήματακατά της ανθρώπινης ζωής και της ανθρωπότητας. Εδώ λείπει και θα ήθελαν ναμπορούν βάλουν τις λέξεις ‘‘εγκλήματα μεν, αλλά για το γενικό καλόόλης της ανθρωπότητας’’ επειδή μια τέτοια φράση αλλά ακόμα και μεανάπτυγμα, δεν είναι δεκτό επικοινωνιακά.

Οι παραδοχές αυτές, που έχουν όμωςαντίστροφη σειρά στον χρόνο που ιδρύεται η κάθε μια, δεν είναι αρκετό για ναδικαιολογήσει το προβαλλόμενο παραπλανητικά ως αληθές, πως το κάνουν με το ζόριμεν, αλλά για το καλό ολόκληρης της ανθρωπότητας.

Φαίνεται καθαρά πως αποτελεί πόλεμοσυμφερόντων και όχι ευεργεσία προς την ανθρωπότητα, επειδή με το καλό πουκάνουν, πολλαπλασιάστηκαν οι μεταλλάξεις των τροφίμων, οι ασθένειες τουκαρκίνου της καρδιάς η κατάθλιψη και η κατανάλωση φαρμάκων, η ακραία αστάθειαστην ποιότητα και στην ασφάλεια τροφίμων, η απίστευτη πλαστική και τοξικήρύπανση του πλανήτη, οι ειρηνικές πυρηνικές συμφορές και η εκτεταμένηγελοιοποίηση της ανθρώπινης προσωπικότητας με την κατάργηση της οικογένειας,χάριν της μεγαλύτερης κατανάλωσης από τους μοναχικούς και πάρα πολλά άλλα.

Αυτά μπορούν να συμβαίνουν ωςαποτέλεσμα, μόνο αν ισχύει η δεύτερη ως πρώτη παραδοχή.

Για αυτό, τοσύστημα που εκλέγει κυβερνήσεις τις κυβερνήσεις των λαών των χωρών, πρέπει ναείναι αξιοκρατικό και ασφαλές και όχιΔΕΔΗΛΩΜΕΝΑ ανέλεγκτο με την ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ.





http://www.enet.gr/?i=news.el.oikonomia&id=281545

Έντυπη Έκδοση Ελευθεροτυπία, Σάββατο 4 Ιουνίου 2011

ΕΝΑΣΜΕΤΑΜΕΛΗΜΕΝΟΣ ΕΚΤΕΛΕΣΤΗΣ ΑΝΥΠΑΚΟΥΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ ΣΤΙΣ ΘΕΛΗΣΕΙΣ ΤΗΣ«ΕΤΑΙΡΕΙΟΚΡΑΤΙΑΣ», Ο ΤΖΟΝ ΠΕΡΚΙΝΣ, ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ:

«Η Ελλάδα έχει πέσει θύμα οικονομικών δολοφόνων»

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στον ΝΙΚΟ ΚΑΤΖΗΛΑΚΗ

Υπήρξε«οικονομικός δολοφόνος». Προσέγγιζε αρχηγούς κρατών που ήθελαν να εφαρμόσουνκοινωνικές πολιτικές, χρησιμοποιώντας τον πλούτο των χωρών τους προς όφελος τωνπολιτών. Θέλοντας να ακυρώσει τις προθέσεις τους, προς όφελος των αμερικανικώντραπεζικών οργάνων και των πολυεθνικών εταιρειών, της «εταιρειοκρατίας», όπωςτη χαρακτηρίζει, είτε τους δωροδοκούσε είτε τους προειδοποιούσε για συνέπειες.

Ηπρόθεση επιμήκυνσης της αποπληρωμής του χρέους θα συνοδευτεί από παραίτηση τηςΕλλάδας σε πολλούς τομείς, λέει ο πρώην «οικονομικός δολοφόνος» Τζον Πέρκινς Σεπερίπτωση που οι ηγέτες αρνούνταν να ενδώσουν, αντιμετώπιζαν απόπειρεςδολοφονίας ή πραξικοπήματα, ένα σχέδιο που είδαμε να επαναλαμβάνεται εδώ καιδεκαετίες στη Λατινική Αμερική από τη δεκαετία του '50 και έπειτα.

Μεταμελημένοςκαι αναστατωμένος από την εχθρότητα μεγάλου μέρους της παγκόσμιας κοινότηταςκατά των ΗΠΑ, όπως δηλώνει, τα τελευταία χρόνια αποφάσισε να μιλήσει δημόσιαγια τον μηχανισμό τον οποίο υπηρέτησε.

ΟΤζον Πέρκινς, στη συνέντευξη που ακολουθεί, δηλώνει πως «δεν υπάρχει αμφιβολία»ότι η Ελλάδα έχει πέσει θύμα των «οικονομικών δολοφόνων», με απώτερο στόχο «τηθέσπιση ενός παγκόσμιου κεντρικού τραπεζικού συστήματος» και ενός «παγκόσμιουνομίσματος». Κατά τον Πέρκινς, η επίθεση στη Λιβύη έχει τους ίδιους στόχουςμιας και «τα άτομα που υποστηρίζουμε στη Λιβύη, υποσχέθηκαν να δημιουργήσουνμια Κεντρική Τράπεζα που θα συνεργαστεί με τις κεντρικές τράπεζες των ΗΠΑ καιτης Ε.Ε. διατηρώντας το δολάριο ως νόμισμα συναλλαγής πετρελαίου».

* Κύριε Πέρκινς, έχει η περίπτωση της Ελλάδας ομοιότητες μετη δράση των οικονομικών δολοφόνων;

**ΗΕλλάδα χτυπήθηκε από οικονομικούς δολοφόνους, δεν υπάρχει αμφιβολία. Ξεκίνησεμε την Ισλανδία πριν από δύο χρόνια και έφτασε σε εσάς, στην Ιρλανδία και άλλεςχώρες. Εκμεταλλεύτηκαν την κατάσταση της Ελλάδας, τέθηκε σε μια κατάσταση μευπέρογκο χρέος και η οικονομία της βρίσκεται σε τέλμα. Η όλη συζήτηση γίνεταιγια την επαναχρηματοδότηση του χρέους.

ΗΕλλάδα θα παραιτηθεί

Ηπρόθεση για επιμήκυνση της αποπληρωμής του χρέους θα συνοδευτεί από παραίτησητης Ελλάδας σε πολλούς τομείς. Είναι μια συνηθισμένη τεχνική των οικονομικώνδολοφόνων ώστε να φέρουν μια χώρα στα χέρια της «εταιρειοκρατίας».

Δενέχω αμφιβολία ότι θα υπήρξαν παρασκηνιακές προσπάθειες να επιτευχθούν συμφωνίεςμεταξύ Ελλήνων πολιτικών, επιχειρηματιών και της τραπεζικής κοινότητας, δοσοληψίεςή και απειλές. Και όπως είδαμε με την υπόθεση Στρος-Καν, στείλανε ένα πολύισχυρό μήνυμα στην Ελλάδα, την Ισλανδία, την Ιρλανδία και σε όσους ηγέτεςσκέφτονται να σταθούν απέναντι στην «εταιρειοκρατία».

**Δεν είναι ξεκάθαρο σε πολύ κόσμο το πώς λειτουργεί αυτός ομηχανισμός. Θεωρητικά έχουμε ένα δυτικό πολιτικό και τραπεζικό σύστημα, αλλάκαι διάφορα φόρα όπου οι ηγέτες αυτού συνευρίσκονται συζητώντας. Είναι αυτή μίαενδοδυτική ή ενδοτραπεζική υπόγεια σύγκρουση ή κάτι άλλο;

*Ο κόσμος αλλάζει πολύ γρήγορα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι ΗΠΑ χάνουν τηδύναμή τους. Η δύναμη όλο και περισσότερο υπεισέρχεται στις μεγάλες πολυεθνικέςεταιρείες. Για να διατηρήσουν τη δύναμή τους, είτε στην Ευρώπη, τις ΗΠΑ, τη Μ.Ανατολή ή την Κίνα, βασίζονται σε ένα παγκόσμιο κεντρικό τραπεζικό σύστημα καιένα σταθερό νόμισμα που θα χρησιμοποιείται παγκοσμίως, ώστε να το πετύχουν.

Τηνίδια στιγμή, υπάρχει τρομερή πίεση για αλλαγή. Στη Λατ. Αμερική, την τελευταία δεκαετίαέχουν εκλεγεί 10 πρόεδροι που σε διαφορετικούς βαθμούς αντιστέκονται στην«εταιρειοκρατία», και σε χώρες όπου στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής μουελέγχονταν από στυγνούς δικτάτορες, βοηθούμενοι από τη CIA. Επίσης, η Μ.Ανατολή εκρήγνυται και η Κίνα δυναμώνει.

Οπότευπάρχει μεγάλη αντίσταση παγκοσμίως. Και λόγω αυτού, το status quo, τοκατεστημένο, πεισμώνει, στυλώνει τα πόδια του. Οπότε αυτή τη στιγμή η«εταιρειοκρατία» κάνει τα πάντα να υπονομεύσει οποιαδήποτε χώρα θα μπορούσε νατην απειλήσει και συγχρόνως να θεσπίσει ένα παγκόσμιο νόμισμα, το δολάριο,σίγουρα βλέπουμε μια αποδυνάμωση του ευρώ ως αποτέλεσμα, και επίσης να θεσπίσειένα παγκόσμιο κεντρικό τραπεζικό σύστημα.

* Οπότε θα λέγατε ότι αυτή η εξέλιξη αποτελεί τα πρώταδείγματα ενός είδους φασισμού;

*Είναι ένας όρος, αλλά ο κίνδυνος εδώ είναι ότι συνδέουμε τον φασισμό με τονΧίτλερ και τον Μουσολίνι. Στις ΗΠΑ έχουμε μια δυσκολία στη χρήση του όρουκομμουνισμός ή σοσιαλισμός επειδή είναι συνδεδεμένος με τον Στάλιν. Η Ευρώπηδεν έχει την ίδια παράδοση. Αλλά σίγουρα οι πολυεθνικές κυβερνούν. Δεν είναιαπλώς μια συνεργασία κυβερνήσεων και εταιρειών.

Σήμεραοι πολυεθνικές εταιρείες ελέγχουν τον κόσμο. Λίγο παλαιότερα, θρησκευτικέςοργανώσεις είχαν αυτή τη δύναμη, αργότερα τη σκυτάλη πήραν κυβερνήσεις, καικάποιες ήταν φασιστικές, κάποιες δημοκρατικές, άλλες δικτατορικές, οι οποίεςανταγωνίζονταν για τις πλουτοπαραγωγικές πηγές και τις αγορές. Αλλά σήμερα, οικυβερνήσεις αντικαταστάθηκαν από τις εταιρείες, οι οποίες εξαγοράζουν τουςπολιτικούς. Κανείς δεν μπορεί να εκλεγεί σε σημαντικό πολιτικό πόστο στις ΗΠΑχωρίς τη χρηματοδότησή τους. Ελέγχουν τα κυρίαρχα ΜΜΕ, και στην πραγματικότηταπαίρνουν τις αποφάσεις. Εάν κάποιος τους στέκεται εμπόδιο, τον καταστρέφουν μεδιάφορους τρόπους.

**Παραφράζοντας, λοιπόν, λέτε ότι έχουμε μια παρακμή τηςΔημοκρατίας.

*Υπάρχει μια τέτοια προσπάθεια. Από την άλλη, η Δημοκρατία δυναμώνει στη Λατ.Αμερική και κατά τη γνώμη μου υπάρχει αυτή τη στιγμή μια λαϊκή προσπάθειαεκδημοκρατισμού στη Μ. Ανατολή, η οποία βρίσκει μεγάλες αντιστάσεις. Ακόμη καιστις ΗΠΑ βλέπουμε κόσμο να αντιδρά στις οικονομικές αλλαγές και κινήματα πουπροσπαθούν να επαναθεσπίσουν τη Δημοκρατία. Η «εταιρειοκρατία», λοιπόν, έχειμεγάλες δυσκολίες να διατηρήσει τη δύναμή της ή να αποκτήσει περισσότερη.Υπάρχουν λοιπόν πολλά κινήματα και αντικινήματα παγκοσμίως.

Κάντεό,τι το Εκουαδόρ

* Υπάρχει συζήτηση στην Ελλάδα για τη σύσταση ΕπιτροπήςΛογιστικού Ελέγχου ώστε να ελεγχθεί πόσο από το χρέος είναι απεχθές, σταπρότυπα αυτού που θέσπισε ο Ραφαέλ Κορέα στο Εκουαδόρ. Ποια είναι η γνώμη σας;

*Συμφωνώ απολύτως με τη θέσπιση αυτού. Και βλέπουμε την Ισλανδία να αντιστέκεταισθεναρά, η οποία έπειτα από δημοψήφισμα αρνήθηκε να πληρώσει το χρέος της. ΟΡαφαέλ Κορέα, τον οποίο σέβομαι πολύ ως ηγέτη, είναι μεγάλο πρόβλημα για τιςΗΠΑ διότι είναι καπιταλιστής, έχει διδακτορικό οικονομίας από αμερικανικόπανεπιστήμιο, είναι πολύ δύσκολο για μας να τον αποκαλέσουμε κομμουνιστή.

Τοχρέος του Ισημερινού δημιουργήθηκε από υποστηριζόμενους από τη CIA δικτάτορεςτη δεκαετία του '70. Το χρέος είναι του ΔΝΤ, της Παγκόσμιας Τράπεζας, τωνδικτατόρων, αλλά όχι του λαού του Ισημερινού. Οπότε ο Κορέα αντιστέκεταισθεναρά, και φυσικά πριν από έναν χρόνο η CIA προσπάθησε να τον ανατρέψειανεπιτυχώς.

Τοίδιο έγινε στην Ονδούρα με τον πρόεδρο Σελάγια, ο οποίος προσπάθησε να κάνεικάτι παρόμοιο, αλλά ανατράπηκε. Οι λαοί πρέπει να στηρίξουν ηγέτες που θααντισταθούν και που θα αναπτύξουν συμμαχίες με χώρες που βρίσκονται σε παρόμοιαπροβλήματα. Εάν η Ελλάδα ενεργήσει μόνη, θα αντιμετωπίσει μεγάλες δυσκολίες.Αλλά εάν συμμαχήσει με την Ιρλανδία, την Ισλανδία, τη Βενεζουέλα, το Εκουαδόρ,την Αργεντινή, χώρες της Λατ. Αμερικής και της Αφρικής, θα ενισχύσει τη θέσητης.

* Πώς κρίνετε την υπόθεση της σύλληψης του ΝτομινίκΣτρος-Καν;

*Δεν έχω εσωτερική πληροφόρηση, αλλά γνωρίζω ότι η ζωή του καταστράφηκε.Πιθανότατα δεν θα μπορέσει να κατέβει στις προσεχείς γαλλικές προεδρικέςεκλογές. Δεν ξέρουμε την αλήθεια για το κατά πόσον είναι ένοχος ή όχι, δενέγινε δίκη. Γνωρίζω όμως ότι καταδεικνύει πόσο εύκολο είναι να καταστρέψειςέναν δημόσιο αξιωματούχο. Οπως έχω γράψει στα βιβλία μου, άτομα όπως ο πρόεδροςτων ΗΠΑ, αλλά και όλοι οι σημαντικοί πολιτικοί ανά τον κόσμο, είναι εξαιρετικάευάλωτοι.

Μεσφαίρα ή με... Μόνικα

Παλαιότερα,τον καιρό του Τζον Κένεντι για παράδειγμα, έπρεπε να πυροβολήσεις έναν πρόεδρογια να τον δολοφονήσεις. Ολοι ήξεραν ότι ο Κένεντι είχε εξωσυζυγικές ερωτικέςσχέσεις, αλλά ήταν αποδεκτό, οπότε έπρεπε να τον ρίξουν με μια σφαίρα.Ξεκινώντας όμως με τον Κλίντον, και τη σχέση του με τη Μόνικα Λεβίνσκι, άρχισανοι δολοφονίες «προσωπικότητας». Και τώρα με τον επικεφαλής του ΔΝΤ, βλέπουμεότι ένα άτομο μπορεί να καταστραφεί ολοκληρωτικά απλώς λόγω μιας κατηγορίας.Δεν ξέρουμε αν αυτή η κατηγορία είναι αληθινή ή όχι, αλλά δεν έχει σημασία αυτήτη στιγμή μιας και η πολιτική του καριέρα καταστράφηκε ανεξαρτήτως αλήθειας.

* Εικάζεται ότι η υπόθεση έχει να κάνει με τον «ανταγωνισμό»δολαρίου-ευρώ και ότι ο Στρος-Καν είναι υποστηρικτής του ευρωπαϊκού νομίσματος.Εχει βάση η εικασία κατά τη γνώμη σας;

*Σίγουρα μπορεί να συμβαίνει αυτό. Οι ΗΠΑ είναι εξαιρετικά προστατευτικές με τοδολάριο, πιστεύω ότι είναι ο βασικός λόγος που κάνουμε πόλεμο στη Λιβύη. ΟΚαντάφι προσπαθούσε να πείσει τις αφρικανικές χώρες να ιδρύσουν ένα παναφρικανικόνόμισμα, το «χρυσό δηνάριο», και να πουλάει πετρέλαιο σε αυτό το νόμισμα αντίτου δολαρίου, όπως κάναμε πόλεμο στον Σαντάμ ο οποίος ήθελε να πουλάει τοπετρέλαιο σε άλλο νόμισμα. Είναι απόλυτα πιθανό.

Δενέχω εσωτερική πληροφόρηση, αλλά λέω ότι τα άτομα που υποστηρίζουμε στη Λιβύηυποσχέθηκαν να δημιουργήσουν μια Κεντρική Τράπεζα που θα συνεργαστεί με τιςκεντρικές τράπεζες των ΗΠΑ και της Ε.Ε. διατηρώντας το δολάριο ως νόμισμασυναλλαγής πετρελαίου. Και φαίνεται ότι οι αποκαλούμενοι αντάρτες εργάζονταιγια να προστατέψουν τα συμφέροντα της «εταιρειοκρατίας», τα οποία απειλούσε οΚαντάφι.

Είναιδύσκολο να συμπαθήσεις τον επικεφαλής του ΔΝΤ, το οποίο είναι ένα εργαλείο τωνοικονομικών δολοφόνων. Οπότε δεν συμπάσχω με τον Στρος-Καν ως πρόεδρο του ΔΝΤ.Αλλά το ανησυχητικό είναι ότι δεν καταστρέφεις κάποιον πολιτικά απλώς με μιακατηγορία χωρίς να έχει αποδειχτεί τίποτε.

Οιεπιπλοκές όμως από την αδυναμία ενός προσώπου σε θέση ισχύος είναι πολύεπικίνδυνες διότι σημαίνει ότι όποιος βρίσκεται σε παρόμοιες θέσεις εξουσίαςπρέπει να έχει υπ' όψιν του ότι εάν ενοχλήσει την «εταιρειοκρατία», μπαίνει σεκίνδυνο.

ksipnistere.blogspot.com