Μια ωραία σκιώδης κυβέρνηση

Συμπαιγνία Παπανδρέου - Σαμαρά προκειμένου να μην αλλάξει τί­ποτα στη χώρα και δαχτυλίδι του απερχόμενου πρωθυπουργού στον αρ­χηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης κρίνουν την επιλογή του προέδρου της Βουλής Φίλιππου Πετσάλνικου στελέ­χη του ΠΑΣΟΚ. Πολλοί είναι από χτες το πρωί στα κεραμίδια και αναμένεται να έχουμε εσωκομματικές εξελίξεις από μια επιλογή «ασφαλείας» του Γιώργου Παπανδρέου, που στοχεύει...
στον πλή­ρη έλεγχο των εσωκομματικών και πο­λιτικών εξελίξεων. Σύμφωνα με πληρο­φορίες, πολλά στελέχη του ΠΑΣΟΚ που θέλησαν να «ξεφορτωθούν» τον Πα­πανδρέου εκτιμούν ότι με την κίνηση αυτή ελέγχει πλήρως το παιχνίδι από τα παρασκήνια και δηλώνουν ότι δεν πρόκειται να αφήσουν να περάσει κά­τι τέτοιο.
Επισημαίνουν ακόμα ότι η εμμονή Σαμαρά σε μια μεταβατική - υπηρεσι­ακή κυβέρνηση και η άρνησή  του να μπει σε μια κυβέρνηση ουσιαστικής συνεργασίας έδωσε το τέλειο άλλοθι στον Παπανδρέου να στήσει μια «κυβέρνηση» πλήρως ελεγχόμενη, που θα αναλάβει να κάνει τη… βρόμικη δου­λειά της υλοποίησης της συμφωνίας της 26ης Οκτωβρίου. Αν το επιχείρη­μα για το μπάχαλο που δημιουργήθηκε όλες αυτές τις μέρες ήταν να βρεθεί ένα κατάλληλο πρόσωπο που θα καθησυχάζει όμως και τις αγωνίες των βουλευτών, αυ­τό κάθε άλλο παρά επιτεύ­χθηκε. Πολλοί λοιπόν είναι αυτοί που πιστεύουν ότι δεν αποκλείε­ται να υπήρξε όλη αυτή η παρά­ταση προκειμένου να πέσουν οι αντιστάσεις της κοινωνίας και των πολιτικών εταίρων λόγω της αγωνίας της αναμονής και να υποδεχτούν πιο ήπια την επιλογή Πετσάλνικου. Και σημειώνουν ότι έφτασε την αγω­νία στο κατακόρυφο δημιουργώ­ντας συνθήκες αδιεξόδου, ώστε οποιαδήποτε πρόταση να μοιάζει καλύτερη από την παραμικρή πα­ράταση της εκκρεμότητας.
Το μεγαλύτερο ζήτημα του Παπανδρέου ήταν να ξεπεράσει το εμπόδιο Παπαδήμου, που επι­χειρήθηκε να εμφανιστεί ως σω­τήρας της χώρας χωρίς να υπάρξει σύγκρουση. Άλλωστε στο όνομα αυτό οι αντιδράσεις στον στενό παπανδρεϊκό πυρήνα ήταν έντονες: «Εσύ δηλώ­νεις αντιεξουσιαστής στην εξουσία, ξέρεις ότι σε έριξαν οι τραπεζίτες και θα προωθήσεις τον Παπαδήμο;». Το ερώτημα ετέθη ευθέως στον Γιώργο Παπανδρέου, σε μια κλειστή σύσκεψη, όταν το πρακτορείο Ρόιτερς διακινού­σε το όνομα του πρώην αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Ο πρώην πρωθυπουργός όχι μόνο έδει­ξε να συμφωνεί, αλλά είπε στους συνο­μιλητές του ότι δεν το σκέφτηκε ούτε στιγμή. Η αλήθεια είναι ότι το όνομα του Λουκά Παπαδήμου, ο οποίος πριν από 10 μέρες με άρθρο του είχε κα­ταφερθεί κατά του κουρέματος κατά 50%, προκαλώντας ρίγη εκνευρισμού στο Μέγαρο Μαξίμου, καθώς παρέμε­νε «εν υπνώσει» οικονομικός σύμβου­λος του πρωθυπουργού, είχε αρνηθεί τόσες φορές να εμπλακεί ενεργά με την ελληνική πολιτική, που είχε δια­γραφεί από τη σκέψη του πρωθυπουρ­γού εξ αρχής. Το «Βήμα της Κυριακής» τον επανέφερε στο προσκήνιο, αφού - σύμφωνα με δημοσίευμα - η Μέρκελ φέρεται να είπε στον Παπανδρέου «στείλε μας τον Παπαδήμο να συνεν­νοηθούμε» στην περίφημη συνάντηση των Καννών. Όπως λένε κυβερνητικά στελέχη, το γεγονός ότι ο ΔΟΛ προωθούσε διά του ρεπορτάζ «της… Μέρκελ» τον Λουκά Παπαδήμο, σε συνδυ­ασμό με τη συμμαχία των… προθύμων (Ντόρας Μπακογιάννη, Άννας Διαμα­ντοπούλου, Κωνσταντίνου Μητσοτά­κη, Mega, Σκάι και δεν συμμαζεύεται), που τα έδωσαν όλα, ήταν αρκετό για να μην περάσει ούτε ξώφαλτση η υποψη­φιότητά  του. Δεν είναι τυχαίο, έλεγαν κυβερνητικά στελέχη, ότι ο Παπαδή-μος πήρε το αεροπλάνο και ήρθε στην Ελλάδα περιμένοντας στο ακουστικό του και μίλησε στο τηλέφωνο μόνο με τη Ρεγγίνα Βάρτζελη.
Φοβήθηκαν
Άλλοι πάντως λένε ότι ο Παπαδήμος μίλησε με τον πρωθυπουργό, έγιναν κάποιες γενικόλογες συζητήσεις, αλλά δεν κατέληξαν πουθενά. Πολλοί είναι αυτοί που ισχυρίζονται ότι ο Παπαδή­μος δεν προωθήθηκε όχι μόνο από το γεγονός ότι εκφράζει το τραπεζικό κα­τεστημένο, που κατά τον Παπανδρέου επιχειρεί να ελέγξει το πολιτικό σύστη­μα της χώρας, αλλά κάτι ευρύτερο: ότι δηλαδή φοβήθηκαν στο ΠΑΣΟΚ ότι ο Παπαδήμος επιχειρείται να μπει σφήνα στο πολιτικό σκηνικό δημιουργώντας πολιτικό χώρο μεταξύ του κυβερνώντος κόμματος και της Νέας Δημοκρατίας, με εκσυγχρονιστικό άρωμα, παραλαμ­βάνοντας ουσιαστικά τη σκυτάλη από τον Κώστα Σημίτη και ό,τι εκφράζει ιδεολογικά, πολιτικά και κοινωνικά.
Σύμφωνα με ηγετικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, ο Γιώργος Παπανδρέου παραιτήθηκε από την πρωθυπουργία και άνοιξε τον δρόμο σε μια κυβέρνηση συνεργασίας, αλλά με την επιλογή του πρωθυπουργού θέλησε να διασφαλί­σει ότι:
♦ Η κυβέρνηση που θα προκύψει θα συνεχίσει το έργο της προηγούμενης στην αντιμετώπιση της κρίσης και δεν θα λειτουργήσει κυρίως διά του πρω­θυπουργού αποδομητικά.

♦ Δεν θα μπει σφήνα στη σκληρή μάχη διαδοχής που υπάρχει στο παρασκήνιο του ΠΑΣΟΚ και

♦ Ο ίδιος δεν θα βάζει υποθήκες για την ηγεσία του κόμματος.
Την αλήθεια γύρω από τις πραγματι­κές προθέσεις του Παπανδρέου έδω­σε ο Απόστολος Κακλαμάνης, ο οποί­ος αποκάλυψε ότι είχε συνάντηση και με τον Αντώνη Σαμαρά και η συμφωνία φαίνεται να έσπασε από την εμμονή Νεοδημοκρατών να μην μπουν κοινο­βουλευτικά στελέχη στην κυβέρνηση, αλλά άφησε να εννοηθεί ότι υπήρχαν υπονομεύσεις και από άλλα… πρόσωπα, χωρίς να τα κατονομάσει. Ενδι­αφέρον προκάλεσαν οι αυ­θόρμητες εμφανίσεις Ραγκούση και Διαμαντο­πούλου μέσα στη χτε­σινή μέρα, όπου και οι δύο συντονίστηκαν ότι «η χώρα χρειά­ζεται πρωθυπουργό υψηλού κύρους και απο­δοχής, στο εσωτερικό και το εξω­τερικό, με βαθιά γνώση των οικονομι­κών», όπως είπε η Αννούλα του ΠΑΣΟΚ, ενώ ο υπουργός Υποδομών επιχείρησε να κάψει την υποψηφιότητα Πετσάλνι­κου σημειώνοντας πως «ο νέος πρωθυ­πουργός πρέπει να είναι υψηλών πο­λιτικών προδιαγραφών και όχι κοινού χαμηλού μέσου όρου μεταξύ των κομ­μάτων, πόσω μάλλον εντός των κομμά­των». Η παρέμβασή  του έγινε νωρίς το πρωί χτες στο Mega  και ενώ κυκλοφο­ρούσε το όνομα του Βασίλη Σκουρή, επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Δικαστη­ρίου, που και πάλι το πρακτορείο Ρόι­τερς επέβαλε στη δημόσια συζήτηση. Να πούμε λοιπόν ότι μικρή σχέση με την πραγματική ανίχνευση του πρωθυ­πουργού είχαν τα ονόματα των Νικη­φόρου Διαμαντούρου, Βασίλη Σκουρή, Παναγιώτη Ρουμελιώτη και Γιάννη Κουκιάδη, που με περισσή ευκολία διακι­νήθηκαν στα Μέσα Ενημέρωσης.

topontiki.gr