«Τσακίστε τους Έλληνες» είχε πει ο Χένρι Κίσινγκερ. Το θυμάστε;

Βασιλική Πιτούλη:Τη βδομάδα που μας πέρασε, χαμπέμους Πάπα… δήμο, σύμφωνα και με πρωτοσέλιδο μεγάλης εφημερίδας.

Αφού περάσαμε τέσσερις τουλάχιστον μέρες στο ακουστικό μας, με τη φημολογία να οργιάζει, αφού ακούστηκαν ονόματα και ονόματα, αποκτήσαμε επιτέλους πρωθυπουργό.

Συσκέφτηκαν οι αρχηγοί των κομμάτων, οι πρωτοκλασάτοι υπουργοί (τουλάχιστον όσοι δεν έμειναν εκτός καινούργιου νυμφώνος), υποθέτω ότι...

ενημερώθηκαν και οι λομπίστες, οι τραπεζίτες, και οι εκδότες μεγαλοεπιχειρηματίες, όσοι εν πάση περιπτώσει κανονίζουν τις τύχες αυτού του έρμου τόπου. Συσκέφτηκαν και οι του εξωτερικού, όσοι έχουνε λόγο και περνάει η άποψή τους, είτε Ευρωπαίοι, είτε πέραν του Ατλαντικού. Και ιδού ο νυμφίος έρχεται: Λουκάς Παπαδήμος, ο νέος πρωθυπουργός. Οι ευχές μας για καλό έργο υπέρ της Ελλάδας και των Ελλήνων, αυτονόητες.

Τις προηγούμενες ημέρες είχαμε ζήσει το θρίλερ της επικείμενης εξόδου της χώρας από το ευρώ. Στην Ευρώπη έχουν δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια δυο αντίθετες τάσεις: η μια εκπορεύεται από την Αγγλία και έχει σαφές ατλαντικό βάθος (πώς να ξεχάσει το Ηνωμένο Βασίλειο ότι οι ΗΠΑ υπήρξαν παιδί του;) και η άλλη αναφέρεται στον γαλλογερμανικό άξονα.

Ποτάμια αίματος έχουνε ρεύσει στους πολέμους που έχουν κάνει μεταξύ τους αυτές οι δυο εθνότητες, κράτη, πείτε τα όπως θέλετε. Γάλλοι και Γερμανοί. Τώρα τα έχουν ξεχάσει και κοιτάζουν μόνο πώς θα μοιράσουν καλύτερα τα κέρδη από την οικονομική επικυριαρχία τους. Το ίδιο πρέπει να κάνουμε κι εμείς; Εμείς κι αν έχουμε ποταμούς αίματος να θυμόμαστε. Και εχθρούς του ελληνισμού.

Με πρώτο και καλύτερο τον Χένρι Κίσινγκερ. Είναι γνωστή, τώρα πια, η ανθελληνική του στάση. Στην αλληλογραφία του είχε διατυπώσει επαρκώς τη γνώμη του για την Ελλάδα. «Δεδομένου ότι οι Έλληνες είναι ο πλέον απείθαρχος λαός της Ευρώπης», είχε πει ο αλήστου μνήμης Κίσινγκερ, «είναι απαραίτητο να υποταχτούν». Και είχε εξηγήσει ότι για να συμβεί αυτό, δεν υπάρχει άλλος πιο αποτελεσματικός τρόπος από το να χτυπηθούν στη γλώσσα και τη θρησκεία τους, που αποτελούν τα πλέον ισχυρά στοιχεία εθνικής ταυτότητας.

Πόσο υπάρχουν ακόμη στους υποτιθέμενους συμμάχους μας (ή εταίρους, τουλάχιστον) αυτά τα μηνύματα; Πόσο εμείς οι Έλληνες είμαστε συνειδητοποιημένοι στο να διαφυλάττουμε γλώσσα, ιστορία, θρησκεία, και οτιδήποτε άλλο αποτελεί πανάκριβο στοιχείο εθνικής ταυτότητας, σαν κόρη οφθαλμού; Πόσο φροντίζουμε την παιδεία μας;

Πόσο επιτρέπουμε στα greeklish, αυτό το εξάμβλωμα, να διαδίδεται, τη στιγμή που αποδεδειγμένα κινδυνεύει ο ελληνικός γραπτός λόγος; Είναι μερικά ερωτήματα που πρέπει να απασχολήσουν σοβαρά κάθε Έλληνα, όπου γης.          

www.bibliofagos.vasilikipitouli.gr