Η Αριστερά ως αποθήκη του ΠΑΣΟΚ

γράφει ο Δ. Παπαγεωργίου
Τις τελευταίες ημέρες τα μάτια όλων είναι στραμμένα προς την κατεύθυνση της συγκυβέρνησης μετάξύ ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ. Και δικαίως έως ένα βαθμό, αφού αυτή ακριβώς η διαδικασία αποτελεί την κορυφαία πολιτική εξέλιξη στην χώρα μας, σημάδι ίσως του τέλους της μεταπολίτευσης. Την ίδια στιγμή όμως που οι περισσότεροι ασχολούνται με υπουργεία, υφυπουργεία και ούτω καθ' εξής, στα αριστερά του ΠΑΣΟΚ αρχίζει και δημιουργείται...
μετωπικό κλίμα, ιδιαίτερα αφού οι δυνάμεις της αριστεράς αυξάνουν τόσο την εκλογική επιρροή τους αλλά και ξεκινούν "ζυμώσεις". Χαρακτηριστικές του δεύτερου, οι σημερινές δηλώσεις Παπαδημούλη, οι οποίες έρχονται να συμπληρώσουν πολλές αντίστοιχες δηλώσεις που έχουν γίνει τις τελευταίες ημέρες.«αφού κατόρθωσαν να τα βρουν με αυτά τα υλικά Παπανδρέου, Σαμαράς και Καρατζαφέρης, γιατί δεν μπορούν οι δυνάμεις της ευρύτερης Αριστεράς και της Οικολογίας και οι προοδευτικές δυνάμεις που απαγκιστρώνονται από το ΠΑΣΟΚ να ενωθούν σε ένα κοινό, μίνιμουμ ρεαλιστικό πρόγραμμα για να αποτελέσουν εναλλακτική λύση;» είπε ο κ. Παπαδημούλης, λίγες μέρες αφού ο Αλέξης Τσίπρας ζητούσε την δημιουργία ενός αριστερού μετώπου που θα αποτελέσει πόλο εξουσίας.
Ας πούμε την αλήθεια. Εάν το ΚΚΕ αποφασίσει - σε πείσμα της ιστορίας του, αλλά και της στρατηγικής του όπως την ξέρουμε τα τελευταία χρόνια - να συμπράξει σε ενός τέτοιου είδους μέτωπο, θα έχουμε στα αριστερά του ΠΑΣΟΚ μία πολιτική δύναμη η οποία θα το υπερφαλαγγίσει και κατά πάσα πιθανότητα θα μπορέσει να το αφήσει στην τρίτη θέση του πολιτικού σκηνικού. Εάν σε αυτούς προσθέσει κανείς και τις "δυνάμεις" που απελευθερώνονται από το μνημονιακό ΠΑΣΟΚ και τις διάφορες "κινήσεις" που ιδρύονται με καταιγιστικό ρυθμό τον τελευταίο καιρό από αποχωρήσαντες του ΠΑΣΟΚ, θα δούν να γίνεται πράξη αυτό το "μέτωπο". Και είναι πολλοί αυτοί που απορούν για το γιατί δεν προσχωρεί σε κάποιου τέτοιου είδους κίνηση το ΚΚΕ.

Η απάντηση όμως δεν βρίσκεται σε κάποια συνομωσιολογική κουλτούρα του Περισσού. Ούτε βρίσκεται σε κάποια βαθειά ιδεολογική διαφωνία μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ. Η απάντηση βρίσκεται στο ΠΑΣΟΚ. Και γι' αυτό ενδιαφέρει και όλους εμάς, οι οποίοι λίγο νοιαζόμαστε για την ενότητα της αριστεράς σε τούτη εδώ την χώρα.
Στο ΠΑΣΟΚ πολύ λίγο ενδιαφέρονται για τις επόμενες εκλογές. Γνωρίζουν ότι έχουν μόνο να χάσουν. Γι' αυτό άλλωστε και δεν "τρέχει" καταιγιστικά το ζήτημα της διαδοχής του ΓΑΠ στην προεδρία του Κινήματος. Κάποιοι δεν θέλουν να φύγει έτσι άδοξα, χωρίς να χρεωθεί μια συντριπτική εκλογική ήττα. Αυτοί οι κάποιοι πολύ λίγο ενοχλούνται και από τις "μετωπικές" κινήσεις της αριστεράς. Γιατί;
Μα γιατί τις βλέπουν ως έναν "αποθηκευτικό" - εφεδρικό χώρο του ΠΑΣΟΚ. Όταν με το καλό το ΠΑΣΟΚ αισθανθεί ξανά έτοιμο να βαδίσει προς την εξουσία, όλες αυτές οι αντιμνημονιακές δυνάμεις δεν θα αποτελέσουν τίποτε άλλο παρά τον ζωτικό χώρο του κόμματος εξουσίας αυτού. Θα χρεώσουν κομματική παρέκκλιση στον ΓΑΠ, και θα ξαναγυρίσουν στις "ρίζες" του ΠΑΣΟΚ, συσπειρώνοντας δίπλα τους όλους αυτούς τους "μετωπικούς". Ακριβώς αυτός είναι ο λόγος που το ΚΚΕ δεν συμμετέχει σε τέτοιες διαδικασίες. Και ακριβώς αυτός είναι ο λόγος που το βαθύ ΠΑΣΟΚ καθόλου δεν ενοχλείται από τις μεγαλοστομίες του κ. Τσίπρα και των συν αυτώ. Γνωρίζει ότι όταν η ώρα έλθει, το μέτωπο θα ενταχθεί υπό την πράσινη σημαία.