Επικίνδυνη κυβέρνηση

Ρένα Δούρου:Οι κ.κ. βαν Ρομπέι και Μπαρόζο, πρόεδρος του ευρωπαϊκού συμβουλίου και επικεφαλής της Κομισιόν αντιστοίχως, είπαν κάτι ακριβές στην κοινή τους ανακοίνωση για τη νέα κυβέρνηση υπό τον Λουκά Παπαδήμο: «Ανοίγει για την Ελλάδα ένα νέο κεφάλαιο».

Πράγματι ανοίγει το κεφάλαιο της...

διακυβέρνησης της χώρας από μη εκλεγμένους πρωθυπουργούς, από τεχνοκράτες - αρχής γενομένης από τη χώρα μας και όπως φαίνεται ακολουθεί η Ιταλία με τον Μάριο Μόντι.

Υποτίθεται ότι ο τεχνοκρατικός χαρακτήρας τους αναπληρώνει την έλλειψη πολιτικού στοιχείου, το οποίο θεωρείται αναποτελεσματικό και γι’ αυτό αναξιόπιστο...

Με τη μαγική αυτή φόρμουλα, υποτίθεται ότι οι δύστροποι λαοί θα τιθασευθούν, θα λογικευθούν και θα πειθαρχήσουν εντέλει στα «κελεύσματα» του οικονομικού μονοδρόμου.

Δηλαδή της δημοσιονομικής πειθαρχίας, της λιτότητας, των πάσης φύσης περικοπών κοινωνικών παροχών (κοστίζουν βλέπετε), της ακύρωσης εντέλει κάθε είδους δημόσιου αγαθού. Μονόδρομος με άλλα λόγια αλά γερμανικά.

Το πρόβλημα όμως είναι διπλό. Καταρχήν και πρωτίστως αυτό του δημοκρατικού ελλείμματος: επί τρεις μήνες η χώρα θα βρίσκεται στο πλαίσιο μιας δημοκρατικής εκτροπής. Θα κυβερνά τη χώρα μια κυβέρνηση - έκτρωμα που δεν έχει προκύψει από τις κάλπες, από τη λαϊκή βούληση.

Και τούτο γιατί έτσι αποφάσισε το μνημονιακό μέτωπο, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ, προκειμένου και να εφαρμοστούν όλα τα αποφασισμένα λόγω μνημονίου και μεσοπρόθεσμου, μέτρα αλλά και να δεσμευθεί η χώρα στη νέα δανειακή σύμβαση, που θα σημάνει και την πλήρη εξαθλίωση της κοινωνίας (νέες περικοπές μισθών, συντάξεων, κατάρρευση ασφαλιστικών ταμείων, κα).

Πέραν όμως του τεράστιου δημοκρατικού προβλήματος, υφίσταται κι ένα ζήτημα αποτελεσματικότητας αυτού του είδους των κυβερνήσεων. Και το θέτει εύγλωττα ο Πωλ Κρούγκμαν: «Η υποκατάσταση μιας δημοκρατικής κυβέρνησης με μια υποτιθέμενη μη πολιτική διαχείριση, ακόμη και στις καλύτερες περιόδους, είναι αμφισβητήσιμη. Αλλά το να δίνεται εξουσία σε μη εκλεγμένους, των οποίων οι επιδόσεις μαρτυρούν ότι κυβερνούν στηριζόμενοι σε προκαταλήψεις και όχι σε αναλύσεις, είναι ακόμη χειρότερο».