Σεραφείμ κατά Φαναρίου

Απόσπασμα από την επιστολή του Σεραφείμ Πειραιώς στον Πατριάρχη Βαρθολομαίο, για την επίσκεψή του στο Μιλάνο
«Ποιά πανορθόδοξη ἀπόφαση;Λαμβάνουμε υἱϊκῶς θάρρος καί ἐρωτοῦμεν Ὑμᾶς,Παναγιώτατε Δέσποτα: Ἡ μετάβαση Ὑμῶν, τοῦ ΟἰκουμενικοῦΠατριάρχου, τῆς Σεπτῆς Κορυφῆς τῆς ὑπ' οὐρανόνὈρθοδοξίας, στό Μιλάνο ὑπῆρξε ἀποτέλεσμα καί ἀπόφαση κάποιας Συνόδου Πανορθοδόξου; Θεωροῦμε ὅτι γιά ἕνατέτοιο σοβαρό ζήτημα, πού ἅπτεται τῶν σχέσεων μέ τούςαἱρετικούς Παπικούς, θά ἔπρεπε νά ἐρωτηθοῦν ἅπασαι οἱκατά τόπους Ἱερές Σύνοδοι τῶν Ἱεραρχῶν τῶν ὈρθοδόξωνἘκκλησιῶν καί νά ὑπάρχει συγκατάθεση, ἀπόφαση, εὐλογία.
Ἡ πανορθοδόξως ἀποφασισθεῖσα διεξαγωγή θεολογικοῦδιαλόγου μέ τήν ἑτεροδοξία καλύπτει τέτοιες ἐνέργειες«συγχοροστασίες καί συμπροσευχές»;Β) Ἐκκλησιολογική σύγχυσηΕἶναι πασιφανές, ὅπως προκύπτει ἀπό τίς ὁμιλίες, πούἐκφώνησε ἡ Ὑμετέρα Παναγιότης στό Μιλάνο, ὅτι...
διδάσκετεκαινοφανῆ, πρωτοφανῆ καί οἰκουμενιστική ἐκκλησιολογία,ἡ ὁποία, βεβαίως, τυγχάνει ἀλλοτρία καί ξένη πρός τήνὈρθόδοξη Ἐκκλησιολογία. Ἀποδέχεσθε τίς κακόδοξεςοἰκουμενιστικές θεωρίες περί «ἀδελφῶν Ἐκκλησιῶν» και«δύο πνευμόνων».
Ἀναγνωρίζετε τίς αἱρετικέςπαρασυναγωγές τοῦ Παπισμοῦ καί τοῦ Προτεσταντισμοῦ(Λουθηρανοί, Μεταρρυθμισμένοι) ὡς «Ἐκκλησίες» ἰσότιμεςκαί ἰσάξιες τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Ἀναγνωρίζετε τόναἱρεσιάρχη Πάπα, τούς Καρδιναλίους, τούς Πάστορες σάν νάἔχουν ἔγκυρη ἱερωσύνη, μυστήρια καί ἀποστολική διαδοχή.Χρησιμοποιεῖτε ὁμοειδῆ θεολογία καί γιά τούς ἀλλοθρήσκους(Μουσουλμάνους, Ραββίνους). Γιά Σᾶς, Παναγιώτατε, ὅλες οἱπαραπάνω αἱρέσεις μαζί μέ τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησίαἀποτελοῦν ἤδη τή «Μία Ἐκκλησία», ἡ ὁποία ὅμως, στόνπαρόντα καιρό εἶναι διηρημένη καί προχωρᾶ πρός τήνἑνότητά της».
Και ο επίλογος:
«Προυχωρήσατε ἤδη πολύ. Οἱ πόδες Ὑμῶν ψαύουσι πλέοντά ρεῖθρα τοῦ Ρουβίκωνος. Ἡ ὑπομονή χιλιάδων εὐσεβῶνψυχῶν, Κληρικῶν καί λαϊκῶν, συνεχῶς ἐξαντλεῖται. Διά τήνἀγάπην τοῦ Κυρίου, ὀπισθοχωρήσατε! Μή θέλετε νά δημιουργήσητε ἐν τῇ Ἐκκλησία σχίσματα καί διαιρέσεις.Πειρᾶσθε νά ἑνώσητε τά διεστῶτα καί τό μόνον ὅπερ θάκατορθώσητε, θά εἶναι νά διασπάσητε τά ἡνωμένα καί νάδημιουργήσητε ρήγματα εἰς ἐδάφη ἕως σήμερον στερεά καί συμπαγῆ. Σύνετε καί συνέλθετε! Ἀλλά φεῦ! Διηνύσατεπολλήν ὁδόν. Ἤδη πρός ἑσπέραν ἐστί καί κέκλικεν ἡ ἡμέρα...»