Εκείνος που Πρέπει έρχεται και... μέσω της ψυχοϊστορίας!

Διαισθητικά όλοι αντιλαμβάνονται ότι ζούμε σε μία περίοδο ραγδαίων αλλαγών, τόσο σε ελληνικό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο.

Ότι είμαστε στην πρωταρχική φάση της περιβόητης Νέας Εποχής (η οποία ΗΔΗ ξεκίνησε!), ειδικά δε μετά τη μεταστροφή ολόκληρου του γαλαξία μας σε νέες χωροχρονικές διαστάσεις, που σημειολογικά συμβόλιζε η περίφημη 21η Δεκεμβρίου του 2012. Αυτή η Νέα Εποχή (όπως έχουμε επανειλλημένως τονίσει) θα φέρει δραματικές αλλαγές στον άνθρωπο, θα μεταλλάξει τελείως την ανθρωπότητα και τον κόσμο μας και θα αναθεωρήσει πολλά από εκείνα που έως πρόσφατα θεωρούσαμε ως «δεδομένα» και ως «αυτονόητα»...

Άλλωστε, ήδη έχουμε πάρει μία σαφή «πρόγευση» της Νέας Εποχής, στην οποία σταδιακά μετακυλούσαμε τα τελευταία χρόνια. Όλα αυτά που συμβαίνουν π.χ. στην Ελλάδα των Μνημονίων είναι πολύ ενδεικτικά της νέας αυτής πραγματικότητας. Και είναι τεράστιο λάθος να νομίζουν οι Έλληνες ότι η νέα επικρατούσα κατάσταση στη ζωή τους θα είναι κάτι το παροδικό, που «κάποτε» θα «περάσει». Η αλήθεια είναι το εντελώς αντίθετο: οι νέες συνθήκες που ήδη αρχίσαμε να βιώνουμε θα είναι κάτι το μόνιμο και θα χαρακτηρίζει τούδε και στο εξής την καθημερινότητα όλων μας! Δυστυχώς, στη νέα αυτή χωροχρονική φάση ελάχιστοι είναι εκείνοι που θα προσαρμοστούν και θα επιβιώσουν. Οι περισσότεροι (πολύ απλά) θα γίνουν θύματα ενός αδυσώπητου κοινωνικού μαλθουσιανισμού!... Η Νέα Εποχή θα είναι, με δυο λόγια, ένας απίστευτος εφιάλτης για τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού έθνους...

Όμως κάθε παρόμοια χωροχρονική τριβή (ανωμαλία) εμπεριέχει ιστορικά και θετικά στοιχεία. Όσο και αν κάτι τέτοιο ακούγεται σήμερα παράδοξο. Π.χ. η υπαγωγή σήμερα της Ελλάδας στο σχέδιο γεωπολιτικής ανάπλασης της περιοχής μας, υπό την κωδική ονομασία «Φάρος της Ανατολής», μπορεί μεν να προβλέπει ρητά τη συρρίκνωση του ελλαδικού εδαφικού χώρου και τη μείωση του πληθυσμού των Ελλήνων το γένος, πλην όμως θα μπορούσε να αποτελέσει μία μοναδική ευκαιρία ανασυγκρότησης και ανόδου του ελληνισμού στο σύνολό του! Κάτι βέβαια που θα γίνει μόνο εάν οι Έλληνες δεχτούν να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα, αλλά και να ανατρέψουν το σάπιο παλαιοκομματικό τους καθεστώς, φέρνοντας κάτι το εντελώς καινούριο στην εξουσία. Επίσης, βασική προϋπόθεση σωτηρίας της Ελλάδας είναι η άμεση αποχώρησή μας από τη ζώνη του ευρώ και η επιστροφή μας στο εθνικό νόμισμα, δηλ. τη δραχμή! Με όσες θυσίες βέβαια χρειαστούν για ένα τέτοιο τόλμημα, εφόσον η δραχμή θα είναι φοβερά υποτιμημένη ως προς το καταραμένο ευρώ και για μία δεκαετία ο ελληνικός λαός θα ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας...

Τώρα λοιπόν ζούμε στο χρονικό μεταίχμιο δύο εποχών. Και εδώ τον λόγο έχει η ανώτερη επιστήμη της ψυχοϊστορίας, την οποία και μελετούν όλοι όσοι θέλουν να έχουν επίγνωση της πραγματικότητας και των όσων λαμβάνουν χώρα στα κέντρα λήψης αποφάσεων. Ελάχιστοι βέβαια Έλληνες έχουν μελετήσει την ψυχοϊστορία, διότι ο λαός μας ασχολείται ακόμα με το «παπανδρέικο» και το «μητσοτακέικο»... Από τους Έλληνες επιστήμονες που γνωρίζουν την ψυχοϊστορία ένας είναι και ο καθηγητής Δημήτρης Κιτσίκης, γι’ αυτό εξάλλου και οι προβλέψεις του είναι πάντοτε εύστοχες. Επίσης, ο συγγραφέας-ερευνητής Χρήστος Κώνστας, που έχει γράψει και μια ολοκληρωμένη εργασία πάνω στο θέμα, με τίτλο «Ψυχοϊστορία, η νέα επαναστατική μέθοδος πρόβλεψης του μέλλοντος».

Ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τα ελληνικά δεδομένα, η ψυχοϊστορία δείχνει ξεκάθαρα μία επανάληψη στο άπειρο καταστάσεων και γεγονότων, θαρρείς και η ελληνική ιστορία κινείται μέσα σε ένα «σπιράλ», με ιστορικά πανομοιότυπα σχεδόν συμβάντα. Πολύ εύστοχα ο Κώνστας, στο ως άνω εξαιρετικό έργο του (που εκδόθηκε το 2002) κάνει λόγο για τον καθρέφτη της ελληνικής ιστορίας, που χαρακτηρίζεται ανά τρεις αιώνες από επέκταση, αποκορύφωμα και πτώση.
Έχουμε λοιπόν (σύμφωνα με τα μέχρι στιγμής γνωστά σε εμάς ιστορικά γεγονότα), τους τελευταίους αιώνες το εξής σχήμα:
- Επέκταση (εξελληνισμός της Ρώμης), τον 9ο αιώνα μ.χ., με το τέλος του ρωμαϊκού παρελθόντος.
- Αποκορύφωμα (διάλυση του κράτους), τον 12ο αιώνα μ.Χ., με το «κύκνειο άσμα» του βυζαντινού ελληνισμού.
- Πτώση (περίοδος της τουρκοκρατίας), τον 15ο αιώνα μ.Χ., με ένα έθνος χωρίς κράτος.
- Επέκταση (νέα Ελλάδα), τον 18ο αιώνα μ.Χ., με την παλιγγενεσία και τον ξεσηκωμό κατά της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.
- Αποκορύφωμα (;), τον 21ο αιώνα μ.Χ., με την πολυαναμενόμενη άνοδο του ελληνισμού και την εμφάνιση Εκείνου που
Πρέπει, ο οποίος θα δώσει νέες διαστάσεις στον ελληνισμό!
Άλλωστε την εμφάνιση Εκείνου που Πρέπει την προβλέπει και ένας άλλος ψυχοϊστορικός μηχανισμός, τον οποίο παραθέτει επίσης στο έργο του ο Κώνστας: τον μηχανισμό των επταετιών (συν-πλην 7 έτη), ο οποίος κάνει λόγο για αλλαγές στην Ελλάδα κάθε 7 (στην πραγματικότητα: μεταξύ 6 και 8) χρόνια! Εδώ διακρίνουμε τέσσερις φάσεις, την πυγμή, τη σταθερότητα, πάλι τη σταθερότητα και, τέλος, την αστάθεια. Και ύστερα, ξανά τα ίδια... Πράγματι, από το 1909 π.χ. και μετά έχουμε το ακόλουθο σχήμα (που παραθέτει ο Κώνστας στο βιβλίο του):
- Πυγμή, 1909-1916 (Γουδί), Σταθερότητα, 1916-1923 (Εθνική Άμυνα), Σταθερότητα, 1923-1929 (Τέλος Μεγάλης Ιδέας), Αστάθεια, 1929-1936 (Δημοκρατία & Πραξικοπήματα), Πυγμή, 1936-1944 (Δικτατορία Μεταξά), Σταθερότητα, 1944-1953 (Εμφύλιος), Σταθερότητα, 1953-1960 (Άνοδος Καραμανλή), Αστάθεια, 1961-1967 (Αποστασία), Πυγμή, 1967-1974 (Δικτατορία), Σταθερότητα, 1974-1981 (Μεταπολίτευση), Σταθερότητα, 1981-1989 (Αλλαγή), Αστάθεια, 1989-1996 (Ρευστότητα) και Πυγμή, 1996-2003 (Εκσυγχρονισμός).

Όπως βλέπουμε, όντως όλα τα παραπάνω έτσι ακριβώς συνέβησαν! Άρα, αμέσως μετά το 2003 ξεκίνησε μία νέα περίοδος του ελληνισμού, η – κατά Κώνστα – Σταθερότητα, αμέσως μετά την οκταετή Πυγμή του Σημίτη και των «εκσυγχρονιστών». Και πραγματικά, με το που απέληξε το 2003 ζήσαμε συγκλονιστικές αλλαγές! Το «πραξικόπημα» του Γ.Α.Π. κατά του Σημίτη στις 6 Ιανουαρίου του 2004, την καραμανλική «επανίδρυση του κράτους» στη διάρκεια 5,5 ετών (7 Μαρτίου 2004-4 Οκτωβρίου 2009) και, τελικά, το «ξήλωμα» της Μεταπολίτευσης από τον Γ.Α.Π. τη διετία 2009-2011...

Έτσι, λοιπόν είχαμε την πρώτη φάση της Σταθερότητας (άρα της νέας ανοδικής πορείας του ελληνισμού), την περίοδο 2004-2012, αφού τον Γ.Α.Π. ακολούθησε η μεταβατική κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου και οι δίδυμες εκλογές της 6ης Μαΐου-17ης Ιουνίου 2012, οι οποίες και γκρέμισαν άπαξ και δια παντός τον άλλοτε πανίσχυρο δικομματισμό των ΝΔ και ΠΑΣΟΚ!... Η δεύτερη φάση της Σταθερότητας (που χονδρικά θα διαρκέσει έως το 2018 περίπου) θα σημαδευτεί από την ξαφνική εμφάνιση Εκείνου που Πρέπει και την «αλλαγή καθεστώτος» στην Ελλάδα, όπως είχαμε προβλέψει ήδη από τις 6 Μαΐου του 2011 σε ένα «θρυλικό» πλέον άρθρο μας! Στο εν λόγω κείμενό μας (υπό τον τίτλο «Αλλαγή καθεστώτος» στην Ελλάδα;») πράγματι προβλέψαμε όλες τις φοβερές και τρομερές αλλαγές που συνέβησαν την περίοδο 2011-2012 και τον θάνατο της Μεταπολίτευσης στην Ελλάδα!... [αξίζει κάποιος να το αναζητήσει και να το διαβάσει].

Εδώ να σημειώσουμε ακόμα κάτι σημαντικό (ασφαλώς το τεράστιο θέμα της ψυχοϊστορίας κάθε άλλο παρά κλείνει με την ανάλυση αυτή). Ότι και οι προφητείες των Γερόντων της Ορθοδοξίας, και γενικά η προβλεπτική ικανότητα χαρισματικών ανθρώπων, έχει να κάνει σαφώς με την επιστήμη (ή «τέχνη») της ψυχοϊστορίας. Αυτό το διαπιστώσαμε και εμείς, μελετώντας τα έργα και τις ημέρες Γερόντων, όπως ο Παΐσιος, ο Πατροκοσμάς και ο Στέφανος Σέρβος. [Καρπός των ερευνών μας αυτών είναι οι εξής εργασίες μας: «Γέροντας Παΐσιος – Τα μελλούμενα (όσα πρόκειται να συμβούν)», «Ο Πατροκοσμάς για τους έσχατους καιρούς» και «Ο παπα-Στέφανος Σέρβος για την κρίση» (στο συλλογικό έργο «Οι Γέροντες της Ορθοδοξίας για την κρίση»)].

Δρ. Ησαΐας Κωνσταντινίδης

www.elora.gr