Το «δίδυμο» Σαμαρά – Ιωαννίδη αποκαθήλωσε τον Μέγιστο των Ελλήνων!

Με την μετονομασία του «Αλεξάνδρειου Μελάθρου»!

Αδίστακτος, προκλητικός πρωθυπουργός για όποιον τον ανέχεται ακόμη, ο αξιοθρήνητος Αντώνης Σαμαράς. Στη βιασύνη του να αφήσει …όνομα, ως ο χειρότερος, ο πιο καταστροφικός για την Ελλάδα πρωθυπουργός, πήρε τα σκήπτρα από τους Σκοπιανούς κατακτώντας τα πρωτεία στο…

άθλημα της πιο ανθελληνικής στάσης, με την κατάργηση της ονομασίας «Αλεξάνδρειο Μέλαθρο», για τα …ζήτω των φιλάθλων και όχι μόνο, που λατρεύουν και παραδέχονται ως θεμελιωτή της ελληνικής μπασκετικής δόξας τον Νίκο Γκάλη.

Την απόφασή του, να ονομαστεί το Αλεξάνδρειο Μέλαθρο σε «Νίκος Γκάλης» και ξενοδουλίστικα «Nick Galis Hall», ανακοίνωσε ο άσχετος με την πολιτική και …πειραγμένος από τις ζητωκραυγές των γηπέδων και σύμφωνα με μη επιβεβαιωμένες φήμες, πατριώτης του αφρού, υφυπουργός Αθλητισμού, Γιάννης Ιωαννίδης.

Η ενέργεια του διδύμου Αντώνη Σαμαρά – Γιάννη Ιωαννίδη, τους εξασφάλισε πρωτεία ανθελληνικής πρωτοβουλίας, τα οποία δεν προβλέπεται να ξεπεράσει ουδείς στο  διηνεκές, καθ’ ότι οι «δράστες» της ΑΡΝΗΤΙΚΗΣ αυτής επιτυχίας, άφησαν άφωνους τους Έλληνες όπου γης, τους φιλέλληνες και κάθε μη επηρεασμένο πολίτη της πανανθρώπινης κοινότητας,  προβαίνοντας στην αποκαθήλωση του Μέγιστου των Ελλήνων ΜΕΣΑ στην πρωτεύουσα της Μακεδονίας! Το γεγονός είχε τρομερό αντίκτυπο στο ψευδοκράτος των Σκοπίων, οι ηγήτορες του οποίου έχουν πέσει σε βαριά μελαγχολία, καθώς, όπως ομολογούν, βρίσκονται σε απόλυτη αδυναμία να ξεπεράσουν σε ανθελληνισμό τους δράστες της πρωτοφανούς αυτής ενέργειας. 

Δυστυχώς, όπως γράψαμε και στο χθεσινό μας άρθρο, η τρικομματική κατοχική κυβέρνηση και η ένοχη αντιπολίτευση στο σύνολό της, συνεργούν στην εφαρμογή του σχεδίου ταπείνωσης του Ελληνισμού, συρρίκνωσης της εδαφικής του ακεραιότητας και εξολόθρευσης των Ελλήνων, χωρίς ντροπή, χωρίς περίσκεψη και χωρίς, προς ώρας, να φοβούνται την οργή των Ελλήνων και την επικείμενη να εκδηλωθεί Θεία Δικαιοσύνη, που θα είναι συντριπτική για όλους τους ριψάσπιδες, σύμφωνα με όλα τα σημάδια.
Είναι σημαδιακό ότι μέχρι και αυτής της ώρας δεν εκδηλώθηκε καμιά αντίδραση, είτε φορέων, είτε ιδιωτών, στην ενέργεια του «διδύμου», ενώ το παράδοξο της απάθειας συμπεριλαμβάνει και τον  κυρ Γιάννη, τον δήμαρχο της Θεσσαλονίκης, ο οποίος θα είχε δίκιο είτε να επικαλείται τις κατά καιρούς διαλλακτικές δηλώσεις και ενέργειές του, είτε να ειρωνεύεται το «δίδυμο» ότι έρχεται …δεύτερο! Με την ίδια λογική είναι απαράδεκτοι, για την νέκρωση των αντανακλαστικών τους και οι …φουσκωμένοι από πατριωτικό αέρα «επώνυμοι», που το παίζουν, σε κάθε ευκαιρία, «Μεγάλοι Αλέξανδροι»…

Για την ιστορία, αναφέρουμε ότι ο υφυπουργός Αθλητισμού Γ. Ιωαννίδης, διάβασε, την Τρίτη το βράδυ, στο κατάμεστο Αλεξάνδρειο Μέλαθρο, κατά την τιμητική εκδήλωση για το θρύλο του Ελληνικού μπάσκετ, Νίκο Γκάλη, επιστολή του πρωθυπουργού του, στην οποία υπήρχε η εθνικά ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ και ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΑ από το σύνολο των συνειδητοποιημένων ΕΛΛΗΝΩΝ, οι οποίοι στο πρόσωπο των φιλάθλων που παραβρέθηκαν στην εκδήλωση ΔΥΣΤΥΧΩΣ δεν εκπροσωπήθηκαν, εξαιτίας, σίγουρα, της ατμόσφαιρας που είχε δημιουργηθεί, απόφαση να αποδοθεί το όνομα του Νίκου Γκάλη «στο γήπεδο που ο ίδιος έκανε το μπάσκετ αγαπημένο άθλημα όλων των Ελλήνων».

Η επιστολή θα μπορούσε να είχε συνταχθεί και διαφορετικά, χωρίς να αλλάζει το νόημά της, κάνοντας γνωστό ότι …αποφασίζεται να αφαιρεθεί το όνομα του Μέγιστου των Ελλήνων και, εννοείται, Μέγιστου και μεταξύ όσων έζησαν, όσων ζουν και όσων θα γεννηθούν σε ολόκληρη την ανθρωπότητα, Μεγάλου Αλεξάνδρου, από το Αλεξάνδρειο Μέλαθρο και να αποδοθεί σε αυτό το όνομα του Νίκου Γκάλη! Αλλά μια τέτοια σύνταξη είναι αδιανόητη όχι γιατί απασφαλίζει τη βλακεία ως χειροβομβίδα στα χέρια των δραστών, αλλά γιατί οι δειλοί και οι θρασείς είναι και παμβλάκες. 

Τον Νίκο Γκάλη τον θεωρούμε όλοι οι φίλαθλοι και το συντριπτικό ποσοστό των μη φιλάθλων, έναν αθλητή με σχεδόν υπερφυσικές δυνατότητες, που δόξασε το Ελληνικό μπάσκετ, μέχρι του σημείου να πετύχει η Εθνική Ελλάδος, με την καθοριστική συμβολή του, να κατακτήσει τα πανευρωπαϊκά σκήπτρα. Άξιος να τιμηθεί και καταγέλαστη η πολιτεία που …δικαιολογείται ότι καθυστέρησε να τον τιμήσει. Η διαφορά μας, όπως γίνεται αντιληπτό, αφήνει εκτός βολής, τον Νίκο Γκάλη και καταλογίζει στην πολιτεία της υποτέλειας πρόθεση. Η μείωση και η ταπείνωση των Ελλήνων γίνεται σκόπιμα σε μια εξαιρετικά δύσκολη ώρα για όλους μας, ακριβώς για να κάμψει και να απογοητεύσει τους Έλληνες, ώστε να μην υπάρξει καμιά ύστατη προσπάθεια λύτρωσης από τους δυνάστες.

Ο Μέγας Αλέξανδρος δεν είναι ο νεκρός που μπορεί να …αγνοήσει και να μην σεβαστεί ο κάθε πολιτικάντης. Είναι η άφθαστη κορυφή της ιστορικής πυραμίδας αυτού του ένδοξου λαού, του οποίου υπήρξε ο ανυπέρβλητος στρατηλάτης. Η αποκαθήλωσή του μέσα στην πρωτεύουσά του, τη Θεσσαλονίκη, την πόλη με πρωταγωνιστικό ρόλο επί  είκοσι τέσσερις αιώνες, είναι παραλογισμός, βλακεία, ηλιθιότητα, αυτομαστίγωμα.

Γράφει για τον Μεγάλο Στρατηλάτη ο βιογράφος του Ρουθ Σέπαρντ: «Ο Μέγας Αλέξανδρος είναι ένας από τους πλέον πολυθρύλητους στρατηγούς της Ιστορίας και μια προσωπικότητα που γοητεύει και συναρπάζει μέχρι σήμερα. Όταν έγινε βασιλιάς της Μακεδονίας, ήταν μόλις είκοσι ετών, αλλά είχε ήδη δώσει δείγματα της στρατιωτικής του ιδιοφυΐας, η οποία θα του χάριζε πολλές νίκες έναντι της πανίσχυρης Περσικής Αυτοκρατορίας. Στη διάρκεια της εκστρατείας του, η οποία διήρκεσε έντεκα χρόνια, ταξίδεψε χιλιάδες χιλιόμετρα, διασχίζοντας ερήμους, κοιλάδες και δάση, έδωσε επικές μάχες και πολιόρκησε εκατοντάδες πόλεις για να γίνει ο κυρίαρχος μιας αχανούς αυτοκρατορίας, η οποία εκτεινόταν από την Ελλάδα μέχρι την Ινδία. Όσο ήταν στη ζωή, λατρεύτηκε σαν θεός και το όνομά του εξακολουθεί να είναι διάσημο στα πέρατα του κόσμου, χιλιετίες μετά το θάνατό του».

Λιγότερο γνωστός και ξακουστός, σε σύγκριση με τους άλλους προέδρους, ήταν ο πρόεδρος του ΑΡΗ που πίκρανε / «δηλητηρίασε», για άγνωστους μέχρι και σήμερα λόγους, τον Μεγάλο Αθλητή και Άνθρωπο, ΝΙΚΟ ΓΚΑΛΗ. Ανεξήγητα πράγματα! Θυμάμαι ότι με αφορμή την  ιταμή πρόκληση προς όλους μας του Θ. Μητρούδη, να …απολύσει τον Ν. Γκάλη, γίναμε όλοι μας εχθροί του, γιατί όλοι μας ήμασταν φίλοι του Ν. Γκάλη. Εκείνος, ο αληθινά Μεγάλος Αθλητής, τοποθετήθηκε από το ύψος της μεγαλοσύνης του, λέγοντας ότι « Είμαι περήφανος και αν με θέλει κάποιος μένω αλλιώς φεύγω».

Δεν επεκτείνομαι πάνω σε αυτό. Το ανέφερα για να δείξω ότι με αφορμή του πώς συμπεριφέρονται κάποιοι Έλληνες, από αυτούς που τους παίρνουν τα μυαλά οι εφήμερες δόξες, έχουμε χρεωθεί στη νοοτροπία μας το ελάττωμα της υπερβολής. Η πατρίδα μας είναι ξακουστή και δοξασμένη. Αληθινά όχι ψεύτικα. Είμαστε ο …πνευματικός κηδεμόνας της Οικουμένης. Αυτός ο ευλογημένος τόπος γέννησε σοφούς, φιλοσόφους, ανθρώπους των Γραμμάτων και της Τέχνης, διακόνους της Επιστήμης και της Αληθινής Πίστης, Στρατηλάτες, Δημιουργούς και Ευεργέτες. Δεν μπορούν να γίνουν συγκρίσεις. Η απόσταση που μας χωρίζει από τους άλλους δεν μπορεί να καλυφθεί και εξ αυτού, αν θέλετε, τραβάμε και …μεγάλα βάσανα!

Αλλά, εκείνο που θέλω να επισημάνω και έχει σχέση με το ελάττωμα της υπερβολής που μας χαρακτηρίζει, αφορά την ευκολία με την οποία στήνουμε βάθρα για δήθεν μεγάλους, γεγονός που αφαιρεί δόξα από τους πραγματικά μεγάλους. Διότι αν, για παράδειγμα, αξίζει να στηθεί ο ανδριάντας ενός μεγάλου δημόσιου προσώπου, όταν τιμάται κατά τον ίδιο τρόπο και μια μετριότητα, τότε ο αληθινά μεγάλος …υποτιμάται!

Κι’ έρχομαι στην περίπτωση, όχι του Ν. Γκάλη, αλλά της ασυγχώρητα υπερβολικής ενέργειας εκπροσώπων της εφήμερης δόξας, οι οποίοι για να τιμήσουν  τον άξιο κάθε τιμής Νίκο Γκάλη, υποτίμησαν τον Μέγιστο των Ελλήνων, Μέγα Αλέξανδρο. Γιατί, δηλαδή, θα έπρεπε να μετονομαστεί το Αλεξάνδρειο Μέλαθρο, σε  «Νίκος Γκάλης»; Και ποιοι είναι αυτοί που αποφασίζουν να μειώσουν αυτόν που σεβάστηκε και αναγνώρισε και τιμά σύμπασα η ανθρωπότητα;

Είμαι σίγουρος ότι ο αξιολάτρευτος Νίκος Γκάλης, στο όνομα της αγάπης που του έχουμε, θα αντιδράσει και με την ευπρέπεια που τον διακρίνει θα πείσει τους φορείς της Πολιτείας να διορθώσουν το λάθος τους.  

Του Γαβριήλ Θ. Λαμψίδη

www.elora.gr